Skírnir - 01.01.1869, Qupperneq 76

7G
EBJBTTIB.
ítalla.
fyrri höfÖinpja. J>essir kumpánar hafa bundiS lag sitt til fjefanga
meS öllu móti, J>jóna stundum bófum og stigamönnum og stundum
löggæzlumönnum, eptir því sem hagnaSur þykir horfa. A dögum
þeirra Ferdinands og Frans konunga áttu þeir svo inikiS undir sjer
í Napólí, að löggæzlan var, aS kalla mátti, í þeirra höndum. Ef
ódáSaverk skyldi upp götva, eSa sækja hina verstu stigamanna,
var þeim opt gefiS mikiS fje til liSs og leiSbeiningar, en margir,
einkanlega auSmenn, þóttust svo helzt um frjálst höfuS mega
strjúka, aS þeir ættu sjer þessa pilta heldur innanhandar en óvin-
veitta. J>aS liefir og lengi legiS í landi á Ítalíu, aS þeir menn,
er gættu varShalda, slepptu þeim út aptur er inn voru settir, og
svo hefir opt aS boriS á seinni árum; og enn bregSur því opt
fyrir, aS alþýSan vorkennir í rauninni stigamönnum og iliræSis-
mönnum, þegar þeir eru komnir í fjötrana, þó allir væru dauS-
hræddir viS þá meSan þeir voru lausir. En þetta eru leifar frá
þeim tímum, er mönnum varS fögnuSi r aS í hvert skipti, sem
einhver slapp úr höndum harSstjóranna, og mönnum fannst skylda
aS greiSa heldur fyrir stigamanninum en konungsþjóninum. Hvert
illgresi stjórnin á upp aS ræta í landinu, einkum á SuSurítaiíu, má
ráSa af því, aS í Napólíborg einni voru eigi framin færri en 700
morS áriS 1867, og í fyrra voru í marzmánuSi einum 220 manna
settir í höpt fyrir morS í öllu ríkinu, 840 fyrir sár og áverka, en
289 fyrir ránskap.
BrúSkaup Húmbjarts konungsefnis var haldiS í Turinsborg
meS mikilli dýrS og risnu, og stóS sú hátíS í átta daga
(síSustu vikuna i aprílmán.). Prinsinn er hinn ástsælasti öllu
fólki, sem faSir hans, fríSur ásýndum, vörpulegur á velli,
hermannlegur á hesti', reyndur a& hug og hreysti í bardögum, og
ab öilu atgerfi svo, sem menn hafa viljaS sjer kouungana kjósa.
Menn segja, aS fleira hafi veriS í ráSum um kvonfangiS (sbr.
Skírni í fyrra, neSanmálsgrein bls. 84), en þjóSinni líkaSi þaS
Hann er foringi riddaraliðsins. Sdkn hans og alreiðir með riddarasveit-
irnar í Custozzabardaganum voru hafðar að mcstu íigætum, og lar sagt
um þá bræður, að þeir hefðu sdtt þar frain cr skotliriðin var hörðust
og mest mannfallið síðara hluta dagsins, þó þeim eigi tækist að rjetta
við barilagann.