Morgunblaðið - 17.03.1981, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. MARZ 1981
45
Hvað er
svona ógeð-
fellt?
Akureyringur skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Þaö sem kom mér til að
setja þessi orð á blað voru
skrif þau í dálkum þinum 8.
þ.m. frá Jóni á Klapparstígn-
um.
Mig langar gjarnan að vita
hvað hann á við með þessum
orðum: „ ... að fjalla um sölu-
mennskuna..." í sambandi
við þá gömlu hefð hér fyrir
norðan að slá köttinn úr tunn-
unni á öskudaginn. Einnig
langar mig til að vita hvað er
svona ógeðfellt, fíflalegt og
hallærislegt við þessa hefð.
Hvaða vandamál skapar þessi
leikur?
Dæmdu ekki náungann
Mín vegna megið þið þarna
fyrir sunnan í sérréttinda-
plássinu herma eftir okkur úti
á landsbyggðinni, svo lengi
sem þið skemmtið sjálfum
ykkur. En hæðið ekki það sem
við skemmtum okkur yfir, þó
að ykkur finnist það frekar
menningarsnautt. Dæmdu
ekki náungann án þess að
þekkja hann eða siði hans!
Virðingarfyllst
Hugsunarleysi
hjá hunda-
eigendum hér
Ilundavinur úr Laugarnes-
hverfinu skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Hinn 10. þ.m. rakst ég á grein
í dálkum þínum sem bar yfir-
skriftina „En kötturinn má víst
allt“. Gerir höfundurinn þar
m.a. grein fyrir áhyggjum sín-
um vegna hundaskíts í Öskju-
hlíð.
Ég hef átt hund og þegar ég
fór með hann út að ganga var ég
ávallt með bréfpoka í vasanum
og einnig litla plastskóflu, sem
ég notaði til að hreinsa upp eftir
hundinn minn. Ég held að það sé
mest að kenna hugsunarleysi
hjá hundaeigendum hér í borg,
að þeir gera sér ekki grein fyrir
að hundurinn getur þurft að
létta á sér á frekar óheppilegum
stöðum, og ég sé enga ægilega
erfiðleika við að taka með sér
bréfpoka og skóflu. Ég vonast til
að þetta greinarkorn mitt hristi
upp í höfðunum á hugsunarlaus-
um hundaeigendum.
Með þökk.“
Gdta
Einn úr Ilrútafirði sendi
Velvakanda þessa gátu:
Hvað er sameÍKÍnlegt
með Bryndísi Schram og
Hrútafirði? Svar birtist
hér í dálkunum á morgun.
Þessir hringdu . . .
Ilvar fá þessir aðilar
nöfn fermingarbarna?
Móðir fermingarbarns hringdi
og hafði eftirfarandi að segja: —
Seinni partinn á föstudaginn datt
inn um póstlúguna hjá mér sú
mesta smekkleysa sem ég hef séð
á sviði auglýsingamennsku. Bréf
sem sent var á nafn fermingar-
barns á heimilinu var uppfullt
með auglýsingaáróðri og gylli-
boðum um kaup á reiðhjólum, og
meðfylgjandi var mynd af dreng
við hliðina á lúxusgerð af hjóli.
Og svo var klykkt út með ham-
ingjuóskum til fermingarbarns-
ins. Þarna er leynt og ljóst verið
að hafa áhrif á það, hvert gjafap-
eningar fermingarbarnsins fara
eða hvaða gjöf það kjósi sér frá
foreldrunum og ekki spöruð slag-
orðin. Ekki er ráð nema í tíma sé
tekið. Ég segi bara það, að það
vaeri óskemmtilegt til að vita, ef
fyrirtaeki taekju almennt upp
þessa auglýsingaraðferð í tilefni
af fermingardegi unglinga og
sendu börnunum pésa og baekl-
inga í pósti. Þá vaeri nú endan-
lega farin fyrir bí sú helgi, sem
enn hvílir þó yfir þessum merkis-
degi í lífi þeirra. En mig langar
til að spyrja: Hvar fá þessir
aðilar upp gefin nöfn fermingar-
barnanna?
Ilvað gerir Hagnar Arn-
alds fyrir sitt fólk?
Starfsmaður við skattheimt-
una hringdi og sagði: — Það
hefur nú komið fram í fréttum,
að bæði símamálaráðherra og
menntamálaráðherra eru rými-
legir við sitt fólk. Felld eru niður
afnotagjöld þess af síma, útvarpi
og sjónvarpi, í áföngum og eftir
starfsaldri. En hvað gerir Ragnar
Arnalds fyrir sitt fólk? Ég gæti
t.d. vel hugsað mér, að hann felldi
niður opinberar álögur á okkur
starfsmenn skattheimtunnar, í
áföngum að vísu og auðvitað eftir
starfsaldri. Ég fer allavega fram
á það við ráðherrann, að hann
taki þetta til góðviljaðrar skoð-
unar.
C.St. haffti samband vift Velvak-
anda or kvaftst hafa lært þulu af
ommu sinni eöa foftur skommu eftir
aldamnt — En þaft er nú svo. aft eg
man orftift afteins bláupphafið Þul-
an er upptalning á óllum þeim
hlutum. sem búandi maftur í sveit
þarf aft hafa. Byrjunin er svona:
F.taka hní.r byrj. bn '
brmla vill flnln flmt.
jorðina. Htulku. krr o« ku.
kvikíénað, rrlpl o« br«t.
