Morgunblaðið - 17.06.1980, Síða 28
36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. JÚNÍ1980
Sigfríd Ólafsson:
Úrslit forsetakosninganna
ráðast á Reykjavíkursvæðinu
ALBERT Guðmundsson og Bryn-
hildur Jóhannsdóttir hafa nú gert
víðreist um landið og áætlað er að
um eða upp úr 20. þessa mánaðar
verði þau búin að heimsækja
flesta, ef ekki alla, þéttbýliskjarna
landsins svo og sveitir og héruð.
Sá hvimleiði og ósanni áróður
var lengi fluttur, að Albert væri
fyrst og fremst maður þéttbýlisins
og þá einkum Reykjavíkur. Nú
vita hins vegar flestir landsmenn
af raun, að Albert er maður
fólksins, hann er maður þjóðar-
innar, maður sveitarfélaganna,
sýslanna, maður alls landsins —
sannur Islendingur.
Og þegar búið er að hrinda
þessum ósanna áróðri er reynt að
gera Albert tortryggilegan til
forsetakjörs vegna þess, að hann
sé stjórnmálamaður. Þessum
barnalega, ósanna og óþroskaða
áróðri er einnig búið að hrinda svo
rækilega, að þar þarf engu við að
bæta. Raunin er sem sagt sú, að
andstæðingar Alberts geta engan
blett á honum fundið og eru nú á
hröðu undanhaldi, sem við stuðn-
ingsfólk þeirra hjóna spáðum
fyrir um og er nú að sannast.
Þó að allir viti nú að Albert er
maður fólksins, maður þjóðarinn-
ar, maður landsins alls, þá breytir
það engu í þeim efnum, að í
Reykjavík, á Stór-Reykjavíkur-
svæðinu og Suðurnesjum búa um
60% kosningabærra íslendinga.
Urslit forsetakosninganna munu
því ráðast endanlega á þessu
svæði.
Reykvíkingar þekkja Albert
Guðmundsson betur en hina fram-
bjóðendurna við forsetakjörið
vegna þess, að hann er borinn og
barnfæddur Reykvíkingur. Menn
muna drenginn á Smiðjustígnum,
drenginn sem hófst af sjálfum sér
frá fátækt til góðra bjargálna,
drenginn sem í trúnaðarstöðum
hefur rétt fleirum hjálparhönd en
nokkur annar óviðkomandi,
drenginn sem Reykvíkingar hafa
sýnt hvað mest fylgi í kosningum.
Nú hafa reykvískir kjósendur
tekið duglega til starfa. Nú finn-
um við öil hvernig vindurinn blæs.
Albert og Brynhildur sigla nú
seglum þöndum til framtíðardval-
ar að Bessastöðum, og þau munu
styrkja og efla æðsta valdasess
þjóðarinnar til þeirrar virðingar
og veldis sem forsetaembættinu
ber. Þvi segjum við öll: Afram
ísland.
Sigfrið ólafsson
Grýtubakka 20
Stefán Aðalsteinsson:
Kjósum þann forseta,
sem við teljum hæfastan
Ég átti í vetur tal við mann um
væntanlegar forsetakosningar. Þá
varð mér að orði, að líklega myndi
Guðlaugur vinna, en ég teldi Pétur
Thorsteinsson hins vegar hæfasta
frambjóðandann, að öðrum ólöst-
uðum.
Um leið og ég hafði sleppt
orðinu, hýrnaði heldur betur yfir
viðmælanda mínum, því að hann
var þá nýverið búinn að taka
afstöðu og studdi dyggilega kjör
Péturs. Hann spurði mig óðar,
hvort ég vildi þá ekki vinna að því,
að Pétur næði kjöri í forsetaemb-
ætti.
Þá kom aftur á móti hik á mig.
Ég vissi sem var, að þó að Pétur
hefði gegnt mikilvægari störfum
fyrir land og þjóð heldur en flestir
íslendingar, þá hafði hann unnið
afrek sín á bak við tjöldin vegna
Stefán
Aðalsteinsson
Humaraflinn næstum helm-
ingi meiri en á siðasta ári
eðlis embætta sinna, og þjóðin
þekkti hann lítið.
En þegar ég velti málinu nánar
fyrir mér sá ég, að seint fengjust
reyndustu hæfileikamenn lands-
ins í forsetaembættið, ef áratuga
störf í kyrrþey að lífshagsmuna-
málum þjóðarinnar útilokuðu
möguleikana á nægu kjörfylgi.
