Vísir - 24.12.1940, Síða 23

VlSIR
23
Þó skeði það, sem enginn
hafSi vænst, og allra síst Arne
Borg sjálfur. Haftn hélt i viS
keppinaut sinn nærri 800yards,
liversu ítrekaSar og áfjáSar til-
raunir sem Charlton gerSi til
aS hrista hann af sér. ÞaS var
ekki fyr en á endasprettinum,
aS Arne dróst lítiS eitt aftur úr.
Úsigurinn sýndi — þótt ósigur
væri, —- ,aS Arne var aS sækja
i sig veSriS og aS ósýnt yrSi
um úrslit næsta kappleiks.
Arne Borg fann þetta sjálfur,
og' liann var sannfærSur um aS
þetta var síSasti ósigurinn —
aS næsta skifti skyldi sigurinn
verSa sinn. -
En þetla aiæsla skifti kom
bara aldrei. ÞaS kom strik i
reikninginn og þetta strik koll-
varpaSi öllum sigurvonum hins
ljóshærSa, norræna sundgarps.
Svo yar mál meS vexti, aS
Charlton hafSi nijög góöan
þjálfara, nærgætinn, en metn-
aSarfullan þó, og hann gekk
skjólstæSingi sínum alveg í föS-
urstaS. Hann var viSstaddur
aila kapiDleikina, og á þeim síS-
asta sá hann aS útlendingur-
inn var aS sækja í sig veSriS
og aS Charlton var hælta búin.
Hann tók þess vegna ekki i mál
aS Charlton tæki þátt í i'leiri
kappleikjum. Haíin bar því
viS, aS Charlton *væri barn
aS aldri, — sem reyndar var
satt, — hann sagSi, aS Cliarl-
ton hefSi tekiS þátt í hverjum
kappleik^ium öSrum erfiSari
og hann þyldi, hjartans vegna,
ekki aS reyna meira á sig. Og
svo læddi hann þvi aS lokum
úl úr sér, ákaflega hógvært, en
ísmeygilega þó, aS þeir Charl-
ton og Arne Borg væru búnir
aS^ keppa nógu marga lcapp-
leiki til þéss aS ekki.yrði leng-
ur um það deilt, hvor þeirra
væri betri sundmaður.
Það fauk í Norðurlandabú-
ann. Charlton var eini maður-
inn í allri veröldinni, sem hann
langaði til að sigra, og loks þeg-
ar hann fann getuna hjá sér
til aS koma vilja sínum#fram-
kvæmd og skap lil að bera sig-
ur úr býturn — þá voru í einni
svipan öll sund lokuð. ÞaS var
sama hvort hann fór með illu
eða góðu að hinum ástralska
sundmanni, sama hvort hann
grátbæði Charlton að keppa
við sig eða ragmanaði — á-
lieyrn fékk hann ekki neina.
En þar með var saga sú ekki
sögð lil enda. Charlton og
þjálfari hans bættu gráu ofan
á svart, og það var svo sær-
andi fyrir Arne Borg, að hann
réði sér varla fyrir bræði. Þessu
vék þannig við, að einmitt þeg-
ar þrefið stóð sem hæst á milli
Charllons og Arne Borg, gerði
Cliarlton það heyrum kunnugt,
að þann ætlaði sér að setja nýlt
ástralskt sundmet á 500 m.
vegalengd — og án nokkurr-
ar samkepni.
Tilraunin fór fram, að við-
stöddu gífurlegu fjölmenni, og
meðal áhorfendanna sat Arne
Borg, náfölur af bræði, og
Iiorfði á „lijartveika“ manninn,
sem ekki mátti ofreyna sig,
setja tilætlað met.
Meiri lítilsvirðing né móðg-
un hafði Arne ekki jiolað um
æfina, og liann ákvað, að gera
síSiyúu tilrauniná til að rétta
við lilut sinn. Hann lýsli yfir
þvi, að liann ællaði sér að setja
nýtt met á einnar enskrar mílu
sundi (þ. e. 1609 m.). Það var
vegalengd, sem Cliarlton hlaut,
eftir þvi sem á undan var geng-
ið, að sigra á. Þrátt fyrir það
gerðist Arne svo fifldjarfur, að
hann skoraði á Cliarlton að
lceppa viS sig, ef hann þyrði.
En Charlton lét ekki mana sig,
svo Arne varð aö synda einn.
Og enn streymdu þúsundir
manna til að horfa á síðustu
tilraun hins norræna sund-
garps til að fá uppreisn mála
sinna.
Fólki kom saman um það,
að þetta væri oflátungsháttur
og yfirlæti á háu stigi, en þá
fyrst keyrði um jiverbak, þeg-
ar Arne Borg heimtaði tólf
tímaverði og tólf skeiðklukk-
ur, þrjá fyrir 500 metra, þrjá
fyrir 1000 metra, þrjá fyrir
1500 metra og þrjá fyrir enska
mílu.
Þetta var hroki, eða þá aS
Arne Borg var orðinn vitlaus.
Tilraun sem þessi, var eins-
dæmi i sögu íþróttanna, og
hún gerði Arne að hlægilegu
fifli i augum fólksins. Hann
misti í einni svipan ])á samúS
og hylli, sem hann hafði áunn-
ið sér með glæsilegri fram-
komu og drenglund í kappleik.
— Og það var ekki af samúð
sem fólkið kom. ÞaS kom af
þvi, að það langaði til að vera'
vottar að opinberu hneyksli —
að fullkomnun þeirrar niður-
lægingar, sem þessi sænski of-
látungur átti skilið.
En þegar Arne Borg kom
fram á sjónarsviðið, fór ein-
kennilegur titringur um mann-
l’jöldann, fólkið hvíslaði og
stakk saman nef jum. Það liafði
ekki séð Árna i þessum ham
áður, það hafði ekkj séð augu
lians skjóta eldingum af bældri
bræði, það hafði ekki veitt því
athygli fyr, að óbifandi járn-
vilji og sigurmáttur var greypt-
ur i andlitsdrætti þessa glæsi-
lega Svía.
GLEÐILEG JÓL!
Versliin O. Ellingsen h.f.
GLEÐILEG JÓL!
SILKIBÚÐIN.
GLEÐILEG JÓL!
Reiðhjólaverksmiöjan
Fálkinn.

GLEÐILEG JÓL!
SOFFlUBÚÐ.
T . — N
GLEÐILEG JÓL!
PÉTUR KRISTJÁNSSON, » Ásvallagötu 19. — Víðimel 35. J.