Hugur - 01.01.2000, Blaðsíða 110

Hugur - 01.01.2000, Blaðsíða 110
108 Björgvin G. Sigurðsson HUGUR talinn einn fremsti íslenskufræðingur þessa lands og í hugum fólks voru Sigurður Nordal og Islendingasögurnar tengd órofa böndum. Mörg handrita hans litu aldrei dagsins ljós þar sem Sigurður brenndi þau vegna óánægju með þau og vitna sumar greinar hans til um þá minnimáttarkennd og það óöryggi sem bjó þrátt fyrir allt innra með honum. Sigurður batt miklar vonir við íslenska menningu og ætlaði henni stórt hlutverk. í upphafi átti að vera um fimm binda verk að ræða en varð aðeins eitt bindi að lokum. I inngangi að verkinu segir hann um væntingar sínar: „Ég vildi að hún væri ný Crymogæa, málsvörn íslendinga út á við á tímum óvenjulegs vanda og háska, greinargerð fyrir dýrmætasta menningararfi þeirra, þar sem hismi væri skilið frá kjarna ... leiðarvísan um liðna reynslu fyrir þá, sem vilja hugsa um framtíð og samtíð, hvað þjóðin á best, þarfnast, skortir helst, um hlutverk hennar, takmörk og takmarkanir. Eða með öðrum orðum: Bókin er hugleiðing um vanda þess og vegsemd að vera íslendingur nú á dögum, studd við þá þekkingu á fortíð þjóðarinnar, sem höfundur hefur getað aflað sér og talið mestu varða.“ Líf og dauði þykir gefa hvað gleggsta og skýrasta mynd af lífs- skoðun Sigurðar Nordals og heimssýn. Heimspekinnar kennir víða í verkum hans. Hann kom eftirminnilega fram á sjónarsviðið í menn- ingarlífi Reykjavíkur með flutningi fyrirlestra sinna, „Einlyndi og marglyndi,“ sem hann vann með styrk frá Hannesar Árnasonar sjóðnum. Hannes Árnason var kennari í forspjallsvísindum við presta- skólann í Reykjavík og ráðstafaði fé því sem honum áskotnaðist með annálaðri sparsemi sinni svo að ungir menn með áhuga á heimspeki gætu notið. Fyrst til þriggja ára náms í heimspeki erlendis og síðan til að halda opinbera fyrirlestra í Reykjavík fjórða veturinn. Sigurður hlaut styrkinn og flutti fyrsta fyrirlesturinn í Bárubúð þann 28. október árið 1918 og voru þeir opnir öllum. Líkt og áður hefur verið getið um var Sigurður Nordal frumkvöðull í ritun skáldsagna á íslandi. En þær eru merkilegar fyrir fleira en form og stíl. í skáldskap hans, og þá sérstaklega Fomum ástum, koma lífs- viðhorf hans skýrt fram. Mikilvægi þroskaleitarinnar og þeirra lífs- hátta sem henni verða að fylgja að mati Sigurðar. Sagan um Álf frá Vindhæli er því saga um þroska og þroskaleysi. Lífsviðhorf og ólíka afstöðu fólks til veraldarinnar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.