Vísir - 24.12.1940, Blaðsíða 39

VlSIR
39
Hann mintist hins stjörnubjarta vetrarhimins og hinna fljögrandi
noröurljósa----------
hafði gengið leiðina án um-
hugsunar um hlutskifti sitt eða
þreytuna, sem hvildi eins og
farg í limum hans. Hann ein-
heindi allri orku sinni til þess
að komast á ákvörðunarstaðinn
eins fljótt og honum var unt.
Hann liafði. jafnvel eldii veitt
stjörnunum eftirtekt né norður-
Ijósunum, sem voru byrjuð að
flögra fjærst í nbrð-vestri.
Hundurinn Snati fylgdi Bald-
vin eftir eins og tryggur vinur.
Húsfreyjan, Guðrún, kom
sjálf til dyra. Hún varð mjög
undrandi, þegar hún sá hver
gesturinn var.
— Guð komi til. Hvernig vik-
Ur þvi við, að þú ert hér á ferð
svona seint, góði minn? sagði
hún þegar Baldvin hafði heilsað.
— Eg — eg átti að fá þér þetta
sagði Baldvin og rétti fram
pakkann, sem liann liafði með-
ferðis.
— Þakka þér kærlega fyrir og
hlessaður komdu inn fyrir,
sagði Guðrún alúðlega.
—- Nei .. eg .. eg lná ekki
vera að því. Eg látti að flýta inér.
— Hver sagði þér að flýta
þér? spurði Guðrún.
— Hún Þorgerður, var svarið.
— Jæja, góði, en bíddu augna-
blik, sagði Guðrún þá og var i
sama bili horfin inn í bæinn.
Eftir agnarstund kom hún aft-
ur og var með stóra jólaköku-
sneið í annari hendinni, en ný-
bakaðar kleinur í hinni.
— Borðaðu þetta á leiðinni,
sagði hún.
Og þegar Baldvin hélt af stað
heimleiðis voru „gleðileg jól“ í
ferð með honum og Snati gamli
þáði svolítinn skamt af liinu vel
útilátna nesti frá Guðrúnu
Iiúsfreyju.
Baldvin var léttur í skapi. I
liuga hans spruttu fram gleði-
lindir og orðin: góði minn óm-
uðu í sál hans. Hve Iangt var
ekki siðan hann hafði heyrt
slíkl'ávarp. Og live yndislegl var
það ekki.
Baldvin fór liægar en fyr,
þreytan var liorfin og hann
naut þess að vera einn úti í nátt-
úrunni’, undir skini himinhnatt-
anna. Máninn var dremhilegur
í fyllingu sinni. Og stjörnurnar
... . en norðurljósin, þessir
streymandi flammar í geimi
loftsins. Ó, hve þau voru dýrð-
leg i lcvöld.
Baldvin nam staðar og
gleymdi sér við að horfa á dá-
semd hinna gullnu sveiga. Norð-
urljósin flögruðu fyrir stormin-
um og voru á óvenjumikilli
lireyfingu. Þau sveifluðust til
eins og gullnar slæður sem vöfð-
ust um stjörnur loftsins. Stund-
um líktust þau risavöxnum öld-
um sem féllu við sjávarströnd
eða fögrum skógum í æfintýra-
rikjum.
Og litli, fátæklegi drengurinn
gleymdi nú, ef til vill í fyrsta
sinn, áminningum húsbænda
sinna. Hann lét augun fylgja
flögri norðurljósanna og var
gjörsamlega á valdi þeirra. Hon-
um birtist nú á fáum augnablik-
um meiri dýrð en hann hafði
dreymt um i öllum sínum æsku-
draumum. Hann stóð grafkyrr
GLEÐILEG JÖL! GLEÐILEG JÖL!
Sanitas. Guðm. Þorsteinsson, Bankastræti 12.

GLEÐILEG JÓL!
Húsgagnciverslun
Reijkjavílcur,
Vatnsstíg 3.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
GLEÐILEG JÓL!
Járnvörudeild ■
■ Jes Zimsen.
■ ■■■■■■■■■■■ ■■■■■■■!
>ftCQÍSÖÖÍSeíSOOOÍÍttOíS!ÍÍSÍÍÍÍÍÍOOO!íí
« ÍJ
e ;?
Í! «
GLEÐILEG JÓL!
Tó baksverslunin
London.

»‘k.r*ti,r>*rt.r*.r*.r*.ri,rur*r*.in*r*.e*.irt,r±r>,r',rsrsr±rt.r+r±,
GLEÐJLEG JÓL!
Versl. Havana.
GLEÐILEGRA JÖLA
og GÓÐS NÝÁRS!
flSfaiaiSEiðuðBlBBHHBHBIHB!
GLEÐILEG JÓL!
Þvottahús Reykjavíkur. ®
\
GLEÐILEG JÓL og
FARSÆLT NÝÁR! GLEÐILEG JÓL!
Verslunin ÁFRAM, Prehtmyndagerðin
fíen. G. Waage, Ólafur J. Hvanndal.
Laugaveg 18. -
SÍSO! SftOOÍS! StSOOO!SO!S!S! SOOOOt SOOt
8 í
GLEÐILEG JÓL!
&
Kjöt & Fiskur.
GLEÐIIÆG JÓL!
Skóbúð Reykjavikur.
StSOOtSOOtSOOOOOOOOOOOOOtSOOOtSi