Skírnir - 01.01.1920, Qupperneq 82

76
ísland 1919.
[Skírnir
einkasölu á kolum í janúarmánuði og á korni í febrúar, en að öðru
leyti hafði stjórnin ekki lengur bein afskifti af verzluninni. Einnig
má það teljast með bættum ástæðum verzluuar og viðskifta, að
illræmdri skeytaskoðun Breta var lótt af 23. júlí.
Um siglingar og sjávarútveg er það að segja fyrst, að floti
landsmanna var svipaður á þessu ári og árið áður og samgöngur
álíka, og beindust siglingarnar og þar með viðskiftin í sömu áttir
og fyr, sem só til Danmerkur og Ameríku. Farmgjöld voru lækk-
uð hjá Eimskipafólaginu á öndverðu árinu, og nam sú lækkun um
37—47 kr. á hverja smálest.
Aflabrögð hafa verið sæmileg víðast. í janúar var góður afli
sunnanlands og í aprílbyrjun komu flest seglskipin við Faxaflóa
með ágætisafla, 30—50 þÚBund á skip, og í nóvember var mokafli
við Yestfirði. En töluvert hefir þorskurinn nú snúið á sjómenn
og fiskifræðinga, því nú lætur hann draga sig sílspikaðan við Vest-
firði, þegar menn bjuggust sízt við houum um þær slóðir.
Botnvörpungaflotinn hefir aukist á árinu um 3 skip og 14
önnur eru í smíðum, 11 < Englandi og 3 í Þyzkalandi, og yfirleitt
aflað sæmilega, en sala fiskjarins gengið misjafnlega. í janúar
seldi Víðir afla sinn fyrir 7199 steriingspund, og mun það hæsta
verð, sem fengist hafði til þess tíma. I febrúar gekk salan miklu
ver, og fengu botnvörpungarnir, sem þá fóru, að eins um hálft verð,
og kom það af verkföllum og þar af leiðandi samgönguteppu þar
Bem selja átti fiskinn, sem só í Englandi. f>á horfðist einnig illa
með fisksöluna eftir brezku samningunum.—Bretar vildu, þegar til
átti að taka, að eins kaupa þann fisk, sem samið hafði verið um
með lægra verðinu. Megnið af pví, sem eftir var, var þó að lok-
um selt einum manni < Rvík fyrir 272 kr. skippundið.
Síldveiðin gekk heldur treglega. í maí—júní varð nokkuð vart
síldar í Faxaflóa, og var höfð útgerð úr Reykjavík 1 fyrsta skifti í
því skyni, og munu hafa aflast um 6 þúsund tunnur. En slldin
þótti rýr, og talið tap á útgerðinui. Annars var síldveiðin rekin
á fyrri veiðistöðvum við Norður- og Norðvesturland, og telja margir
að síldin muni vera að færast vestur og suður með landinu.
Nokkur verkafólksekla- var um tíma í veiðiscöðvunum, og var sum-
Btaðar um tíma boðið 5 kr. í kaup um tímaun, ef fólk fengist. —'
Áreiðanlegar sk/rslur um aflann eru ekki til, en < vertföarlok var
tallð svo, að aflast hefði á Siglufirði 77 þúsund tunnur, á Vest-
fjörðum 28 þúsund tunnur, á Ströndum 25 þúsund tunnur og á
Eyjafirði 40 þúsund tunnur. Auk þess kváðu Norðmenn hafa