Morgunblaðið - 20.02.1985, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 20. FEBRÚAR 1985

Þrýstimælar
Allar stæröir og gerðir
Sflyirtlmogpwiir
oJ<S)ín)©®®)(rö <®t
Vesturgötu 16, sími 13280
Minning:
Rétt
hitastig
í öllum
herbegjum
Betn
líðan!
OFNHITASTILLAR
= HÉÐINN =
VÉLAVERZLUN-SIMI 24260
LAGB^SÉRRáNTANIR-WÓNUSTA
Niður
með hita-
kostnaðinn
OFNHITASTILLAR
= HÉÐINN =
VÉLAVERZLUN-SIMI: 24260
LAGER-SÉRRANTANIR-WÓNUSTA
Ingólfur Guðmunds-
son á Ferjubakka
Á bernskuárum mínum í Borg-
arfirði, fyrir nær sextíu árum, var
oft rætt um snjalla hestamenn. Þá
heyrði ég í fyrsta skipti talað um
ungan mann að nafni Ingólfur
Guðmundsson, kenndan við Ferju-
bakka í Borgarhreppi. Á þessum
árum mun hann hafa verið vinnu-
maður í Hjarðarholti í Staf-
holtstungum og sfðar á Haugum í
sömu sveit. Foreldrar hans, Guð-
mundur Andrésson og Ragnhildur
Jónsdóttir, voru góðir kunningjar
foreldra minna og komu alloft í
heimsókn, einkanlega Guðmund-
ur, sem oft var á ferðalögum. Ekk-
ert kynntist ég Ingólfi þá, en orð
fór af honum sem góðum hesta-
manni. Ásgeir Jónsson frá Hjarð-
arholti, síðar bóndi á Haugum, var
Lestunar-
áætlun
Skip Sambandsins
munu ferma til íslands
á næstunni sem hér
segir:
HULL/GOOLE:
Dísarfell .... 25/2
Dísarfell .... 11/3
Dísarfell .... 25/3
ROTTERDAM:
Dísarfell .... 26/2
Dísarfell .... 12/3
Dísarfell .... 26/3
ANTWERPEN:
Dísarfell .... 27/2
Dísarfell .... 13/3
Dfsarfell .... 27/3
HAMBORG:
Dísarfell ..... 1/3
Dísarfell .... 15/3
Dísarfell .... 21/3
HELSINKI:
Hvassafell .... 5/3
Hvassafell .... 1/4
FALKENBERG:
Skip ......... 10/3
LARVÍK:
Jan ........... 4/3
Jan .......... 18/3
Jan ........... 4/4
GAUTABORG:
Jan ........... 5/3
Jan .......... 19/3
Jan ........... 5/4
KAUPMANNAHÖFN:
Jan ........... 6/3
Jan .......... 20/3
*ian .......... 6/4
SVENDBORG:
Jan .......... 21/2
Jan ........... 7/3
Jan .......... 21/3
Jan ........... 7/4
ÁRHUS:
Jan .......... 21/2
Jan ........... 7/3
Jan .......... 21/3
Jan ........... 7/4
GLOUCESTER MASS.:
Skaftafell .... 1/3
Jökulfell .... 30/3
HALIFAX, KANADA:
Skaftafell .... 2/3
SKIPADEILD
SAMBANDSINS
Sambandshúsinu
Pósth. 180 121 Reykjavík
Sími 28200 Telex 2101
á sínum tfma talinn snjallasti
hestamaður í Borgarfirði og þó
víðar væri leitað. Þegar við Ingólf-
ur ræddum um þessi mál á síðari
árum, sagði hann mér, að Ásgeir
hefði verið sinn lærifaðir í hesta-
mennsku og af engum hefði hann
lært meira í þessum efnum, enda
taldi hann Ásgeir á Haugum einn
slyngasta hesta- og tamninga-
mann, sem hann hefði kynnst á
langri ævi. í fjölda ára hafði Ás-
geir með höndum póstferðir frá
Borgarnesi til Búðardals. Ingólfur
fór fjölmargar póstferðir fyrir
Ásgeir á vetrum. Þessar ferðir
voru oft erfiðar og slarksamar í
misjöfnum veðrum en allt fór vel,
þvf Ingólfi var ekki gjarnt að
leggja hesta sína í ófæru eða
óvissu.
