Skírnir - 01.01.1862, Side 30

30
FRÉTTIR.
itftlífl.
fyrir ekki, þó sagt væri, aí) ríki páfanna væri ekki fremr gu&leg
gjöf, en hvert annab ríki, og ab ríki Krists væri ekki af þessum
heimi, heldr á himnum, en ekki vib ána Tiber, og páfans ríki
væri og heffii verib , sem hvert annab veraldarríki, breytíngum tím-
ans undirorpib, en gæti ekki varab ab eilífu. Hitt varb þó ekki
varib, ab páfiun hefbi orbib hart út undan í skiptum hib fyrra ár,
og ab abfarir Sardinínga voru þúngar búsifjar, en þeir unnu þar
ab einíngu ættjarbar sinnar, og naubsyn braut lög eins og hagr
þeirra þá stób. — þannig brotna bobar þjóbhreifínganna i Ítalíu á
þessum Pétrssteini í Róm. Veraldarvald páfa hefir nú stabib yfir
1000 ár, síban Pippin, fabir Karlamagnúss keisara, fékk honum fyrst
lönd, svo ríki páfans má fremr heita Pippíns en Pétrs erfb. Ein-
íngu ítaliu er því mikil tvisýna búin frá Róm, án Róms er hætt
vib, ab ríkib verbi ekki langvinnt. þab hefir vakab í orbi, ab hóta
meb, ab ganga úr trúarlögum páfamanna. En Ítalíu konúngr og
stjórn hans hefir þó ávallt varnab þessa , og eptir þjóblund og ment-
un Itala er og tvísýnt, hvernig því mundi af reiba.
A hinn bóginn er Austrríki, og vofir yfir meb her sinn. Hinn
frægi virkis ferhyrníngr, sem kallabr er, í Mantua og Verona, er
kallabr ósigrandi. þar hafa Austrríkismenn mikinn her, til ab koma
Itölum í opna skjöldu þegar minnst varir. þannig er Italíukonúngr
í úlfakreppu á bábar hlibar: ef hann ekki lætr allt ab orbum Frakka-
keisara, þá er óttinn vís á bábar hendr. Englendíngar hafa í öllu
þessu máli sýnt ítölum sanna vináttu, siban ab stríbinu létti af.
J>ó leikr mönnum grunr á, hvort lof þab, sem nú hljómar á Eng-
landi um ítali og þjóberni þeirra, hafi ekki tvenuar rætr, og sé
ab nokkru leyti runnib af kappi þvi og tortrygb, sem er milli Eng-
lendinga og Frakka. Englendíngum var í fyrstu óljúft, er Napóleon
byrjabi stríbib á Ítalíu, og grunabi ab þar mundi fleira undir búa,
og óttubust, ab Frakkar fengi fastan fót í Mibjarbarhafi. Nú vilja
þeir allshugar fegnir, ab Italir, sem réttvíst er, rábi sjálfir högum
sinum og munum , ab Frakkaher fari úr Róm , og fari svo um páfa
og Franz konúng sem aubnan vill, og ab Austrrikiskeisari leggi
nibr völdin í Venedig. Til þessa vilja þó Englendíngar ekki hefja
stríb , né kosta til þess peningum, en í orbi og hug sýna þeir
ítölum alla hjálp, og vegr þab mikib í metum i, þar sem svo mikil