Vísir - 24.12.1940, Qupperneq 51

VÍSIR
51
EINAR GUNNARSSON
ritstjóri.
málum.“ Óskar ritstjórinn þess
jafnframt, að menn styðji blað-
ið og gefi leiðbeiningar eftir
því, sem þurfa þykir, enda má
með sanni segja, að kaupendur
blaðsins hafi frá upphafi sýnt
því margvislega vinsemd og ó-
rjúfandi trygð.
1 þessu sambandi og til gam-
ans má geta þess, að strax í
fyrsta blaðinu var tekinn upp
sá góði siður, að birta hinar
svonefndu bæjarfréttir, og voru
þær svohljóðandi. „1 gær: Aust-
anpóstur kom i gærkveldi.
Enginn giftur, dáinn eða jarð-
sunginn í bænum. Skipaferðir
engar.“ Þetta þóttu nú helstu
tiðindin á þeim dögum i lienni
Reykj avík.
Fynstu auglýsendurnir.
Einar Gunnarsson stofnaði
blaðið um það leyti árs, er við-
skiftin voru örust og mest lík-
indi til að afla auglýsinga, en
að sjálfsögðu voru það þær,
sem mestar og bestar tekjurn-
ar gáfu, meðan verið var að
afla kaupendanna og efla sölu
blaðsins á götunum. Þeir, sem
aug'lýstu í fyrsta blaðinu voru:
Verslunin Dagsbrún, Aarhus
Klædevæveri, Versl. Breiða-
blik, Edinborg, Kaupangur, G.
Gíslason & Hay, Jóhann Ögm.
Oddsson, Guðmundur Sigurðs-
son skraddari, Kr. Guðmunds-
son skósmiður, Jón Hermanns-
son úrsmiður, en heilbrigðis-
fulltrúinn auglýsti mjólkurilát,
sem útrýma myndu öllum öðr-
um. Þótt þessir væru hinir
fyrstu auglýsendur, sýndu
kaupmenn v yfirleitt fullan
skilning á nauðsyn útgáfunn-
ar og hvert gildi hún hefði fyr-
ir þá, auglýstu vörur sínar með
mikilli prýði í bláðinu og marg-
ir að staðaldri.
Nokkurt lilc varð nú á út-
gáfunni frá jólum lil 14. febrú-
ar 1911, og bar til pappirsskort-
ur, og má segja, að útgáfan
verði ekki stöðug fyr en í mars-
mánuði það sama ár. Þetta hlé
mun Einar Gunnarsson hafa
notað fyrst og fremst til þess
að undirbúa útgáfuna fyrir al-
vöru og tryggja fjárliagslega
afkomu lilaðsins eflir föngum.
Er það athyglisvert, að i blaði
því, sem út kom hinn 11. febr..
birtast i fyrsta sinni smáaug-
lýsingarnar, sem Vísir hefir
stöðugt lialdið síðan, þótt margt
liafi verið brallað af keppi-
nautunum í þvi augnamiði, að
ná þeinvfrá Vísi. Slík viðleitni
befir engan árangur borið, —
um það hafa kaupendurnir séð.
Söludrengir.
Einar Gunnarsson tók enn-
fremur upp það ráð, að fá
röska drerigi lil þess að selja
blaðið á götunum, og aðra til
hins, að bera það til kaupend-
anna. Kostaði blaðið 3 aura i
lausasölu, en 50 aura á mán-
uði fyrir áskrifendur, enda var
ekki stærðinni fyrir að fara i
fvrstu. Framan af mun aðal-
lega liafa verið um lausasölu
að ræða, og. segir svo i einu
blaðinu (8. jnars 1911): „Af
því að ýmsir spyrja, livernig
Visir hafi það, þá er hér sett
sýnishorn af sölunni. Vísir kom
út ld. rúmlega 11 og stóð salan
fram um miðdegi og var þá
komin upp i annað þúsundið.
Var þá veður farið að spillast
og flestir drengir hættir. Fjöldi
drengja sótti um að selja, 13
komust að.
Hinn 24. f. m. hefir mest sala
orðið á blaðinu. Varð að prenta
tvær útgáfur þann dag. Þá
seldi einn drengur full 200 ein-
lök á kveldstundu.“
Ennfremur segir binn 14. des.
GUÐMUNDUR GUÐMUNDSSON
s k á 1 d
var fyrsti blaSamaöurinn, sem vann við Visi ásamt Einari Gunnars-
syni. Eftir aö hann fluttist til Isafjarðar hélt hahn áfram að þýða
sögur í blaðið, er hann sendi að vestan.
ANDRÉS BJÖRNSSON
skál d
vann lengi við Vísi bæði meöan Einar Gunnarsson og Gunnar Sig'-
urðsson voru ritstjorar. Gegndi hann ritstjórastörfum um hríð eftir
a'ð Hjörtur Hjartarson féll frá, þar til Jakob Möller gerðist ritstjóri.