Við Ingólfur munum hafa flust
til Reykjavíkur sama árið, eða
nánar tiltekið árið 1939, en lítið
hafði ég kynnst honum þá, þótt
báðir ættum við sameiginlega vini
og kunningja. Hann byrjaði að
starfa hjá Hestamannafélaginu
Fáki strax eftir að hann kom til
Reykjavíkur og mun hafa verið
fyrsti launaði starfsmaður hjá fé-
laginu. Ingólfur sat í stjórn Fáks í
fjöldamörg ár og tók virkan þátt í
allri starfsemi Fáks um árabil og
minnisstæður er hann mörgum fé-
lögum Fáks sakir prúðmennsku f
allri framkomu.
Fyrir tæpum 20 árum lék mér
hugur á að eignast aftur hest eftir
25 ára hlé við að umgangast hesta.
Ég fékk Ingólf til að velja fyrir
mig hestinn. Hann sagði mér að
Gísli Jónsson, ráðsmaður í Arn-
arholti á Kjalarnesi, hefði til sölu
tvo efnilega fola á fimmta vetri og
bauðst hann til að fara með mér
og ræða við Gísla bónda. Við fór-
um upp að Arnarholti og skoðuð-
um gripina. Mér leist strax betur á
annan folann, en Ingólfur sagði:
„Taktu hinn,“ og það gerði ég, þvf
ég treysti forsjá hans. Síðar kom
það á daginn að hann hafði rétt
fyrir sér. Nokkrum vikum síðar
kom Ingólfur upp f hesthús til
mfn, þar sem ég var að huga að
folanum og öðrum hestum f hús-
inu. Hann var fámæltur, en brosti
góðlátlega. Hlýja og vinsemd fólst
í svip hans og fasi. Hann gekk að
hestinum, strauk honum um lend
og makka og lét vel að honum. Það
var eins og hesturinn þekkti hann
aftur, hneggjaði lágt og snart með
flipanum handlegg Ingólfs eins og
hann væri að heilsa gömlum vini.
Ingólfur tók moð og töðusalla úr
jötunni og lét undir framfætur
hestsins og gaf sér góðan tíma til
að ganga frá öllu. Ingólfur rétti
sig upp og sagði: „Hafðu mjúkt
undir hófunum, þetta verður góð-
ur hestur.“ Síðan kvaddi hann og
gekk út.
Þótt Ingólfur ætti heima hér í
höfuðborginni hátt á fimmta tug
ára var hann f innsta eðli sfnu
alltaf sami gamli borgfirski
sveitastrákurinn, í raun og veru
fór hann aldrei að heiman. Átt-
hagarnir í Borgarfirði áttu hug
hans allan. Alltaf átti hann hesta
og sat þá allra manna best, og
mjúklega fóru þeir á kostum hjá
honum til síðustu stundar. í
sumarleyfum sínum dvaldi hann
jafnan hjá vinum sínum og ætt-
ingjum í Borgarfirði og brá sér þá
oft á bak með kunningjum á góð-
um stundum.
Hann var alinn upp á bökkum
Hvítár, þar sem straumþungt
fljótið streymir hjá túngarði.
Ungur að árum vandist hann á að
þeysa á ólmum gæðingum og gera
sér þá viðráðanlega, á þessum
sléttu og mjúku bökkum. Nú er
Ingólfur Guðmundsson frá Ferju-
bakka horfinn okkur. Borgfirski
hestasveinninn er aftur kominn
heim.
Blessuð sé minning hans.
