Tíminn - 06.05.1919, Blaðsíða 14

134
TÍMINN
82. gr.
Leyfl til vatnsmiðlana eftir lögum þessum
skulu veitt um tiltekinn tíma, alt að 50 ár-
um, eða með samþykki alþingis alt að 65
árum.
Miðlunarleyfi má eigi framselja án leyfis
ráðherra eða alþingis ef um stórmiðlanir er
að ræða, og er það bundið við vatnsfallið
og mannvirki þau er gerð hafa verið sam-
kvæmt leyfinu.
Pegar leyfistíminn er á cnda, getur ráð-
herra eða alþingi krafist þess, að mannvirk-
in verði tekin upp og sama áslandi komið
á sem áður var. Nú cr þess cigi krafist og
getur iikið þá annaðhvort framlengt leyfið
mcð skilyrðum þeim er löggjöfin setur þá,
eða tekist sjálft á hendur vatnsmiðlunina,
en afhenda skal þá fyrir leyfishafa miðlun-
arvirkin í nothæfu ástandi.
83. gr.
Miðlunarvirki eftir lögum þcssum getur
ríkið látið gera, þegar hentugt þykir vegna
almenningshagsmuna, eða til að koma skipu-
lagi á vatnsorkunot einstakra manna. Ilefir
rikið þá sömu heimild til eignarnáms á landi
og öðru sem að vatnsmiðluninni lýtur, eins
og sá, er leyfi hefir fengið.
IX. kafli.
Um nmferð á vötnum og fleytingn.
84. gr.
Öllum er rjett að fara á bátum eða skip-
um um skipgeng vötn, svo og að fleyta um
þau flekum eða viði, nema bannaö sje af
ráðhcrra vegna þess, hvernig ástatt er um
mannvirki í vatninu.
85. gr.
Ráðherra getur veitt leyfi til að kreQast
að land og rjettindi verði af hendi látin, gegn
fullu endurgjaldi eftir mati, til að vötn verði
gerð skipgeng, umferðarskuröir grafnir út
frá þeim, eða til annarar fyrirgreiðslu um-
ferðar.
86. gr.
Nú cr vatn gert skipgengt eða aðrar ráð-
stafanir gerðar til fyrirgreiðslu umferðar, og
gctur þá ráðherra ákveðið, að gjald verði
lagt á báta þá eða skip, er fara um vatnið,
til þess að standa straum af kostnaði við
dýpkun vatnsins eða aðra fyrirgreiðslu um-
ferðar.
87. gr.
Landeigandi á rjett til bóta eftir mati fyrir
tjón, sem umferð á vatni eða fleyting bakar
honum, hvort heldur er á landi hans, brúm,
fiskivötnum, vciðarfærum, iðjuvcrum eða
öðru.
X. kaíli.
Almenn ákvæði nm mannvirki í
vötnnm eða við þau.
88. gr.
Mannvirki öll i vötnnm skulu að undir-
stöðum, gerð og efni fullnægja sanngjörnum
kröfum um trauslleika og skulu þau og öll
vinna í vötnum háð reglum þeim, sem settar
verða af ráöherra, til varnar við hættu á
lífi manna og eignum, eða hagsmunum rik-
isins eða almcnnings.
89. gr.
Enginn má hefja eftirgreind mannvirki án
þess að tilkynt hafi verið ráðherra (sbr. 118.
gr.), og samþykki hans fengið:
a) Gera stLflur eða önnur mannvirki til
vatnsorkuvinslu.
b) Veita úr vatnsfalli eða stöðuvatni, sem