Eg ákvað því að stuðla að kjöri
Péturs Thorsteinssonar eftir því
sem mér væri unnt.
í viðtölum mínum við fólk hef
ég fyrirhitt fjölda manns, sem er
mér sammála í því, að Pétur sé
hæfasti frambjóðandinn „og gæti
gengið beint inn í embættið á
morgun", eins og ein kona orðaði
það við mig.
Ég tel brýna ástæðu til að
hvetja allt það fólk, sem treystir
Pétri best til embættisins að lýsa
því fyrir skyldmennum sínum og
kunningjum, í hverju traust
þeirra á honum er fólgið.
Við sem teljum Pétur hæfasta
frambjóðandann hljótum að taka
höndum saman um að stuðla eftir
mætti að kjör hans. Annað væri
ábyrgðarhluti gagnvart sjálfum
okkur og landi og þjóð.
í TÖLUM Fiskifélags ís-
lands um áætlaðan afla í
maímánuði kemur fram, að
í mánuðinum bárust á land
326 tonn af humri.
Er það næstum helmingi
meiri humarafli en fékkst í
maí í fyrra, en þá var aflinn
169 tonn.
Flestir humarbátarnir róa
frá Hornafirði og var fyrsta
vikan sérstaklega góð hjá
þeim og stór hluti afla mán-
aðarins kom í þeirri einu
viku.
O
INNLENT
Mannf jölgun á land-
inu 1.04% árið 1979
NÚ LIGGJA fyrir endanlegar
tölur um mannfjölda hér á
landi 1. desember 1979. Sam-
kvæmt tölum Hagstofunnar
bjuggu þá samtals á íslandi
226.724 manns og voru karlar
tæpiega 2 þúsundum fleiri, eða
114.335 á móti 112.389 konum. 1
Reykjavik bjuggu þá 83.536
manns, 40.558 karlar og 42.978
konur. í öðrum kaupstöðum
landsins bjuggu þá samtals
87.249 manns og er Kópavogur
kaupstaðanna fjölmennastur
með 13.533 íbúa, Akureyri
13.137 og Hafnarfjörður 12.158,
en i öðrum kaupstöðum var
íbúafjöldinn meira en helmingi
minni. Samtals bjuggu i sýslum
landsins 55.939 manns.
Endanleg íbúatala 1. desember
1978 var 224.384 og nam fjölgun- með 29 íbúa.
in á síðasta ári 1.04%, en var á
árinu á undan 0.86%. Sveitarfé-
lög eru alls 224, þar af 22
kaupstaðir að Reykjavíkurborg
meðtalinni, og 202 hreppar.
Fjölmennustu sýslurnar eru
Árnessýsla með 6.599 íbúa,
S.-Múlasýsla með 4.621 og Snæ-
fellsnessýsla með 4.484 íbúa.
Fæstir búa í Austur-Barða-
strandarsýslu eða 429 manns.
Fámennustu hreppsfélögin eru
Múlasveit í A.-Barð., en þar eru
skráðir 18 íbúar, Selvogshrepp-
urí Árnessýslu með 19 íbúa,
Hrófbergshreppur í Stranda-
sýslu með 24 íbúa, Fjallahreppur
í N-Þingeyjasýslu með 25 íbúa,
Fróðárhreppur i Snæfellsnes-
sýslu með 26 íbúa og Ketildala-
hreppur í V-Barðastrandarsýslu
Karl Ásgeirsson:
Nú vegur hvert
atkvæði jafnt
Óðum styttist nú til kjördags,
þegar íslenzka þjóðin á að ganga
að kjörborðinu og velja sér fjórða
forseta hins unga lýðveldis okkar.
Þessi merkilegi kjördagur er á
þann hátt ólíkur kjördögum til
alþingiskosninga, að nú vegur
hvert atkvæði jafnt, hvar sem það
er greitt á landinu. Það eru því
allir, háir sem lágir, jafn valda-
miklir hinn 29. júní næstkomandi,
til þess að kjósa forseta íslands.
En gera menn sér almennt grein
fyrir því, hvað kosningaréttur er
dýrmætur og hvað mikið vald þeir
fara með í atkvæði sínu þennan
eina dag fjórða hvert ár, þegar
kjósa á forseta íslands? Ég er ekki
viss um það, ef dæma má eftir
umsögnum, skoðunum og skrifum
alls þess fjölda manna, er nú láta í
sér heyra í fjölmiðlum vegna
komandi forsetakosninga. Það er
því vissulega tími til þess kominn
að rumska við körlum og konum
og vekja þau til alvarlegrar um-
hugsunar í þessum efnum.
