Tíminn - 06.05.1919, Blaðsíða 6

126
TÍMINN
minni en hag hins af vatnstekjunni eða
veitunni, en þeir skulu pá meta landeiganda
fullar skaðabætur, enda verði vatn ekki
tekið eða leitt annarsstaðar með ekki meiri
kostnaði en skaði landeiganda er, svo saraa
gagn gjöri.
30. gr.
Ef vatn, er fellur milli landareigna, er
svo litið að eigi nægi, á hver fasteign sama
tilkall til vatnsins eftir pörfum sinurn. Parfir
eftir 14. gr. ganga fyrir áveitupörf. Ef ágrein-
ingur verður um skifting vatnsins, slcai
skorið úr með mati.
Ef fleiri landareignir liggja að vatni, er
nota má til áveitu, og samkomulag verður
ekki um hvernig nota skuli, má útkljá pað
með löggiltri sampykt samkvæmt lögum
pessum.
31. gr.
Nú er veitt vatni á óskift land, og geta pá
þeir, er land eiga, krafist pess, að mats-
nefnd skifti landinu milli peirra til eignar og
afnota. Hver einstakur sameigandi getur
krafist skiftanna. Skiftin skulu miðast við
stærð landareignanna eða hluta landareign-
anna eftir jarðamatinu, og skal ekki að cins
fara eftir flatarmáli landsins, heldur og gæð-
um pess og legu.
32. gr.
Heimilt er sýslunefnd að gera sampyktir
fyrir stærri eða minni svæði innan sýslu
um notkun vatns, samáveitu, um viðhald
skurða og vatnsfarvega, og um vörn gegn
skemdum af vatnságangi.
33. gr.
Nú vilja menn koma á samþykt um sam-
áveitu, og skulu þá frumkvöðlar málsinssemja
uppkast til samþyktarinnar og gera það öll-
um hlutaðeigendum kunnugt. Sendist það
sýslunefnd, er semur frumvarp til samþykt-
ar. Skal svo með nægum fyrirvara kvatt tíl
fundar á svæði þvi, sem ætlast er til aö
samþyktin nái yfir. Atkvæðisrjett & peim
fundi eiga allir peir, sem á nefndu svæði
hafa jörð eða jarðarpart tii ábúðar, sem
metin er til dýrleika. Sýslunefndin tiltekur
fundarstað en oddviti hennar, eða sá, er
nefndin hefir kosið til pess, boðar fundinn
með nægum fyrirvara og stjórnar honnm.
Verði fundarstjóri að takast ferð á hendur
til pess að halda fundinn, bera honum 6 kr.
á dag i fæðispeninga og ferðakostnaður að
auki, eftir reikningi sem sýslunefnd úrskurð-
ar, og greiðist pað gjald úr sýslusjóði.
34. gr.
Á fundí þcira, sem getur um í 33. gr.,
leggur fundarstjóri fram frumvarp pað til
sampyktar, sem sýslunefndin hefir sarnið.
Fallist fundurinn á frumvarpið óbreytt með
a/3 greiddra atkvæða, sendir sýslumaður pað
ráðherra til staðfestingar. Eins fer um frum-
varpið þótt fundurinn geri við það breyt-
ingar, ef þær eru samþyktar með =/» atkvæða
og sýslunefnd felst á þær. En vilji sýslu-
nefnd ekki fallast á breytingartillögurnar,
sem fundurinn hefir gert, skal kveðja til
nýs fundar. Fallist pá fundurinn á frum-
varp sýslunefndar óbreytt með s/« atkvæða,
fer um það sem fyr segir.
Frumvarp til samþyktar, sem hefir ekki
náð s/a atkvæða á samþyktarfundi, er fallið,
og má eigi bera það upp að nýju í sýslu-
nefndinni fyr en á næsta aðalfundi hennar.
35. gr.
Nú er samþykt gerð, eins og fyrir er mælt
og send ráðherra til staðfestingar, og þykir
honum hún koma í bága við lög, grund-
vallarreglur laga eða ijett manna, og synjar
hann þá um staðfesting sína og skýrir
sýslunefnd frá ástæðum fyrir neituninni. Að
öðrum kosti staðfestir ráðherra samþyktina,
skipar fyrir um birting hennar og ákveður
hvenær hún öölist gildi.