Skírnir - 01.01.1869, Side 68

68
VBJETTIB.
Ital/a.
sem skjótustu skil á öllu og borgaSi fjeS allt út í hönd. Páfinn
t>á peningana sem hverja aðra skyldarreibu, en þakkaSi hvorki
fyrir nje sýndi sig tillátsamari en fyrr um samninga eSa sam-
komulag. ViS ö?ru munu ítalir ekki hafa búizt úr jpeirri áttinni,
en hinu munu J>eir hafa treyst, a8 Frakkakeisari mundi þó efna
]paÖ, sem hann hafSi lofaS. J>eim brugbust enn vonirnar, og seint
i ágústmánuÖi minnti Menabrea stjórn keisarans á, a8 ítalir hefÖu
nú gert einkamálunum alla fullnustu aÖ sínum hluta, og kvaÖ
henni yröi nú aÖ vera einsætt, hvaö eptir væri af hennar hálfu,
og aÖ burtkvöÖ hersins mætti eigi lengur dragast svo úr hömlu.
Moustier hugsaÖi sig enn um í tvo mánuöi áöur en hann greiddi
andsvörin. J>etta Jótti ekki góÖs viti, enda varÖ Itölum enn
lítil hugnun aÖ Jeirn svörum. Moustier lauk enn lofsorÖum á alla
aöferö stjórnarinnar í Flórensborg, skilsemi hennar og sáttfýsi,
„en“ segir hann „er J>aÖ ekki ísjárvert, aö taka svo til skyndi-
ráÖa, aÖ J>aÖ reki allt í tvísýnu, sem nú er afrekaö ?“ Hinsvegar
lofar hann, aÖ leggja góÖ orö til viö páfann um samkomulagiÖ.
J>etta er allt og sumt, sem stjórn Italíukonungs hefir aÖ svo komnn
haít upp úr tillátsemi sinni viÖ Frakkakeisara. J>aö er eins um
Jietta mál sem fleiri, er Napóleon JiriÖji er einkanlega bendlaöur
viÖ, aÖ mönnum J>ykir sumt á huldu, og J>ví koma svo margar
tilgátur fram í blöÖum og lausafregnir, aÖ ráölegast er <aÖ láta flest
liggja milli hluta. í sumar var J>ví fleygt meÖ öÖru fleiru, aÖ hann
hefÖi reyndar haft í hyggju aÖ kveÖja á burt liö sitt frá Rómi, en
hann heföi viljaÖ fá Spánardrottningu til aÖ senda JiangaÖ her og
gæta svo páfans í sinn staö. J>etta er ekki líklegt, og illa sam-
stætt viÖ hitt, er meiri fótur mun fyrir, aÖ keisarinn hafi reynt
sem kappsamlegast aÖ gera sambandssamning viÖ Viktor konung,
og gera hann og stjórn hans sem fyrst fráhverfa Prússum, ef J>aÖan
yröi á ný leitaö sambandsgeröar. J>aö er auÖvitaÖ, að hafi keis-
arinn ófriÖ í hyggju, J>á vill hann heldur hafa ítali meÖ sjer en
móti, og sama má segja um Prússa; og J>að er heldur fleira en færra,
sem telja má til sönnunar fyrir J>ví, að hvorutveggju, Frakkar og
J>jóBverjar, fari i kappróður um Jietta mál á Ítalíu. Fyrst er J>að,
að menn tala um tvo aöalflokka, kalla annan Prússavini en
hinn Frakkavini. í fyrra flokkinum eiga aÖ vera allir Garibaldi-