Ér er ættaöur úr Rangárvalla-
sýslu, en veit ekkert um uppruna
þulunnar. Ég hef ekki rekist á neinn
sem hefur kunnað hana of> trevsti
þvi á liösinni þitt viö aö fá fram-
Kistuþarf
líka, kopp
og nál
Á föstudaginn kom hér í
dálkunum fyrirspurn frá G.St.
um þulu, sem hann hafði lært
ungur af ömmu sinni eða föður
skömmu eftir aldamót, en
mundi ekki lengur og bað um
liðsinni við upprifjun þulunn-
ar.
Ingibjörg Jónsdóttir í Hafn-
arfirði var Velvakanda hjálp-
leg, og ekki í fyrsta sinn, benti
honum á að þula þessi hefði
birst í bók Ófeigs J. Ófeigsson-
ar 1945, „Raula ég við rokkinn
rninn" þulur og þjóðkvæði.
Ófeigur safnaði þar saman
þulum og þjóðkvæðum sem
hann hafði numið ungur, bjó
efnið undir prentun og tileink-
aði bókina móður sinni. Um
höfundana og heiti ljóðanna
segir Ófeigur í eftirmála: „Mér
er ókunnugt um höfunda
flestra ljóðanna og hef því
alveg sleppt höfundanöfnum.
Sama er að segja um heiti
Ijóðanna, fæst þeirra eru mér
kunn, og líklega hafa mörg
þeirra aldrei haft neitt heiti."
Þulan sem spurt var um er
upptalning á öllum þeim hlut-
um sem búandi maður í sveit
þarf að hafa:
Fitækan. þegar byrjar btí,
bresta vill etnin flest:
Jörðina, stúlku, ker og kú,
kvikfénað, reipi og hest,
tötu, trog, au.su. steðja og strokk,
stelpu, sem hirðir féð,
laupana. kláfa. reizlu og rokk.
rekkvoðir, kodda og beð,
skaröxi, hamar, sOg og sekk,
sýl. hækur, klifherann,
skinnklæði, leður. röskan rekk,
reku. pil. torfskerann,
hrtfu, orf, kláru. hefilbekk,
hundrakka viljugan.
Kistu þarf lika, kopp og nál.
kerald og heykrókinn,
askana. reiðing. skafa og skál.
skyrgrind og vefstólinn,
vettlinga. prjóna, snældu og sntíð,
snúist I kvörnum mél,
haðstofu þá með brattri stíð.
bæði þarf spón og skel,
hnakk og söðul með klafa og kú.
kamh og vinstur, sem drýgir bú,
hnappheldu. vöggu. beizli og hönd,
hrýni, hnlf. járn og tré,
slu og kamh, um svarðarlönd
slzt mun þá blómgast fé.
llvili ég mina haukaströnd.
Hvað hef ég ntí i té?
fWSffl
Z-UXOR
LITASJONVORP
22” — 26”
Sænsk hönnun^
Sænsk endíng ★
o
Bestu kaupin! ★
HLJÓMTÆKJADEILD
(!tjð KARNABÆR
LAUGAVEGI 66 SÍMI 25999
Útsolustaöir Karnabær Laugavegi 66 —
Karnabær Glæsibæ — Fataval Kefiavik
Portiö Akranesi — Eplió Isafiröi —
Alfhóll Siglufiröi — Cesar Akureyn —
Hornabær Hornafiröi —M M h f Seltossi
iQQ —Eyiabær Vestmannaeyjum
47. ársþing
Félags íslenskra
iðnrekenda
verður haldið miðvikudaginn 18. mars 1981 að
Hótel Loftleiðum, ráðstefnusal.
Dagskrá:
Kl. 09:15 Venjuleg aöalfundarstörf.
Kl. 11:00 Ræða Davíðs Sch. Thorsteinssonar, for-
manns FÍI.
Kl. 11.30 Ræða: Tómas Árnason, viðskiptaráöherra.
Kl. 12:00 Hádegisverður í Kristalsal í boði félagsins.
Kl. 13:00 Pallborðsumræður fulltrúa þingflokkanna.
Kl. 14:30 Skýrsla Gunnars J. Friðrikssonar um
könnun FÍI á flutningskostnaöi. Fyrirspurn-
ir og umræður.
Kl. 16:00 Ályktun ársþings. — Umræður.
Kl. 17:00 Þingslit.
Stjórn Félags íslenskra iðnrekenda.
Kantlímdar — smíðaplötur
(Hobby-plötur)
fyrir fagmenn og leikmenn.
®Pðnlagðar
KOTO-
e|(fa
®9 f«ruapa»ni.
•kópa
Það er ótrúlegt hvaö hægt
er aö smíöa úr þessum
hobbýplötum, t.d. kiæóa-
skápa, eldhúsinnréttingar,
hillur og jafnvel húsgögn.
1 30 cm, 50
fmooeocm
* breidd. 244
cm á lengd.
Hurdir
á fata-
skápa
eikar-
*P»ni, fil-
bunar undir
•akk og baaa.
Plast-
lagðar
hillur
me* teak-,
nta hogany-
°0 furuvið-
•rlíki. 60 cm
• breidd og
244 cm t
l*ngd. Til-
valið i akápa
og hillur.
BJORNINN
Skúlatúni 4. Simi 25150. Reykjavik