Morgunblaðið - 17.03.1981, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. MARZ 1981
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. MARZ 1981
29
plnrijwlrl&foifo
Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Fulltrúar ritstjóra Þorbjörn Guömundsson,
Björn Jóhannsson.
Fréttastjórar Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aöalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar:
Aöalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033.
Áskriftargjald 70 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 4 kr. eintakiö.
ísland í nútímahorf
Brýnasta viðfangsefnið í byggðamálum er varanleg vega-
gerð. í því efni er þörf á byltingu, því að of lengi hefur
dregist, að mótuð sé stórhuga stefna, sem miðar að því að gera
landið í raun að einni heild með viðunandi vegum. Nítján
þingmenn Sjálfstæðisflokksins úr öllum kjördæmum hafa flutt
þingsályktunartillögu um varanlega vegagerð, þar sem lagt er
til að Alþingi álykti að fella að nýrri vegaáætlun sérstaka 12 ára
áætlun um lagningu hringvegar og vega til allra þéttbýlisstaða í
landinu með bundnu slitlagi, svo og fjölförnustu dreifbýlisvega.
Rökin fyrir þessari tillögu eru svo mörg og augljós, að þau er
óþarft að tíunda í löngu máli. Um arðsemi stórhuga
vegaframkvæmda er það að segja, að líklega mun aðeins virkjun
fallvatna skila þjóðarbúinu meiri arði en vegir með bundnu
slitlagi. Bifreiðaeign er hér á landi mest á Norðurlöndunum
miðað við íbúafjölda, það er 399 bílar á 1000 íbúa en aðeins 3%
vegakerfis okkar var 1979 með bundnu slitlagi. A árinu 1979
fékk ríkishítin 19,5% af tekjum sínum með skattlagningu á bíla
og umferð. Ríkissjóður skilar hins vegar mun minna af þessum
tekjum aftur til vegakerfisins en tíðkast í þeim löndum, sem við
viljum helst vera í flokki með. Ekki helmingnum af bíla- og
umferðartekjum ríkishítarinnar er skilað aftur til vegagerðar.
Vísindamenn hafa komist að þeirri niðurstöðu, að meðaltalsslit
bíla só um 63% meira við akstur á hinum vondu vegum
samanborið við hina með bundnu slitlagi.
Samkvæmt útreikningi sjálfstæðismanna kostar framkvæmd
áætlunar þeirra tæpa 273 milljarða gamalla króna og yrði á
hverju ári varið um 23 milljörðum gkróna til hennar. Fjárins á
að afla þannig, að 10 milljarðar gkr. komi úr vegasjóði, 3
milljarðar gkr. úr byggðasjóði, 5 milljarðar gkr. frá happdrætt-
isláni og 5 milljarðar gkr. af innflutningsgjaldi af bifreiðum.
Þegar Sverrir Hermannsson, alþingismaður, fylgdi tillögunni
úr hlaði á Alþingi meðal annars með þeim rökum, sem tíunduð
eru hér að ofan, komst hann einnig svo að orði: „Hér er um að
ræða svipaða stefnumörkun og Sjálfstæðisflokkurinn í Reykja-
vík beitti sér fyrir í byrjun 6. áratugarins, er leiddi til
malbikunar meginhluta nær allra gatna í borginni og kom
borginni í nútímahorf. Má segja, að þessi vegagerð sé álíka stórt
verkefni fyrir þjóðina alla eins og gatnagerðin var fyrir
Reykvíkinga eina á sínum tíma.“
Sjálfstæðismenn flytja nú þingsályktunartillögu sína um
varanlega vegagerð í annað sinn. Henni verður að hrinda í
framkvæmd og það sem fyrst. Með henni er alls ekki stefnt að
því að þjóðin reisi sér huröarás um öxl, þvert á móti er
framkvæmd tillögunnar nauðsynleg til að ísland komist í
nútímahorf.
Olíuleitarnefnd
NNú er rúmur áratugur liðinn frá því, að viðreisnarstjórnin
veitti í fyrsta sinn erlendum aðila heimild til að
framkvæma rannsóknir á íslenska landgrunninu, er miðuðu að
því að kanna, hvort þar væri að finna olíu. Síðan þá hafa
fjölmörg útlend fyrirtæki sýnt áhuga á því að stunda slíkar
rannsóknir á íslensku yfirráðasvæði. Leyfi til þess var veitt
bandarísku fyrirtæki af ríkisstjórn Geirs Hallgrímssonar í
ágúst 1978. Síðan hafa ólíuleitarmálin kafnað í möppum
Hjörleifs Guttormssonar, iðnaðarráðherra, og starfshópum
hans.
