Skírnir - 01.01.1869, Síða 1

FRJETTIR
FRÁ VORDÖGXJM 1868 TIL VORDAGA 1869,
EPTIR
EIRÍR JÓNSSON.
InDgangur.
9
I því, sem svo mörgu, fer þjóSunum eins og einstökum mönnum,
a0 þeim verSur vandara aS gæta hollra ráSa, en að sjá, hvaS bezt
gegnir. Um ekkert hefir flestum þeirra manna, er völd hafa á
hendi og mikils eru um komnir aS stýra kjörum þjóSanna, orSiS
svo einmæit á seinni árum, sem JjaS, aS stríSin sje niSurdrep
allrar farsældar, aS öllum þjóSum ríSi sem mest á friSi, til aS bæta
hagi sina og ná þeim framförum, sem kunnátta og uppgötvanir
vorrar aidar vísa leiS til, og svo frv. Keisari Frakka sagSi eigi
alls fyrir löngu, aS nú yrSi engi munur á stríSi meS þjóSum álfu
vorrar og ávígum samþegna eins ríkis, en stjórnmálamenn Eng-
lendinga hafa opt komizt svo aS orSi, aS sá freradi stórglæp, er
vekti styrjöld í NorSurálfunni. þá vantar eigi rithöfunda og
blaSamenn, er ganga hart í móti öllum skálmaldarmóSi vorra tíma
og taka fram allan þan ófögnuS og böl, and'egt og líkamlegt, er
af stríSunum leiSir. — En allt fyrir þetta eiga menn enn viS
ekkert meir annrikt, en viS herbúnaS, vopnaföng, virkjagerS,
brynskip og allskonar hervjelar. Af þessu leiSir, aS dylgjum og
tortryggni meSal þjóSanna getur ekki slegiS niSur, aS ófriSar-
spárnar og ýfingaryrSin (á sumum stöSum) láta mun hærra en
orb hinna, er vilja halda uppi friSi og sáttum —; og svo þykir
opt nær stýrt hafa veriS friSrofinu þegar áriS er á enda, aS
menn líta á um liSiS ársskeiS, sem ferSamanninum verSur litiS
1