Skírnir - 01.01.1869, Qupperneq 2

2
INNGANGUR.
aptur á ófæruna, þegar yfir er koroiS, og menn furöa sig næstum
á, aS svo stórslysalítiS hafi af reiSt. YiS árslokin renndu menn
svo sjónum yfir umferS árstímans. þjóSunum hafSi slóSraS svo yfir,
aS hvergi fór í meiri bága meS þeim; öllum stórvandræSum varS
af stýrt — en J>ó kölluSu menn þeim aS eins frestaS um stund,
og þóttust enga trygging hafa fyrir, aS svo tækizt á því árinu
sem í hönd fór. J>aS er sjerílagi á tveim stöSum í vorri álfu,
aS mönnum þykir sem fariS sje aS hrikta í stellingunum, er „jafn-
vægis* skorSurnar voru felldar niSur í. Á landsuSurjaSri NorS-
urálfunnar óeirast jafnan J>eir þjóSflokkar af kristnu kyni, er lúta
völdum Soldáns. Eyjahúar í gríska hafinu hneigjast flestir til
Grikklands, og eigi miSur sumir í suSurfylkjum Tyrklands (í Epírus-
fylki og þessalíu). Rúmenar hugsa til aS stofna mikiS Dunárríki,
og hinir slafnesku JjóSflokkar Jreyja allir þann tímann, er dagar
Tyrkjans eru uppi hjermegin Stólpasunds. „J>etta er þeim í
rauninni ekki láandi" segja sumir höfuSverSir friSarins (stórveldin),
„og satt aS segja, J>á hefur Tyrkinn litla sæmd af stjórn sinni
og völdum, en ógæfan er, aS Rússar hafa bæSi Grikki og skattgild-
inga Soldáns aS forhleypi J>ar eystra og ætla sjer mestan hlut og
beztan aS fornámi, jpegar húiS er og skipta skal herfanginu“. Fyrir
J>ví er „austræna máliS“ mesta vandamál NorSurálfunnar, aS ekkert
mundi raska svo ,gafnvægi“ höfuSríkja sem j>aS, ef svo umfangs-
mikilli J>jó8, sem Rússar eru, tækist aS ná meginráSum meSfram
Svarta hafinu og viS Stólpasund. Vjer sýndum fram á í f. á.
„Skírni“, hvernig Rússar eru farnir aS beita jijóSerniskenningum
vorra tíma til aS laSa tih sín alla slafneska þjóSflokka, og j>aS er
vant aS sjá, hve haldsamt Austurríki yrSi á enum slafnesku löndum
sínum, ef Slafarnir á Tyrklandi kæmust undir skjólvæng Rússa-
veldis. MeS öSrum orSum: stjórnmálavitringarnir jpykjast sjá
j>aS í hendi sjer, aS j>ar mundi skammt milli tveggja, Tyrkjaveldis
og Austurríkis, ef Rússar, eSa aSrir fyrir j>eirra æsingar og ráSa-
brugg, ynni á enu fyrrnefnda ríki til fulls. Tvær kórónur af
metunum einnar handar! J>aS er ekki gleSileg tilhugsun fyrir jþá,
sem vaka yfir „jafnvæginu", og jþá er hægt aS skilja, aS j>eir
verSi vel vakandi 1 hvert skipti sem hark gerist j>ar eystra, og