Tveir þingmenn Sjálfstæðisflokksins, þeir Lárus Jónsson og
Eyjólfur Konráð Jónsson, hafa nú flutt á Alþingi frumvarp til
laga um skipan olíuleitarmála og hagnýtra hafsbotnsrannsókna
á íslensku yfirráðasvæði. Flutningur þessa frumvarps er
tímabær bæði miðað við stöðu þessara mála inn á við og einnig
út á við gagnvart áhugasömum aðilum og með tilliti til víðáttu
yfirráðasvæðis okkar innan 200 mílnanna og utan. Kjarni
frumvarpsins er sá, að Alþingi kjósi olíuleitarnefnd til fjögurra
ára og hún hafi frumkvæði að gerð fjögurra ára áætlunar um
hagnýtar hafsbotnsrannsóknir á íslensku yfirráðasvæði, einkum
þar sem líkur eru taldar mestar á því, að olía finnist í jörð, og
álitið er að hún sé nýtanleg.
Þótt ekki séu miklar líkur á því, að olía finnist á yfirráðasvæði
okkar, er sjálfsagt að vinna að því í samvinnu við erlenda aðila,
að allt svæðið sé þaulkannað með tilliti til þessa. Aðgerðarleysi
núverandi iðnaðarráðherra á öllum sviðum nær að sjálfsögðu
einnig til olíuleitar og landgrunnsrannsókna. Með skipan
olíuleitarnefndar yrði ráðherranum veitt aðhald og auk þess
tryggt, að upplýsingar um þessi mál lægju fyrir hjá
þingflokkunum öllum, sem hafa síðasta orðið.
„Enn eitt skrefíð í stefnumótun
og forystu Sjálfetæðisflokksins
i virkjunar- og stóriðjumálum“
Sjálfstæðismenn kynna frumvarp sitt um ný orkuver
„VIÐ VIUUM með þessu taka af
skarið og flýta ákvörðunum
þannig að mál þessi velkist ekki
um í ráðieysi öllu lengur, en um
langt skeið hefur rikt stöönun í
stóriðju- og virkjunarmálum,
eins og kunnugt er,“ sagði Geir
Hallgrimsson, formaður Sjálf-
stæðisflokksins, meðal annars á
fréttamannafundi i gær, en þar
var kynnt frumvarp um ný
orkuver iandsmanna, sem sex
þingmenn Sjálfstæðisflokksins
lögðu fram í efri deild alþingis i
gær. Flytja þeir frumvarpið með
stuðningi 13 þingmanna Sjálf-
stæðisflokksins í neðri deild.
Á blaðamannafundinum voru,
auk Geirs Hallgrímssonar, flutn-
ingsmenn frumvarpsins, formaður
þingflokksins, Ólafur G. Einars-
son, og framkvæmdastjóri flokks-
ins, Kjartan Gunnarsson. Geir
bauð fréttamenn velkomna og
gerði grein fyrir frumvarpinu. Það
felur í sér, að ríkisstjórnin skuli
fela Landsvirkjun eða landshluta-
fyrirtækjum að reisa og reka
þrjár nýjar stórvirkjanir, sem og
stækka Hrauneyjafossvirkjun.
Þessar framkvæmdir nema sam-
tals 710 MW sem er 104% aukning
frá uppsettu afii í núverandi
vatnsaflsvirkjunum, alls um 680
MW og er þó þar meðtalið 140 MW
afl í Hrauneyjafossvirkjun, sem
nú er í smíðum.