Klemenz Jónsson
Minning:
Vernharður Karls-
son Siglufirði
Fæddur 21. maí 1900
Dáinn 15. janúar 1985
Þann 15. janúar 1985 andaðist
hann afi Venni eins og hann var
alltaf nefndur. Hann lést í sjúkra-
húsi Siglufjarðar eftir stutta
sjúkralegu. Hann fæddist á Hest-
eyri við ísafjarðardjúp, siðan
fluttist hann til Hofsóss. Afi var
lítill drengur þegar hann missti
pabba sinn, en vegna veikinda
móður sinnar varð hann að alast
upp á ýmsum bæjum í Skagafirði,
5 ára drengur
undir jeppa
— slapp ótrúlega vel, því
hann lenti milli hjóla bílsins
FIMM ára drengur lenti undir
stórum Chevrolet-jeppa við
Stórahjalla í Kópavogi laust eft-
ir klukkan 14 á sunnudag.
Drengurinn skall á jeppanum og
féll undir hann. Svo giftusam-
lega tókst til, að drengurinn
hafnaði á milli hjólanna og náði
ökumaður að stöðva bifreið sína.
Drengurinn hlaut minniháttar
meiðsl og var fluttur í slysa-
deild, en fékk að fara heim að
lokinni rannsókn.

við misjöfn kjör. Afi flutti til
Siglufjarðar árið 1924 og var þá í
leit að vinnu, en árið 1925 kvænt-
ist hann eiginkonu sinni, önnu
Konráðsdóttur, sem var frá Tjörn-
um í Sléttuhlíð. Þau bjuggu fyrst
á Hafnargötu 16 til ársins 1947, þá
byggði hann húsið Laugarveg 5
með tengdasyni sínum, Bjarka
Árnasyni, sem lést sama dag fyrir
ári. Afi stundaði sjómennsku á
sínum yngri árum og áhugi hans á
sjónum var alltaf mikill. Síðan fór
hann að vinna hjá Síldarverk-
smiðjunni Rauðku á Siglufirði og
vann þar fjölda ára. Svo vann
hann við sláturhusið og hjá Kjöt-
búðinni við að svíða. Hann var
einn af þeim mönnum sem svip
setti á Siglufjörð. Afi var mjög
forvitinn að eðlisfari og þurfti að
fylgjast með öllu alveg fram á það
síðasta. Hann var glaður í lund og
kunni mikið af lausavísum og var
þekktur fyrir vel hittin svör.
| Hann var mjög ábyggilegur og
reglusamur og var alltaf hægt að
stóla á hann. Það sem hægt var að
gera i dag, geymdi afi aldrei til
næsta dags.
Afi og amma eignuðust fjórar
dætur, þrjár búsettar á Siglufirði,
Margréti, ekkju Bjarka Árnason-
ar, eiga þau fimm börn; Fanney,
gifta Skarphéðni Guðmundssyni,
eiga þau fimm börn; Jóhönnu,
gifta Hafliða Sigurðssyni, eiga
þau 3 börn og Önnu, gifta Eiríki
Sigurðssyni, búsett í Keflavík,
eiga þau 3 börn.
Ég var lítil þegar ég kom til afa
og ömmu. Þar átti ég ánægjuleg ár
sem gleymast seint. Árið 1965
missti afi eiginkonu sína, önnu
Konráðsdóttur. Þegar ég fullorðn-
aðist flutti ég með mína fjölskyldu
inn á heimilið hjá afa og bjuggum
við með honum i fimm ár þar til
hann flutti til Jóhönnu og Hafliða,
sem eru foreldrar mínir, og bjó
hjá þeim síðustu árin.
Afi átti fimmtán barnabörn og
tuttugu og sex barnabarnabörn.
Þar sem ég sé á eftir elskulegum
afa votta ég dætrum hans, tengda-
sonum, barnabörnum og barna-
barnabörnum innilegustu samúð-
arkveðjur.
Fanney Hafliðadóttir
og fjölskylda.
Jarðarfarar-
skreytingar
Kistuskreytingar, krans-
ar, krossar.
Græna höndin
Gróörarstöð við Hagkaup,
sími 82895.
Birting afmœlis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.