Morgunblaðið - 03.11.1981, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 3. NÓVEMBER 1981
37
Hún bar bagga sína með karl-
mennsku og án þess að mögla.
Hún kvartaði aldrei, enda gerði
hún meiri kröfur til sjálfrar sín en
annarra. Er hún var orðin amma
og langamma leit hún á barna-
börnin sem sín eigin og sýndi þeim
sömu ástúð. Ólafía var ekki allra,
en því betur sem ég kynntist henni
því meira mat ég hana.
Við öll, ástvinir, skyldfólk, vinir
og venzlafólk, horfum nú á sól
hennar ganga til viðar og við
kveðjum hana með virðingu og
þakklæti fyrir allt, er hún gaf
okkur, en þó metum við og þökk-
um mest fyrir það, sem hún skilur
eftir, fagrar og hreinar minningar
um góða konu og móður.
Árni M. Jónsson
Mig langar í fáum orðum til að
minnast elsku ömmu minnar, sem
lést í Landakotsspítala 25. október
slíðast liðinn.
Amma hét fullu nafni Ólafía
Guðlaug Árnadóttir, fædd í
Reykjavík 24. mars 1980 og var því
á 92. aldursári er hún lést. Þó
amma hafi verið komin á svo háan
aldur, held ég að enginn hafi getað
séð það eða heyrt. Fyrir mér var
amma aldrei gömul og mig hefur
oft undrað allan þann styrk, sem
bjó í þessari fullorðnu konu.
Eitt var það, sem amma lærði
aldrei, en það var að kvarta eða
vorkenna sjálfri sér. Hún varð
fyrir stórum áföllum í lífinu, en
hún lét ekki bugast og hélt áfram
sterk og dugleg. Það sópaði af
henni alla tíð. Heimili hennar var
alltaf fallegt og myndarlegt, þrátt
fyrir stóran barnahóp og mikla
vinnu við fyrirtæki sitt.
Er ég læt hugann reika aftur til
þess tíma, er ég var lítil telpa, þá
minnist ég þess að 'alltaf er ég
hitti ömmu, en það var oft, spurði
hún mig er við kvöddumst, hvort
ég væéi ekki auralítil. Eftir að
barnabarnabörnin komu skildi
hún einnig auraleysið á þeim bæj-
um.
Fyrir ári síðan gaf amma mér
passíusálmana og undurfagran
kistil, sem Stefán Eiríksson hafði
skorið út og eru upphafsstafir
okkar á honum. Afi gaf henni
þessar gjafir er hún var ung
stúlka og mér eru þetta dýrgripir.
Við barnabörn hennar bárum
mikla virðingu fyrir henni og ég
fyrir mitt leyti er stolt af að bera
nafn hennar.
Ég trúi því að amma sé nú búin
að hitta afa og drengina sína og ég
þakka guði fyrir að hún þarf ekki
að þjást lengur.
Ég kveð nú ömmu mína í dag,
hrygg í huga, en ég veit að nú líður
henni vel og að það hefur verið vel
tekið á móti henni.
Guð blessi minningu hennar.
Ólafía Árnadóttir.
Sigurður Erlendsson
Stóru-Giljá - Kveðja
Mig langar að minnast frænda
míns Sigurðar Erlendssonar með
örfáum orðum. Sigurður var fædd-
ur 28. apríl 1887 að Beinakeldu í
Húnaþingi, en fluttist að Stóru-
Giljá ungur að árum og bjó þar
síðan ásamt Jóhannesi bróður sín-
um. Sigurði kynntist ég ekki náið
fyrr en hann var orðinn gamall
maður, eða árið 1972 þegar for-
eldrar mínir tóku við búi að
Stóru-Giljá. Sigurður var sérlega
góður heimilismaður hlýr og til-
litssamur, ákaflega skapgóður,
hafði gaman af að segja sögur,
sagði þá gjanan frá skemmtileg-
um atburðum er hann hafði lent í
á sinni löngu æfi. Mörg trúnað-
arstörf voru honum falin um
ævina og gegndi hann þeim af
mikilli trúmennsku og skyldu-
rækni. Bóngóður var hann og vildi
ætíð hvers manns vanda leysa. Nú
þegar ég kveð frænda minn veit ég
að honum verður greið gangan
gegnum móðuna miklu því hans
trú var sterk.
Ástríður Krlendsdóttir
á þök, loft og veggi
Seltuvarðar álplötur með innbrenndum litum.
Auðveldar í uppsetningu, hrinda frá sér
óhreinindum og þarf aldrei að mála.
Álklæðið þökin og losnið við eilíft viðhald - það
er ódýrara þegar til lengdar lætur.
Einnig bjóðum við ýmsar gerðir klæðninga á
veggi og loft - úti sem inni.
Leitið upplýsinga, við gefum verðtilboð og
ráðleggingar ef óskað er.
AXMjgmmnm
INNKAUP HE
ÆGISGÖTU 7, REYKJAVÍK - SÍMI 22000 - PÓSTHÓLF 1012
SÖLUSTJÓRI: HEIMASÍMI 71400.