Ekki verði
frekari tafir
Geir Hallgrímsson gerði í upp-
hafi fundarins grein fyrir 1. grein
frumvarpsins, sem fjallar um áð-
urnefndar virkjanir. Raforkuver-
unum er í frumvarpinu raðað eftir
stærð þeirra að sögn Geirs, en þau
eru samkvæmt hljóðan 1. greinar
frumvarpsins: „Raforkuver allt að
330 MW í Jökulsá í Fljótsdal,
þegar ákvörðun hefur verið tekin
um að setja á stofn stóriðju á
Austurlandi. Raforkuver allt að
180 MW í Blöndu í Austur-
Húnavatnssýslu, þegar tryggð
hafa verið nauðsynleg réttindi
vegna virkjunarinnar. Raforkuver
allt að 130 MW í Þjórsá við
Sultartanga og stækkun Hraun-
eyjafossvirkjunar um allt að 70
MW.“ Geir benti sérstaklega á að í
upphafi greinarinnar segir: „Rík-
isstjórnin skal fela Landsvirkjun
eða landshlutafyrirtækjum að
reisa og reka.“ „í því felst,“ sagði
Geir, „að ekki er um það að ræða
að neinar frekari tafir geti orðið á
því að framkvæmdir og undirbún-
ingur hefjist, því er ekki komist
þannig að orði, eins og oft er, að
ríkisstjórninni sé heimilt."
Þá sagði Geir, að hugmyndin
með því að nefna landshlutafyrir-
tæki til jafns við Landsvirkjun
væri sú, að þrátt fyrir að Lands-
virkjun væri starfandi fyrirtæki á
þessu sviði, yrði einnig að taka
tillit til vilja heimamanna og
umfram allt að ekki yrði um
neinar hugsanlegar tafir að ræða.
Ekki kveðið á
um röðun
Þá gerði Geir grein fyrir 4.
grein frumvarpsins, en hún fjallar
um að undirbúningi að byggingu
orkuveranna svo og framkvæmd-
unum sjálfum skuli hraða svo sem
kostur er. Þar segir: „Ekki er
kveðið á um röðun framkvæmda,
enda mega þær ekki hefjast nema
fyrir liggi nákvæmar áætlanir um
orkuverin og skilyrðum sam-
kvæmt 1. grein hafi verið fullnægt
og tryggt hafi verið nægilegt
fjármagn til framkvæmdanna."
Sagði Geir að það væri samdóma
álit sjálfstæðismanna, að áður en
framkvæmdir hæfust við Fljóts-
dalsvirkjun þurfi ákvörðun að
liggja fyrir um stóriðju á Austur-
landi og þá væri auðsætt að í
sambandi við Blönduvirkjun yrðu
samningar við heimamenn um
iandeignir, sem færu undir virkj-
unarframkvæmdirnar, að vera um
garð gengnir.
Frumvarpið gerir ráð fyrir
heildaráætlun um tiltekið verk-
efni, sem stefnt er að að lokið
verði á þeim áratug sem nú er að
hefjast, að sögn Geirs. Hann
sagði: „Það er ekki ofáætlun að til
þess að ná þeirri aukningu sem
þarf að verða á tímabilinu þurfi að
v$ra fleiri en ein og að minnsta
kosti tvær virkjanir í gangi sam-
tímis allt tímabilið.” Hann nefndi
sem dæmi að talið væri að árleg
aukning raforkuframleiðslu þyrfti
að vera 7% árlega og næmi sú
aukning tvöföldun á 10 árum.
Þessi aukna orkuframleiðsla gæti
skapað möguleika á nýtingu raf-
orku til að framleiða nýja orku-
gjafa í stað þeirra, sem við nú
flytjum inn, svo sem til rekstrar
skipa og bifreiða. Þá gætu og
skapast möguleikar tii að nota
rafmagn beint til að knýja sam-
göngutæki. Orkuframkvæmdir
þær, sem hér um ræddi legðu
grundvöll að stóraukinni iðnvæð-
ingu og stóriðju og gjaldeyrisöflun
í formi útfluttrar iðnaðarvöru.
„Slíkar framkvæmdir eru bezta
tryggingin fyrir bættum lífskjör-
um og atvinnuöryggi lands-
manna,“ sagði hann.
Þá benti Geir á þá staðreynd, að
á næstu árum þarf að útvega
13.000—15.000 manns atvinnu og
einnig yrði að sporna við þeirri
þróun að brottfluttir íslendingar
væru 5.000 fleiri en aðkomnir. Þá
bæri að minnast þess, að við
höfum þegar nytjað svo til að fullu
gróður landsins og fisk úr sjó, og
iðnaður hlyti að þurfa að taka við
auknu vinnuafli umfram aðrar
atvinnugreinar. Hann sagði þó
sjálfstæðismenn ekki gleyma
þeirri staðreynd, að betrumbæta
þyrfti aðrar atvinnugreinar, svo
sem landbúnað, útgerð og fisk-
vinnslu.
