Tímarit lögfræðinga - 01.09.1982, Síða 45

til réttarvenju. Þeim dómi var ekki áfrýjað. En er þetta rétt niður-
staða? Er dómvenjan um það að geta ekki um vexti af málskostnaði
þess efnis, að málskostnaður beri ekki vexti? Hvað er því til fyrir-
stöðu, að fógeti úrskurði vexti af málskostnaði í fjárnámsgjörð?
Þetta atriði svo og mörg önnur varðandi málskostnað og málsvarnar-
laun þarfnast rannsóknar. Lausleg athugun rennir ekki stoðum undir
margar almennar ályktanir um þessi efni og löggjöf og fræðirit til
þessa eru fámál.
I þessu efni er það raunar fyrst og fremst mat dómstólsins ex
aequo et bono, sem ræður málskostnaðar- og málsvarnarlaunaforsend-
um með fáum lögbundnum takmörkunum, þar sem dómarar hafa of
mikil völd, svo og ákvörðun fjárhæða. Ýmsar almennar lögfræðilegar
ályktanir eru þó mjög til aðhalds og leiðbeiningar. Ákveðinnar sam-
ræmingar er þörf, þannig að fjárhæðir séu ekki svo að segja eingöngu
háðar geðþótta dómarans. Þetta er nauðsynlegt, t.d. vegna þess, að
lögmenn og aðilar dómsmála þurfa að geta gert sér betri hugmyndir
um kostnað, áður en málaferli eru ákveðin.
Grein þessi var að mestu rituð sumarið 1981 í framhaldi af námsstefnu
dómara og lögmanna. Á aðalfundi L.M.F.l í apríl 1982 var bætt við 5.
gr. lágmarksgj aldskrár þessu: „Gjalddagi reiknings er við dómtöku
máls. Frá dómsuppsögn ber málskostnaðarreikningur dráttarvexti þá
sem Seðlabanki Islands ákveður af skuldum utan lánastofnana á hverj-
um tíma“. Gjaldskráin á sér stoð í lögum 61/1942 og er því ígildi
stjórnvaldsákvörðunar. Þetta tel ég geta breytt afstöðu dómstóla til
vaxta af máiskostnaði gagnvart hugsanlegri dómvenju. Hvort þetta
er gert í bæjarþingi eða fógetarétti er athugunarefni. Ástæða er því
nú til þess, að stefnendur geri jafnan kröfu um vexti af málskostnaði
frá lokum aðfararfrests í einkamálum.
Að lokum þakka ég ritstjórn fyrir góðar ábendingar og ritstjóra
Þór Vilhjálmssyni, hrd.
Ég kýs að þetta sé fremur skoðað sem samtíningur um efnið, en rit-
gerð. Til þess hefði þurft betri gagnaöflun.
1 grein þessari eru e.t.v. fleiri spurningar en svör. Ætti það að geta
orðið til þess að hefja umræður um þessi efni.
87