Morgunblaðið - 13.08.1985, Blaðsíða 40

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. ÁGÚST 1935
4Ö
Minning:
Jón Sigurðsson,
Stóra-Lambhaga
Faeddur 26. ágúst 1924
Dáinn 15. júlí 1985
„Vertu dyggur trúr og tryggur
tungu geymdu þína,
við engan styggur né í orðum hryggur
athuga ræðu mína.“
Þessar ljóðlínur eiga vel við um
þann mann, sem Jón hafði að
geyma, því hann framfylgdi þessu
heilræði Hallgríms Péturssonar.
Að morgni 15. júlí sl. barst mér
sú harmafregn að Jón Sigurösson,
maður systur minnar, væri látinn.
Með honum er genginn góður
drengur. En eigi má sköpum
renna. Útför hans var gerð frá
Leirárkirkju 20. júlí sl.
Jón fæddist 26. ágúst 1924 á
Stóra-Lambhaga, Skilmanna-
hreppi, Borgarfirði. Þar bjuggu
foreldrar hans allan sinn búskap.
Jón var sonur hjónanna Sólveigar
Jónsdóttur frá Brennu í Lunda-
reykjadal og Sigurðar Sigurðsson-
ar frá Stóra-Lambhaga. Sigurður
lést árið 1953 en Sólveig 1975. Jón
ólst upp í foreldrahúsum ásamt
systkinum sínum þremur, sem öll
lifa nú bróður sinn, en hann var
næstyngstur sinna systkina. Á
yngri árum lærði Jón rafvirkjun
og útskrifaðist í þeirri grein, en
hún varð ekki hlutskipti hans, sem
atvinna. Samt hélt hann lærdómi
sínum vel við, sem kom honum og
mörgum öðrum að góðu gagni því
hann var greiðvikinn. Jón hafði
marga eðliskosti og var hann völ-
undur íhöndunum.
18. nóvember árið 1950 kvæntist
Jón eftirlifandi konu sinni Svan-
dísi Haraldsdóttur frá Seyðisfirði.
Þau byggðu hús sitt í Stóra-
Lambhaga og bjuggu þar upp frá
því. Jón og Didda eignuðust fjögur
börn, sem öll eru dugleg og efni-
leg. Þau ólust upp í skjóli góðra
foreldra, sem verður þeim gott
veganesti á lifsleiðinni. Þau eru:
Sólveig, gift ólafi Jónssyni, Har-
aldur, kvæntur Huldu Benedikts-
dóttur, Sigurður Sverrir, kvæntur
Maríu Kristjánsdóttur og Arn-
björg. Barnabörnin eru orðin átta
og hafa þau öll verið Jóni og Diddu
sérstaklega hjartfólgin og alltaf
velkomin til afa og ömmu.
Jón vann hjá Samvinnufélagi
Hvalfjarðar við mjólkurflutninga
og viðgerðir, síðan hjá ræktunar-
sambandi Hvalfjarðar á jarðýtu.
Þar næst stofnaði hann sameign-
arfélag með tveimur öðrum mönn-
um og fluttu þeir með tankbílum
mjólk fyrir bændur. Síðastliðna
tólf vetur ók hann skólabörnum á
eigin bíl. Oft voru misjöfn veður á
þessum árstíma en Jón var örugg-
ur bílstjóri og voru börnin í góðum
höndum þar sem Jón ók.
Á þessari stundu leita upp í
huga minn margar Ijúfar minn-
ingar. Jón var æðrulaus, viðsýnn,
jákvæður og fordómalaus um fólk.
Það kom fyrir, ef ég var eitthvað
ósanngjörn, að hann benti mér
góðlátlega á betri hliðarnar og
eins ef einhver fáraðist út af litlu
tilefni varð Jóni oft á orði: „Það
skiptir engu máli.“ Jón virtist mér
fremur seintekinn, hann var dag-
farsprúður en gat verið hrókur
alls fagnaðar í góðra vina hópi.