Ekki unnt að una
rikjandi ráðleysi
Geir Hallgrímsson sagði í lok
kynningar sinnar á frumvarpinu,
að um skeið hefði ríkt stöðnun í
stóriðju- og virkjunarmálum þjóð-
arinnar og sjálfstæðismenn vildu
taka þar af skarið. Sjálfstæðis-
menn hefðu nú þegar lagt fram
tiliögu til þingsályktunar um stór-
iðjumál. Frumvarp þetta væri nú
flutt til að flýta ákvörðunum í
þessum mikilvæga máiaflokki
þjóðarinnar og væri ekki unnt að
una ríkjandi ráðleysi valdhafa
öllu lengur. Hann sagði í lokin, að
einsýnt væri að hér væri ekki of
mikið í fang færst.
Heildaráætlun
innan ákveð-
inna tímamarka
Næstur tók til máls fyrsti flutn-
ingsmaður frumvarpsins, Þorvald-
ur Garðar Kristjánsson. Hann
lagði áherzlu á, að hér væri um að
ræða heiidaráætlun fyrir heiian
áratug. Þá sagði hann að hér væri
í raun um að ræða meira en 100%
aukningu raforkuframleiðslunnar,
því enn væri ólokið 140 MW
framkvæmdum við Hrauneyja-
fossvirkjun. Þá sagði hann sjáif-
stæðismenn leggja til með þessu
frumvarpi að hraðað yrði öllum
undirbúningi og framkvæmdum
og ekki væri binding við eina
virkjun fram yfir aðra. Hér væri
um heildaráætlun innan ákveð-
inna tímamarka að ræða. „Þverr-
andi orkulindir í heiminum og
hækkandi orkuverð hlýtur að
kalla á stóraukna hagnýtingu
orkulinda landsins,“ sagði hann í
lokin.
Frá blaðamannafundinum í gær. Fremstur til vinstrí á myndinni er Birgir ísleifur Gunnarsson, þá
Guðmundur Karlsson, Egill Jónsson. Þorvaldur Garðar Krístjánsson, Geir Hallgrímsson formaður
Sjálfstæðisflokksins, Olafur G. Einarsson formaður þingflokksins, Eyjólfur Konráð Jónsson, Salome
Þorkelsdóttir og Lárus Jónsson. D&un. mw. E.m. Bj«r* Bj«rn8dóttir.
Þingmennirnir voru spurðir í
lok ræðu Þorvaldar, hvort frum-
varp þetta þýddi að Sjálfstæðis-
fiokkurinn væri að reyna að „stela
senunni" eins og það var orðað frá
ríkisstjórninni, þar sem tillagna
frá henni væri að vænta um
virkjunarmál á næstunni. Eyjólf-
ur Konráð Jónsson svaraði því
fyrstur til, að honum væri allsend-
is ókunnugt um að nokkurra slíkra
tiliagna væri að vænta. Þorvaidur
Garðar sagði, að ekki væri verið
að stela neinu frá neinum. Þolin-
mæði sjálfstæðismanna væri ein-
faldlega þrotin þar sem engar
ákvarðanir lægju fyrir, né virtust
vera á leiðinni frá valdhöfum.
Höf um sýnt
einstakt
langlundargeð
Birgir Isleifur Gunnarsson
sagði, að búið væri að sýna
einstakt langlundargreð í máli
þessu. Ákvörðun um næstu virkj-
un hefði fyrst verið lofað sl. vor,
þá hefði verið ákveðið að ákvörðun
yrði tekin fyrir þingbyrjun sl.
haust. Því hefði verið frestað
þangað til á komandi vori, og nú
lægi fyrir yfirlýsing um að niður-
stöðu yrði að vænta fyrir næstu
áramót. Búið væri sem sagt að
fresta ákvarðanatöku af hálfu
valdhafa í eitt og hálft ár og því
ekki eftir miklu að bíða frá þeirra
hálfu, eins og ástandið væri nú í
orkumálum landsmanna.
