Náttúrufræðingurinn - 1936, Síða 60

54 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
iiiiiiiuimitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimii
En hvernig geldur nú tólffótungurinn þessa gestrisni? Hann
étur lirfur maurflugnanna, og lifir góðu lífi á þeim í 5—6 vikur.
Þá dregur hann sig þangað, sem lirfurnar eru beztar og feitastar,
og leggst þar í dvala til næsta vors.
Þegar vetrarsvefninum er lokið, er fæðan strax við hendina.
Tólffótungurinn rífur í sig með græðgi hina mjúku, safamiklu
erfingja gestgjafa síns, liggur löngum í sömu stellingum og nenn-
ir ekki einu sinni að hreyfa sig úr stað. Þegar kemur fram í júní,
byrjar nýtt tímabil í lífi hans. Hann verður að púpu. 1 því gerfi
liggur hann mánaðartíma, en úr því kemur nýtt stig: Púpuskurn-
in rifnar, og fiðrildið kemur til sögunnar. Með undraverðri ratvísi
tekst því að skríða út úr völundarhúsinu, sem það hefir dvalið í,
skríður upp á grasstrá eða þ. u. 1., til þess að breiða úr vængjun-
um og láta þá harðna. Eftir stuttan tíma fer það að verpa eggj-
um, skapa nýja kynslóð til nýrra tíma.
Eftir Crispin Ross. Á. F. þýddi lauslega.