Mér er minnisstætt fyrir tveimur
árum er ég hringdi i Jón og bað
hann um greiða. Frá hans hendi
var það sjálfsagt, en vandinn var
sá að bón þessi þurfti einnig að
ganga til annars góðs manns og
Gforia Citía
AUMINGJA LITLA RÍKA STÚLKAN
*
Myndaflokkur á 2 spólum
kemur á myndbandaleigur nk. fimmtudag

STÓR-
KOSTLEGUR W
MYNDAFLOKKUR
sem engan Jæíur ósnortinn
íslenskur texti
Kinkaréttur á íslandi

Gloria (söguþráður)
Gloria litla er hyggð á sönnum atburðum, er segja frá æsku
hinnar þekktu Gloriu Vanderbilt og réttarhöldum þeim sem
urðu vegna innbyrðis deilna fjölskyldunnar um yfirráð hennar.
Glaumgosinn Reggie Vanderbilt verður ástfanginn af hinni
ungu og fallegu Gloriu Morgan. Þau giftaat og eignast stúlku
sem sklrð er í höfuðið á nióður sinni. Stuttu síðar deyr Reggie
og erfir þvi Gloria litla auðæfi Vanderbilt-fjölskyldunnar.
En Gloria eldri tekur að eyða arfi dóttur sinnar á ýmsa
skyndielgkhuga og ferðalög. Þegar amma Gloriu litlu deyr
ákveður frænka hennar, Gertrude Vanderbilt, að reyna að fá
umráðarétt yfir Gloriu litlu. Upphefjast þá hörð og alóttug
réttarhöld um forræði ríkasta barns heims. Réttarhöld þessi
vöktu gífurlega athyglí á sínum tíma.
Angela Lansbury
leikur frænkuna
Gertrude Vander-
bilt Whitney. Hún
var vellauðugur
listaverkaunnandi
sem notaði völd sín
og auð til að ná
yfirráðarétti yfir
barni annarrar
konu.
Belte Davis leikur
Alice Gwynne
Vanderbilt. Höfuð
Vanderbilt-fjöl-
skyldunnar sem
syrgði mann sinn,
Cornelius Vander-
bilt, með því að
klæðast svörtu í 35
ár. Hún var í fyrstu
mótfallin giftingu
sonar síns og
Gloriu Morgan.
Christopher
Plummer leikur
Reggie Vanderbilt.
Hann var drykk-
felldur glaumgosi
sem eyddi 25 millj-
ónum dollara í kon-
ur, sukk og svínarí
og skildi eiginkon-
una eftir slyppa og
snauða er hann
iést.
Lucy Gutteridge
leikur Gloriu Morg-
an Vandberbilt eig-
inkonu Reggie. Hún
var ung og falleg,
lifði áhyggjulausu
lífi og eyddi arfi
dóttur sinnar í
ferðalög og ýmsa
skyndielskhuga.
Maureen Stapleton
leikur barnfóstr-
una Emmu
Kieslich sem fékk
Gloriu litlu til þess
að hata móður sína.
Jennifer Dundas
leikur hina 10 ára
gömlu Gloriu, rík-
asta barn heims
sem oft var kölluð
„aumingja litla
ríka stúlkan".

Dreifing
sUÍnorhf
var því svarið: „Já.“ Hjálpsemi
þeirra beggja í þessu tilviki hefur
veitt mér ánægju, sem ég nýt enn-
þá.
Með sameiginlegu átaki komu
Jón og Didda sér upp fallegu og
myndarlegu heimili, sem alltaf
hefur verið opið öllum ættingjum,
vinum, kunningjum og margir
fleiri hafa notið gestrisni þeirra.
Ótal notalegar og glaðar stundir
áttum við Isleifur ásamt börnum
okkar á heimili þeirra. Á þessum
tímamótum er okkur þakklæti efst
í huga. Núna þegar Jón hefur lokið
hérvistardögum sinum og litið er
til baka finnst mér hann hafa ver-
ið gæfusamur maður, því hann
hlaut góðan lífsförunaut og var
það gagnkvæmt. Ég veit að minn-
ingin um góðan mann verður ást-
vinum hans öllum huggun harmi
gegn. Að leiðarlokum kveð ég mág
minn með trega og þakka honum
góð kynni. Svandísi, systur minni,
börnum þeirra og öllum öðrum að-
standendum votta ég mína dýpstu
samúð og óska þeim guðsblessun-
ar.