Sú spurning kom fram á fundin-
um, hvort heimiid til handa ríkis-
stjórninni í 2. grein frumvarpsins
um lántökur til framkvæmdanna
að upphæð 3.500 milljónir króna
til virkjunaraðila væri ekki í
mótsögn við ummæli þingmanna
Sjálfstæðisflokksins og ádeilu
þeirra á of miklar erlendar lán-
tökur ríkisstjórnarinnar. Þorvald-
ur Garðar svaraði því til, að
þessar lántökur væru það arðbær-
ar og nauðsynlegar að þær myndu
borga sig. Lárus Jónsson sagði, að
aðaládeiiuefni sjálfstæðismanna
væri að ríkisstjórnin hefði í
hyggju að stórauka erlendar lán-
tökur, og nefndi hann lánsfjár-
áætlun sem dæmi, á sama tíma og
skattar landsmanna væru sífellt
þyngdir. Ekki væri sama til hvaða
hluta erlendu lántökurnar væru
ætlaðar.
Þá var einnig spurt, hvort frum-
varpið þýddi ekki í raun að byrjað
yrði á Sultartangavirkjun. Það
svar var gefið, að ekkert væri því
til fyrirstöðu að hafist yrði handa
við þá virkjun, en viss skilyrði
væru talin upp í 1. greininni fyrir
því að hægt yrði að hefjast handa
við Blönduvirkjun og Fljótsdals-
virkjun. Það þýddi þó ekki, að
einhver virkjananna ætti að hafa
forgang. Hugmyndin væri sú, að
hefjast ætti tafarlaust handa við
þau verkefni sem næst væru á
dagskrá við hverja virkjun fyrir
sig, en skortur á undirbúnings-
framkvæmdum einnar virkjunar
mætti ekki verða til þess að tefja
fyrir að hafist yrði nú þegar
handa við þessa bráðnauðsynlegu
framkvæmd, enda ætlunin að
framkvæmdunum öllum yrði lokið
á næsta áratug, og ekkert væri því
til fyrirstöðu að unnið yrði við
fleiri en eina virkjun samtímis.
Eitt skrefíð enn í
stefnumótun og for-
ystu flokksins
Það kom fram a fundinum, að
upphæðin 3.500 milljónir króna,
sem ríkissjóði er heimiiað sam-
kvæmt 2. grein frumvarpsins að
taka að láni og endurlána virkjun-
araðilum er heiidarkostnaður
þcssara virkjana, miðað við verð-
lag í ársbyrjun 1981, en þá var
gert ráð fyrir að virkjunarkostn-
aður væri sem hér segir: „Fljóts-
dalsvirkjun 1.510 millj. kr.,
Blönduvirkjun 740 milljónir kr.,
Sultartangavirkjun 890 milljónir
kr. og stækkun Hrauneyjafoss-
virkjunar 100 milljónir króna.
Tölur þessar eru þó settar fram í
frumvarpinu með fyrirvara og
gefa ekki tæmandi upplýsingar
um kostnaðarsamanburð ein-
stakra framkvæmda, eins og segir
i athugasemdum við einstakar
greinar frumvarpsins.
Egill Jónsson, sem er þingmað-
ur Austurlands, óskaði sérstak-
lega eftir því á fundinum, að það
kæmi fram — þar sem Austfirð-
ingar hefðu ekki mikið látið á sér
bera i fjölmiðlum vegna virkjun-
armála — að mikið undirbúnings-
starf hefði verið unnið á Austur-
landi vegna Fljótsdalsvirkjunar.
Stóriðjuhugmyndir hefðu þar ver-
ið til umræðu og umfjöllunar hjá
einstökum sveitarfélögum og
mætti nefna stóriðjuhugmynd á
Reyðarfirði sem dæmi. Þó svo
Austfirðingar létu ekki mikið á
sér bera, þýddi það alls ekki að
lítið væri unnið að undirbúningi
þar, sagði Egill.
Þorvaldur Garðar Kristjánsson
sagði í lok fundarins, að sjalfstæð-
ismenn hefðu átti frumkvæði í
orku- og virkjunarmálum á al-
þingi mörg síðustu árin og mætti
þar nefna, að þeir hefðu lagt fram
frumvarp að nýjum orkulögum um
skipulag orkumála, tillögu um
stefnumörkum í stóriðjumálum og
þá mætti einnig líta lengra aftur
til þess tíma er Landsvirkjunar-
lögin voru sett að frumkvæði
flokksins. Þetta frumvarp væri
enn eitt skrefið í stefnumótun og
forystu Sjálfstæðisflokksins í
virkjunar- og stóriðjumálum.
