Vísir - 24.12.1942, Blaðsíða 45

JÓLABLAÐ VlSIS
45
Hún var á báðum áttum.
Hversu unaðsleg einveran og
friðurinn voru í görðunum
hennar! Átti hún ekki skilið
að fá að njóta þeirra núna og
mundi þar ekki verða einasti
himinn hennar, úr þvi að hún
trúði ekki á neinn annan?
Og þá var allt í einu friður-
inn úti aftur, éinveran og him-
ininn hennar á bak og burt. Út
um hliðið komu tiu eða tutt-
ugu menn, sem höfðu særzt i
bardaganum. En þeir voru kát-
ir og sigri hrósandi, þrátt fyrir
sársauka og blóðmissi.
Hún hafði engar sáraumbúð-
ir við hendina. „Eg ætla að ná í
hreint vatn og umbúðir“, sagði
hún. Þeir voru svo vanir því,
að hún gerði eins og hún vildi,
að þeir biðu bara eftir henni og
hvildu sig. Hún fór til herberg-
is síns og gekk fram hjá lík-
unum, án þess að virða þau
viðlits. Konui’nar voru horfnar,
og höfðu meira að segja tekið
allt sitt hafurtask með sér.
Þai'na var þó hvitur kjóll úr
bómullarefni, sem var nýþveg-
inn, og hafði verið hengdur til
þeiris en gleymzt síðan. Hún
þreifaði á honurn og fann, að
hann var þurr orðinn.
„Þetta mun nægja til að búa
um sár þein-a“, liugsaði hún.
Hixn stóð andartak i hei'bergi
sínu, leit í ki’ingum sig og
andvarpaði. Siðan tók húu
sáraumhúðimar og gekk niður
i gai’ðinn, nam aðeins staðar
á leiðinni til að taka með sér
fötu af vatni.
„Fjandmennirnir skildu þetta
eftir, svo að þið skylduð geta
bundið um sár ykkar“, sagði
hún við hermennina. Með snör-
um handtökum reif hún kjól-
inn í ræmur, en svo sagði liún
glaðlega og brosti: „Góði fjand-
maður, við verðum að veita
þér eftirför, til þess að geta
þakkað þér fyrir þetta og allt
annað.“
Þeir lilóu og jafnvel þeim,
sem þjáðust af sársauka, fannst
draga úr kvölunum, en Tung
Li sagði: „Yið þökkum, þér.“
, »
^ nginn þeirra, sem taldi
sig þekkja madömu Chien
bezt' sáu hana nokkru sinjxi
eftir þetta, né fréttu liið minnsta
af lienni. Stríðið geisaði svo
lengi, að einu sinni kom elzti
sonur hennar lieini til að leita
að henni og halda uppi spurn-
um um það, livort enginn hefði
séð hana eða heyrt fi’á lienni.
En enginn vissi neitt um hana.
Hann reikaði um mannlaust
húsið og sá þess engin merki,
að liún hefði verið þar eftir að
þau tóku sig upp og fóru á
brott.
Allir voru þeirrar skoðunar,
að hún hlyti að hafa beðið bana
af völdum fjandmannanna.
Hann fór á brott, snéri aftur
til föður síns, og öll fjölskylda
hennar syrgði dauða hennar og
gekk í hvítu soi’gai’klæðunum
helmingi lengur en venja vai*,
þvi að hún hafði verið svo elsk-
uð og virt af þeim öllum.
Sjálf gleymdi hún, hver hún
var. Styi’jöldin hélt áfram og
loks fannst henni, að hún hefði
eiginlega ekki verið neitt annað
alla ævi en það, sem þessir
ungu menn kölluðu hana. Móð-
ir skæruflokkana. Heirmenn-
irnir voru harðgerir menn og
blátt áfram, og alltaf miklu
óhreinni en liún hefði óskað.
Hún gat aldrei gert eins vel
við fatagarma þeirra og liún
liefði kosið og liún varð að
skamma þá, ávíta, skipa þeim
og hegna, ef þeir gerðu ekki
rétt og hún varð líka að vera
reiðubúin til að hugga þá, þeg-
ar þeir voru að dauða komnir.
En hún var áfram hjá þeim.
Hún vissi að hún yrði að stjói’na
þeim og fylgja, unz stríðinu
væri lokið, eða þangað til hún
fyndi sjálf friðinn í lítilli gröf
við vegarbi-únina.
Lóða og’
Netabelgi,
allar stærðir
Tjöld
Bakpoka
Svefnpoka
Kerrupoka
Ullarnáttteppi
Stormjakka
Blússur
kvenna, karla
og barna
Skíðalegghlífar
Skíðatöskur ,
Skinnhúfur
Skíðavettlinga
Frakka
Kápur
Dívanteppi
Innisloppa
kvenna, karla
og unglinga og fl.
(
Belgjagerðin
h.f
Símnefni: Belgjagerðin. Sími 4942. Pósthólf 961.
Sænska frystihúsinu, Reykjavík.

