Freyja - 01.01.1906, Blaðsíða 6

134 FREYJA VIII. 6.
andleo’ar þrumur og elding'ar, steypiregn og jafnvel fellibylji. I þess-
um tlolcki var Lúther, Byron, Þorsteinn Krlingsson ö.fl. Og þessi tíokk-
ur bardagamannanna er það auðsjáanlega sem Sigfús vill taki sör til
fyrirmyndar. Ilann gerir sér fyrst grein fyi ir því, hVað hann álítur
Ijóttog fyrirlitlegt og svo berst hann á móti þv! af alefli, ineð þeim
vopnum sem hann tieíir til, Þagarég d e ni um það iivor þessara að-
í'erða sé sigurvænlegri eða betri, þá tek ég undir með II.H.þar sem hanu
segir: „Eg fyrir mitt leýti játa þið glaður
að ég er -niðurskurðarm iður,“
En þrátt fyrir þ ið finnst mér Sigfús draga mikið úr áhrifum þeiin er
hann hefði getað haft með því hversu dhefluð er framsetning hans og
aðferð.
Eins og óéra Jóhann S')lmundss>n hefir tekið frain hefir Sigfús ná-
kvæmlega sömu skoðanir og kenningar að flytja og Þ. Erlingsson. En
Þorsteinn velur sér sigurvænlegri leiðir, t, d, fer þið íniög illa í Ijóðum
að viðhafa blótsyrði, Þar er S gfús seku■•, þess konar skáldskanur finnst
að eins í íornmn rímuin og s 1 num, en sem iætur fer eru menn yíir höf-
uð vaxnir upp fyrir þ ið að skreyta ! jóð sin með slíknm djásnum.
Eg hefl þá drepið á stéfnu Sigfúsar og tel hana ytírleitt göfuga og
góða. Eg hefi einnig intnn'st á vegi þá er haun' velur sér og flnnast þeir
að sumu leyti óheppilegir, E; dáist að fiouuin fyrirl hreinskilnina og
hugdirfskuna, en mér þykir hann of kiúr og of keikinn,
Þá erað minnast á búninginn, rímið, fonnið, málið, I þessu atriði
er honum langmest, ábótavant. Þar þirf hann að fara í skóla til Þorst.
Erlingssonar eða einhvers hans líka. Þar lietír lntnn margt og mikið að
læra til þess að vel megi við nna. Sú sanmakona nmndi verða talin mið-
ur vel að tér í iðn sinni sem hefði þrjár ermar á sömu trevjunni, en að
hafa þrjá stuðla í sama vísuoröi fer alveg eins ilia í eyra þe'rra sem skyn
bera á ríinfræði. Þessa ytírsjóti drýgir Sigfús nij'ig oft í ljóðum sínum.
Þ.ið ersaniá yflrsjónin sem séra Matthíasog sum öunur stórsk: 11 vor
e-u margsek um,en þótf þnð sé almennt brot þá afsikar það ekki Sigfús.
Enginn m iður verður sýkn saka fyrir það að annar sé honuiu sainsek-
ur.
Eg levíl ínér að taka hér upp nokkur atriði úr Ijóðum Sigfúsar til
þcssað sýna að létt séfrá sagi.
,,F',ielsið opnar fegri braut,
fegri s i ð og t v ú ,
ttlir sælu, eyðir þraut,
auðgar laiidsins bú,