Kröfuganga framhaldsskólanema:
„Við viljum mötuneyti“
Framhaldsskólanemar í
mennta- og fjölbrautarskólum I
Reykjavík og nágrenni fóru I
fjölmenna kröfugöngu niöur i
miðbæ Reykjavíkur um hádegið
í gær til stuðnings kröfum
stnum um að mötuneytisaðstöðu
verði komið upp i öllum fram-
haldsskólum landsins og að
ríkið greiði launakostnað
starfsmanna i þeim. Lögðu
nemendur Fjölbrautarskólans i
Breiðholti fyrstir af stað kl.
12.15 áleiðis niðureftir, en nem-
endur annarra framhaldsskóla
bættust í hópinn eftir þvi sem
nær dró miðbænum.
Hópurinn nam svo staðar
fyrir framan Alþingishúsið á
Austurvelli og var þá orðið ærið
fjölmennur eins og sést á með-
fylgjandi myndum. Þar var ætl-
unin að afhenda menntamála-
ráðherra, Ingvari Gíslasyni bréf,
þar sem farið var fram á áður-
nefndar kröfur í mötuneytismál-
um framhaldsskólanna, ásamt
3853 undirskriftum framhalds-
skólanema þar sem þeir fara
fram á að þessu verkefni verði
sinnt hið fyrsta. Það dróst að
menntamálaráðherra kæmi til
Alþingishússins enda mun gang-
an hafa verið fyrr á ferðinni en
ætlað var. En hópurinn á Aust-
urvelli lét hvorki biðina né
rigningarsúldina á sig fá heldur
voru sungin slagorð s.s. „I skól-
anum, í skólanum, á mötuneyti
að vera“ við velþekkt lag og „Allt
sem við viljum er mötuneyti" við
lag Lennons, Give Peace a
Chance. Meðan beðið var eftir
ráðherra héldu þau Magnús
Ragnarsson og Margrét Björns-
dóttir Blöndal, framhaldsskóla-
nemar, ræður þar sem þau
hvöttu til að mötuneyti yrðu
starfrækt í öllum framhalds-
skólum og ríkið tæki að sér að
Menntamálaráðherra, Ingvar Gislason, ávarpar framhaldsskólanema og lofar að gera
hvað hann getur til að kröfur þeirra nái fram að ganga.
greiða laun starfsfólks í þeim.
Einnig að svonefndur Dreifbýl-
isstyrkur yrði látinn halda verð-
gildi sínu en ekki rýrna í verð-
bólgunni eins og undanfarin ár
og að framhaldsskólanemar
fengju inngöngu í Lánasjóð ís-
lenzkra námsmanna. Töldu þau
þessi þrjú atriði skilyrði þess að
hægt væri að tala um jafnrétti
til náms.
Þá voru lesin upp skeyti frá
framhaidsskólum úti á landi og
ýmsum félagasamtökum sem
lýstu yfir stuðningi við kröfur
framhaldsskólanema í mötu-
neytismálunum.
Þegar tíminn leið svo að ráð-
herra birtist ekki lagði hópurinn
land undir fót að nýju og að
þessu sinni til Menntamálaráðu-
neytisins við Hverfisgötu. Þar
var safnast saman á Arnarhóli
gengt ráðuneytinu og skömmu
síðar afhenti Steinar Hólm-
geirsson, framhaldsskólanemi,
menntamálaráðherra, Ingvari
Gíslasyni, bréfið og undir-
skriftalistana. Ávarpaði Ingvar
viðstadda nokkrum orðum og
sagði þá m.a. að hann myndi
gera allt sem í hans valdi stæði
til að koma þessu máli á rekspöl.
A Austurvelli sungu framhaldsskólanemar og hrópuðu slagorð s.s.
datt i hug meðan beðið var eftir menntamálaráðherra.
„Rikisreknar ráðskonur“, „Mötuneyti i alla skóla“ og það sem hverjum
Ljóem. Ól.K.M.
'»**J*r