Morgunn - 01.12.1974, Qupperneq 71

„VERNDARVÆTTUR EYJAFJARÐARBYGGÐAR“ 149
Ég spurði Ásmund um uppruna þessarar styttu og livað
liefði orðið til þess, að hann skapaði hana.
>,Það skal ég segja þér góði,“ svaraði Ásmundur: „Kvöld
eitt var ég að hugsa um það, hvaða íslendingar mundu fyrr
og síðar hafa verið bænsterkastir. Fyrst kom í huga minn síra
Matthias Jochumsson, síðan Guðmundur góði og Jón biskup
Arason. Greip þá um sig löngun hjá mér til að gera mynd,
sem táknaði bænarorkuna, bilið milli Guðs og manns.“
Myndin varð til og hlaut nafnið Harpa bœnarinnar.
Síðan varð það að ráði á milli listamannsins og mín, að ég
fengi listaverkið og léti stækka það 4 sinnum og ennfremur,
að það skyldi smiðað úr málmum, sem tímans tönn léti í friði.
Hér stendur nú þessi stytta í réttri stærð og hefur hlotið
veglegan sess.
T minni vitund er hún tákn fyxrgreindrar verndai*vættar
Eyjafjarðai'byggðar og þá fyrst og fremst höfuðstaðar Norður-
lands, Akureyrarhæjar
Kæru Akureyringar! Eg vonast svo til, að þér leggið leið
yðar að Hörpu bamarinnar, þegar þreyta eða hryggð hefir
á yður herjað og njótið þess jákvæða krafts, sem listamaður-
mn og fleiri lögðu henni til.
Fyrir hönd okkar hjóna afhendi ég yður þessa styttu til
varðveizlu og við vonum, að hún fái að standa óáreitt um
langan aldur til yndisauka fyrir alla, sem hana líta, og jafn-
framt megi hún vei'ða liður i fegrun okkar kæi-a Akureyrar-
bæjar.
Að lokum vil ég biðja konu mina, Mörtu Sveinsdóttur, að
afhjúpa styttuna.