Magnús Kjartansson:
Minnihluti í dag - meirihluti á morgun
— Skoðanakannanir ekki ábyggilegar
Þegar Harry Truman var kjör-
inn forseti Bandaríkjanna, gengu
allar hinar frægu skoðanakannan-
ir þar í landi, að meðtöldum
Gallúp og Harrys — á móti
Truman. En þegar hann í sjón-
varpi var að því spurður, hvernig
honum litist á þetta og yfirleitt
ástandið í kosningabaráttunni,
svaraði hann samstundis: „Skoð-
anakannanir geta á stundum verið
gagnlegar. En menn skyldu minn-
ast þess, að minnihlutinn í dag
getur orðið meirihluti á morgun:"
Og Truman varð sannspár. Hann
sigraði í kosningunum, hann snéri
minnihlutanum í skoðanakönnun-
um í meirihluta kosninganna.
Það liggur við að mörgum finn-
ist þær skoðanakannanir, sem enn
hafa verið birtar vegna komandi
forsetakosninga hafi verið gerðar
ákveðnum frambjóðendum til
framdráttar. Vegna hvers vaknar
þessi spurning og þetta álit?
Vegna þess, að þessi sömu blöð
veigra sér nú við að birta úrslit
minniháttar skoðanakannana.
Nýjasta dæmið um það er sú
skoðanakönnun, sem Flugleiðir og
Tollurinn á Keflavíkurflugvelli,
lét gera í Keflavík hinn 8. þessa
mánaðar, en þar var sá háttur á,
að gert var 100 kjósenda úrtak.
Kosningin var leynileg og útkom-
an varð þessi:
1 seðill auður
10 seðlar óákveðnir
12 seðlar neituðu að svara
24 kusu Albert Guðmundsson
24 kusu Guðlaug Þorvaldsson
10 kusu Pétur Thorsteinsson og
19 kusu Vigdísi Finnbogadóttur.
Ef menn bera nú saman útkom-
una úr þessari skoðanakönnun við
niðurstöður Vísis-skoðanakönnun-
arinnar hinn 2. júní, kemur í ljós,
að á umræddu kosningasvæði hafa
þau Guðlaugur og Vigdís stórtap-
að hlutfallstölu en Albert og Pétur
stórbætt aðstöðu sína.
Þetta er sett hér fram í sam-
bandi við hin fleygu orð Trumans
Bandaríkjaforseta — minnihlut-
inn í dag getur verið orðinn
meirihluti á morgun — og við það
má bæta hinum gömlu góðu ís-
lenzku sannindum: Spyrjum að
leikslokum.
Við stuðningsmenn Alberts
Guðmundssonar erum ekki í nein-
um vafa. Við vitum í dag hvernig
vidurinn blæs í seglin og við
tökum undir orðin: Minnihluti í
dag — meirihluti á morgun.
Magnús Kjartansson.
Karl Ásgeirsson.
Ég vil benda kjósendum á, að
þeir skulu vanda val sitt vel,
hugsa vel um það, hvað þeir eru að
gera, skoða vel hug sinn um það
hvaða kostum og hæfileikum for-
seti okkar á að vera búinn, hverjar
aðstæður hann hefur og hæfileika
til þess, að Bessastaðir verði í
raun verðugasta og virðingar-
mesta heimili landsins. Þar þurfa
húsráðendur að búa yfir sérstök-
um mannkostum, vera alþýðlegir
höfðingjar og frábært forystufólk.
Annað kemur ekki til mála. Og
þess vegna verða kjósendur að
bera virðingu fyrir hinum þýð-
ingarmikla kosningarétti sínum
og láta hann ekki af hendi fyrr en
að vel yfirlögðu ráði.
Lengi hefi ég hugleitt þetta mál
og mín niðurstaða er orðin augljós
og ákveðin. Ég er sannfærður um
það, að Brynhildur Jóhannsdóttir
og Albert Guðmundsson eru þeir
húsbændur, siíkir alþýðlegir höfð-
ingjar, persónuleikar og fyrir-
menn, bæði á þjóðarvísu og al-
þjóðavísu, að forsetabústaðurinn
að Bessastöðum mun undir þeirra
forsjá og stjórn, verða þjóð og
landi til stórsóma. Þess vegna kýs
ég Albert Guðmundsson og skora
á alla sanna íslendinga að stuðla
að kosningu hans.