Morgunblaðið - 15.10.1975, Qupperneq 20

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. OKTÖBER 1975
200 mílur
19
Guðmundur Kiærnested
Magnus Sigurjonsson
Einar Sigurðsson
Tomas Þorvaldsson
Þessi mynd af síðu úr Morgunblaðinu
27. júlf 1973 er af nöfnum 30 menning-
j anna, sem fyrstir komu fram með ‘
stefnuna um 200 mílna fiskveiðilög-
sögu til handa íslendingum.
sækja á okkar mið. Þær þjóðir eru auðug-
ar af auðlindum og náttúrugæðum, sem
ekki finnast hér á okkar kalda landi.
Við fögnum nú stórum áfanga, er við
færum fiskveiðilögsögu okkar út I 200
mílur og treystum því, að enginn
nágranna okkar sé svo skammsýnn og
óbilgjarn að mótmæla eða krefjast áfram
afnota okkar fiskimiða, sem við eigum
með fullum rétti.
Það er einlæg von mín og ósk, okkur
íslendingum til handa, að við berum gæfu
til þess að nytja veiðisvæðin af skynsemi
og framsýni og tryggjum, að hin góðu
skilyrði, sem fiskstofnar hér við land hafa
til að ná örum vexti, verði ekki rýrð.
Við verðum tafarlaust að stöðva smá-
fiskveiðar og deyða fiskinn ekki fyrr en
hann er beztur til frálags fyrir sjávarút-
vegsfólk svo það fái stærri hlut af verð-
mætunum hér eftir en hingað til.
Á þann hátt einan getum við bjargað
íslenzku þjóðinni frá efnahagslegu öng-
þveiti og fært hana á ný á traustan efna-
hagslegan grunn, sjómönnum, fiskvinnu-
fólki og öðrum landsmönnum til góða.
Ég heiti á alla góða menn, sem hér um
ráða, að sjá svo um, og vil að lokum færa
öllum, sem lagt hafa landhelgismálinu lið,
beztu þakkir og ekki sist þeim, er staðið
hafa í fylkingarbrjósti bæði á sjó og á
landi.
MARKUS GUÐMUNDSSON:
Útfærsla auðlindalögsögunnar í 200 míl-
ur, ásamt öllum þeim skrefum sem áður
voru stigin, hefur sennilega átt heil-
steyptara fylgi meðal þjóðarinnar en
nokkurt annað mál siðan sjálfstæðisbar-
áttunni lauk.
Að visu voru hnökrar i sambandi við 200
milna lögsögu, sem voru af rammpólitísk-
um rótum runnir. Kommúnistum þótti,
sem nærri sér væri höggvið, og ætti að
smækka framlag vinstri stjórnarinnar,
sem beitti sér fyrir 50 milna lögsögunni.
Aðallega fengu Magnús Sigurjónsson og
Hreggviður Jónsson að k-enna á skömmum
frá þeim, því þeir beittu sér fyrir undir-
skriftum nokkurra manna, sem nærri
sjávarútvegi stóðu, um yfirlýsingar þess
efnis, að ætlunin væri að færa lögsöguna
út i 200 mílur í framtiðinni, en ekki ein-
skorða sig við 50 mílna lögsögu. Þessi
yfirlýsing var talin vopn fengin útlending-
um til frekari mótstöðu um 50 mílna lög-
sögu.
Ég hygg að útfærsla í 200 mílna auð-
lindalögsögu geri okkur í dag hægara um
vik að ná árangri í samningum við erlend-
ar þjóðir, þar eð fylgi slíkrar lögsögu er
komið á pappír hjá yfirgnæfandi hluta
þjóða í heiminum. Annað mál er það, ef
vilji er ekki til samninga hjá Bretum eða
Þjóðverjum, þá er við þá eina að sakast.
SAMNINGAR
Bretar eru þrjóskir og hafa unnið marga
sigra með seiglu og þrjósku. Þjóðverjar
eru kurteisir, en afburða frekir, þegar
henni sleppir. Gagnvart þeim þýðir enga
undanlátsemi.
Ég er hlynntur samningum á skynsam-
legum grundvelli, vil forðast allt ofstæki,
en frekar enga samninga en nauðungar-
samninga.
Þvi miður hefur hið opinbera ekki
krafist neins álags af okkur þegnunum,
svo sem aukins sparnaðar eða breytinga á
innkaupum nauðsynja, utan tilmæla (þó
frekar undrunar) eins ráðherra, Ölafs Jó-
hannessonar. Ég hygg, að ef værum við
betur stödd fjárhagslega utanlands sem
innan, þá væri það eitt bitrasta vopnið,
sem við ættum, því þá gætum við þraukáð
örugglega nógu lengi, þó við værum of-
beldi beitt.
LANDHELGISGÆZLAN
Loksins er að því er virðist, lokið gælum
við Þjóðverja. Tími var kominn til. Að
visu eru varðskipin of fá, því þau inna af
hendi geysimikla þjónustu svo sem
björgunarstörf, flutninga á sjúku og lika
heilbrigðu fólki, ásamt ýmsum öðrum
störfum.
Ég tel nauðsynlegt að létta af gæzlunni
þvi, sem unnt er með góðu móti, og efla
hana eðlilega af tækjum og skipum.
FRIÐUR
Ýmsir hagsmunahópar innan sjávarút-
vegsins þykjast vita allt um, hvernig eigi
að friða fiskstofnana fyrir íslenzkum skip-
um. Þarna blandast inn í hreppapólitíkus-
ar, sem ekki hafa hundsvit á fiskveiðum,
ýmsir stjórnunarmenn, sem vilja láta ljós
sitt skina og þykir óhæfa að geta ekki
borið á borð við erlenda stórkostlegar
friðunaraðgerðir gegn togurum, þótt
hömlulítið sé skarkað upp i landsteina
með botnvörpu af hundruðum togskipa,
aðeins ef þau eru undir vissri stærð. Drag-
nót er leyfð viða og netaveiðar því nær
ótakmarkað.
Fiskfæð á islenzkum fiskimiðum er svo
uggvænleg, að nauðsyn er fullra umráða
a.m.k. 50 mílna lögsögunnar, en ofstækis-
menn mega ekki ráða nýtingu hennar.