Tíminn - 06.05.1919, Blaðsíða 12

132
TÍMINN
íyrirtækisins, og viðurkennir tilverurjett
þess. Pessi viðurkenning veitir engan frekari
rjett, en eigendurnir höfðu áður og er þvi
eigi til fyrirslöðu, að ríkið sjálft eða aðrir
stofnsetji og starfræki vatnsorkuver og raf-
orkuveitu á sama svæði.
68. gr.
Pá er fallvatn er tekið cftir 65. gr., skal
þess gætl að hjeraðinu i grend við fallvatnið
sje ekki gert örðugl fyrir að afla sjer nauð-
synlegrar orku.
69. gr.
Nú vill ríkið, bæjarstjðrn eða hjeraðs
konia á stofn vatnsorkuveri og raforkuvcitu,
og skulu þá landeigendur skyldir að þola
hvers konar mannvirki á landi og lóðum,
sem nauðsynleg eru vegná fyrirtækisins, svo
og að efni það, er á þarf að halda, svo sem
grjót, möl o. s. frv., sje tekið þar sem hæg-
ast er. Bæta skal landeiganda tjón eftir mati,
ef eigi semur.
/
70. gr.
Vilji bæjarstjórn eða hjeraðs koma upp
vatnsorkuveri og raforkuveilu lil almenn-
ingsþarfa, skal tilkynna það ráðherra eftir
89. gr. Samþykkið má binda þeim skilyrð-
um um gerð mannvirkjanna, straumtegund
og spennu, sem nauðsynleg þykja til þess, að
tryggJa almenningshagsmuni, sjerstaklega til
tryggingar því, að unt sje síðar að koma
hentugra skipulagi á orkuveitu til almenn-
ingsþarfa.
71. gr.
Bæjarstjórnir eða hjeraðs skulu þá, er
komið er upp raforkuveitu, scmja reglugjörð
um notkun raforkunnar, um mfðfcrð á raf-
tækjum og önnur atriði, er lúta að orkuveit-
unni. Ráðhcrra staðfestir reglugerðina.
Gjald fyrir raforku skal ákveðið í gjald-
skrá, er bæjarstjórn eða hjeraðsstjórn sem-
ur, en ráðherra staðfcstir. Undanþegnir þessu
gjaldi skulu þeir, er raforkutaugar ná eigi
til. Gjald sarakvæmt gjaldskrá má taka lögtaki.
72. gr.
Nú vill einstakur maður cða fjelag, sem
yfir fallvatní ræður, gera vatnsorkuver til
heimilisþarfa sinna og annara, svo og iðn-
aðar og iðju, og skal þá lilkynna það ráð-
herra og fá samþykki hans (sbr. 89. gr.).
Samþykki ráðlierra má binda þeim skil-
yrðum um gerð mannvirkjanna, straumteg-
und og spennu, sem nauðsynleg þykja vegna
almenns öryggis, eða lúta að því að koma
síðar á hcntugra skipulagi á orkuveitu til
almenningsþarfa. Skilyrði má setja um það,
að almenningi í nágrenni við veituna sje
gefinn kostur á orku úr henni til heimilis-
og búsþarfa. Loks er samþykkið þeim skil-
yrðum bundið, sem sett kunna að verða i
sjerleyfislög, ef orkuverið er svo stórt, að
það falli undir ákvæði þeirra.
y 73. gr.
' /
Ráðherra setur reglugerö um orkuveitur,
efni og útbúnað þeirra og önnur nauðsynleg
öryggisákvæði.
74. gr.
Ráðherra getur veilt leyfi til þess að land
og rjettindi verði af hendi látin gegn
endurgjaldi efttr mati, til vatnsveitu, stífiu-
gerðar og annara mannvirkja, ef það er
metið nauðsynlegt til haganlegrar vinslu
vajtnsorku.
VIII. kalli.
Um miðlnn vatns til iðjn.
75. gr.
Mannvirki i vatni eða viö vatn til vatns-
miðlunar i iðjuskyni, hvort heldur er til
0