\cV

Skarnin degi
Ráfar hrím um rúðugler,
ræður skíma störfum.
Lengist gríma, Ijósið þver
líður að tímahvörfum.
Lífsins drótt að ljósi spyr,
leggur á flótta styrkur.
Grafarhljótt um geimsins dyr
gengur nótt, og myrkur.
Gísli H. Erlendsson.
Vetrarkoma
Hrollur fer um hrímuð fjöll,
hrafn til bæjar flýgur.
Vaknar ys í veðrahöll,
vetur á himin stígur.
Hrönn á skerjum hreykir sér
hrím að jörðu sverfur.
Dauðans rödd um djúpin fer
dagur í myrkrið hverfur.
Gísli H. Erlendsson.
RÍKISÚTVARPIÐ
Takmark Rikisútvarpsins og ætlunarverk er aS ná til allra þegna lands-
ins með hvers konar fræðslu og skemmtun, sem því er unnt a’ð veita.
AÐALSKRIFSTOFA ÚTVARPSINS annast um afgreiðslu, fjárhald, út-
borganir, samningagerðir o. s. frv. Útvarpsstjóri er venjulega til við-
tals kl. 2—5 síðd. Sími skrifstofunnar 4993. Simi útvarpsstjóra 4990.
INNHEIMTU AFNOTAGJALDA annast sárstök skrifstofa. Sími 4998.
ÚTVARPSRÁÐIÐ (Dagskrárstjórnin) hefir yfirstjórn hinnar menning-
arlegu starfsemi og velur útvarpsefni. Skrifstofan er opin til við-
tals og afgreiðslu frá kl, 2—4 síðd. Sími 4991.
FRÉTTASTOFAN annast um fréttasöfnun innanlands og frá útlönd-
um. Fréttaritarar eru i hverju héraði og kaupstað landsins. Frásagn-
ir um nýjustu heimsviðburði berast með útvarpinu um allt land
tveim til þrern klukkustundum eftir að þeim er útvarpað frá er-
lendum útvarpsstöðvum. Fréttastofan starfar í tveim deildum; simi
innlendra frétta 4994; sími erlendra frétta 4845.
AUGLÝSINGAR. Útvarpið flytur auglýsingar og tilkynningar til lands-
manna með skjótum og áhrifamiklum hætti. Þeir, sem reynt hafa,
telja útvarpsauglýsingar áhrifamestar allra auglýsinga. Áuglýsinga-
sími 1095.
VERKFRÆÐINGUR ÚTVARPSINS hefir daglega umsjón með útvarps-
stöðinni, magnarasal og viðgerðarstofu. Sími verkfræðings 4992.
VIÐGERÐARSTOFAN annast um hvers konar viðgerðig og breytingar
viðtækja, veitir leiðbeiningar og fræðslu um not og viðgerðir út-
varpstækja. Simi viðgerðarstofunnar 4995.
TAKMARKIÐ ER: Útvarpið inn á hvert lieimili! Allir landsmenn
þurfa að eiga kost á því, að hlusta á æðaslög þjóðlífsins; lijarta-
slög heimsins.
Ríkisútvarpið.
12