Sigrún Haraldsdóttir
Aðfaranótt 15. júlí sl. varð bráð-
kvaddur í svefni Jón Sigurðsson í
Stóra-Lambhaga. Hann var gest-
komandi á Eddu-hótelinu á Eið-
um, ásamt nokkrum útlendingum,
sem hann var með í hópferðabíl
sínum i hringferð um landið.
Laugardaginn 20. júli var mikill
mannfjöldi við Leirárkirkju sam-
an kominn til að vera við útför
þessa heiðursmanns. Þessi fjöl-
menni hópur sannaði okkur fyrst
og fremst tvennt, í fyrra lagi hve
þetta sviplega fráfall snerti fólk
illa, í öðru lagi hve vinsæll og
vinmargur þessi maður var.
Jón Sigurðsson fæddist í Stóra-
Lambhaga 26. ágúst 1924, næst-
yngstur fjögurra barna þeirra
heiðurshjóna Sigurðar Sigurðs-
sonar hreppstjóra og Sólveigar
Jónsdóttur, sem lengi bjuggu far-
sælu búi við góðan orðstír í
Stóra-Lambhaga. Sigurður tók
þar við búi af föður sínum og
nafna. Þeir búa þarna mann fram
af manni alnafnar, feðgar og
hreppstjórar.
Móðir Jóns var Sólveig Jóns-
dóttir Pálssonar bónda og söðla-
smiðs í Brennu í Lundarreykjadal
og konu hans Sigríðar Snorradótt-
ur. Um Jón Pálsson segir í
(Bæ.bl.194): Hann var talinn þjóð-
hagi, mannkosta maður og val-
menni. Sá Jón sem hér er minnst
mun heitinn eftir þessum móður-
afa sínum, sem svo var lýst. Vissu-
lega hefur sú verið óskin, að
drengurinn bæri nafnið með rentu
og erfði mannkosti gamla manns-
ins. Sú ósk hefur vel ræst og orðið
að veruleika, sem allir kannast við
sem manninn þekktu og verka
hans nutu. Hagleikurinn gat einn-
ig verið víðar að kominn, því þeir
Sigurður í Stóra-Lambhaga voru
orðlagðir hagleiksmenn og smiðir.
Jón Sigurðsson ólst upp á mynd-
ar- og menningarheimili foreldra
sinna í Stóra-Lambhaga við hin
ýmsu bústörf, eins og gerist í
sveit. Sigurður faðir hans var hag-
ur maður og hefur drengurinn trú-
lega gefið iðju hans glöggt auga.
Ungur fer Jón í Reykholtsskóla og
síðar í handíðaskóla og iðnskóla
og lærir rafvélavirkjun. Seinna
var hann á námskeiði þar sem
kennd var díselvélfræði. Eg heyrði
eftir kennaranum haft hve fljótur
og næmur þessi nemandi hefði
verið og auðvelt að kenna honum
vegna hans næma skilnings og
áhuga á náminu. Jón var einstak-
ur hæfileikamaður og góðum gáf-
um gæddur. Hann hefði getað orð-
ið góður bóndi, hann hafði svo
góðan skilning á hlutunum. Það
var gaman að ræða þau mál við
Jón og heyra hve mikla þekkingu
og skilning hann hafði á málun-
um, reyndar áhuga einnig. Að vísu
voru þau hjón lengi með nokkurn
búskap, en þetta var aukastarf
Jóns, hann vann fullan vinnudag á
öðrum vettvangi.
Mjólkur- og vöruflutningafélag
sem bændur í hreppnum hér sunn-
an Skarðsheiðar stofnuðu og ráku
um árabil hafði aðsetur í Stóra-
Lambhaga. Sá staður var nokkuð
miðsvæðis, svo hitt að aðalhvata-