Morgunblaðið - 13.08.1985, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. ÁGÚST1985
tKMMffl
„Ví& -esum bhn'ir o£> dtast v\&
f>ennar> í l^á.r.''
Ást er ...
... ab horfa sam-
an á stjörnuhrap.
TM Reo U.S. Pat. Off.-all rights reserved
©1985 Los Angeles Tlmes Syndicate
Ég verð að hætta núna, það
eni komnir gestir!
T
1
qQqQqQq
fvM rY^'rrfT'TT
TT
Hættu þessu voli maður, ég
heyri tseplega sönginn!
HÖGNI HREKKVlSI
» NÚMEP.IP HANS ER OKP(P ÓfílLT !
Maðurinn á myndinni virðist reiðubúinn að leggja Iff sitt í sölurnar fyrir
þennan væna lax.
Hvítur
og litaður
fiskur
Pálmi Stefánsson, 7052-5801,
skrifar:
Kæri Velvakandi!
Mér finnst það ekki koma nægi-
lega skilmerkilega fram í þeirri
umræðu, sem er um þessar mund-
ir um fiskeldi, að aðallega er átt
við sérhæft eldi á feitum og lituð-
um fiski, þ.e. laxi. Fyrir 20—30 ár-
um var alls enginn markaður fyrir
slíkan eldisfisk. Það er síður en
svo tilviljun, að Norðmenn eru
stærstir á þeim útflutningsmörk-
uðum sem þeir hafa sjálfir byggt
upp fyrir eldislax. Árlega veiðast
um 70 þús. tonn af Kyrrahafslaxi
og 10—15 þús. tonn af Atlants-
hafslaxi. Það er því markaðurinn
fyrir villilax, sem eldislaxinn hef-
ur komizt inná, þ.e. einkanlega á
matborð efnafólks í Bandaríkjun-
um og í Frakklandi.
Fiskeldi á hvítum matfiski er
mjög útbreitt, einkum í Asíu, og er
talið að nú séu 10% af fiskneyzlu
heimsins eða 8 milljónir tonna
þaðan runnin. Um næstu aldamót
er áætlað að 23% fiskneyzlunnar,
eða 30 milljónir tonna af matfiski,
verði ræktuð. Stærstir fiskrækt-
enda eru Kínverjar með yfir 2.000
ára neyzlu, þá Japanir, sem ku
vera geysitæknivæddir á þessu
sviði. Þriðju stærstu eru Rússar,
sem hafa orðið stórveldi á þessu
sviði síðustu 10—15 árin.
Hið litaða fiskeldi er ekki stórt í
sniðum. Heimsframleiðslan mun
nú vera milli 30 og 40 þúsund tonn
og er hlutur Norðmanna um 90%.
Vegna þeirrar tregðu, sem hefur
reynzt við að vinna markað fyrir
regnbogasilung, hefur mönnum
lærzt, að litaður fiskur selst auð-
veldar og á hærra verði en hvítur
fiskur. Það er einfaldlega meira
framboð á hvítum fiski en lituð-
um. En liturinn, þessi bleiki litur
laxins, er engin tilviljun. í villtum
laxi er hann kominn úr rauðátu og
rækju, sem laxinn nærist á m.a. I
laxafóðri þurfa því þessi litarefni
að vera. T.d. er notuð mulin
rækjuskel og þá 10% af fóðrinu.
Sigurður H. Olafsson, Laugavegi
151, skrifar:
Já, maður, glasabörn! Því ekki
líka glasabörn hvala og sela? Yrðu
græningjarnir ekki himinlifandi
ef við létum u.þ.b. 10 sleppiglasa-
kópa eða -hvali fyrir hvern veidd-
an hval eða sel? Á þennan hátt
hljótum við að geta selt i friði
hval- og selafurðir án afskipta
Það er því hugsanlegt, að skortur
eða verð á litarefninu geti heft
vöxt laxeldis er tímar líða. En það
er augljóst, að framtíð er i ræktun
litaðra matfiska, en lítil í ræktun
hvítra fiska hér á landi. Það virð-
ist því fjarlægur draumur, að
þorskeldi borgi sig. Þorskur er
magur, hvítur fiskur, hann þarf
jafnvirði veiddra 3 þorska í fóður
á móti einum ræktuðum jafnstór-
grænfriðunga, eða hvað. Græn-
ingjarnir hafa ekki enn skipt sér
af sölu dilkakjöts, ullar, skinna
eða nauta, svína og hænsna. Við,
sem erum að vinna að því að stór-
fækka kindum í landinu. (Við ætt-
um ekki að Ijóstra því upp við
græningjana að við séum búnir að
útrýma lús og fló.) Uss, hafið ekki
hátt um það.
um.
Leikum á græningjana
mm
Þessir ungu menn dvöldu i Geirsárbökkum um verslunarmannahelgina.
Vonandi hafa þeir ekki orðið fyrir barðinu i þjófum eins og bréfritari
getur um.
Fádæma fúlmennska
Þessir hringdu . . .

I f fc \\ooy\
Gleraugu
töpuðust
Kona hringdi.
Gömul kona varð fyrir því
óhappi að tapa gleraugunum sín-
um á Bergþórugötu, sennilega
nr. 39, fyrir um það bil hálfum
mánuði. Hún heitir Guðný
Karlsdóttir, Skólabraut 1, sími
17359. Er finnandi gleraugnanna
vinsamlegast beðinn um að
koma þeim til hennar sem fyrst.
Hún hefur sennilega týnt gler-
augunum fyrir framan hornhús-
ið, rétt við Sundhöll Reykjavík-
ur. Gleraugun eru tvískipt í
drapplitri plastumgjörð en ekk-
ert hulstur var utan um þau.
Mismunandi
þulur eftir
búsetu?
Jón Eiríksson fri Akranesi
hringdi:
Ég hef verið að lesa þulurnar
sem að undanförnu hafa birst í
Velvakanda. Að því er virðist
eru engar tvær útgáfur eins. Mér
hefur verið hugsað til þess að
sama þulan er svo oft breytileg
eftir því úr hvers munni hún er.
Það er ýmislegt sem hefur áhrif
þar á, t.d. hvort sá sem með hana
7681-4457 hringdi:
Um verslunarmannahelgina
fóru í Þjórsárdal fjórir strákar
sem mér eru venslaðir. Farkost-
urinn var grænn gamall fólks-
vagn og gekk ferðin áfallalaust
þar til aðfaranótt laugardags. Þá
brutu einhverjir óþokkar fram-
rúðu bifreiðarinnar og hirtu allt
lauslegt en höfðu sig síðan á
brott í skjóli nætur. Meðal þess
sem þorpararnir tóku var
JVC-útvarps- og kassettutæki,
fer hefur búið inn til dala, eða
við sjó. Annað merkilegt hefur
og komið í ljós, að sauður er
kvenkind. Ég hef aldrei heyrt
það áður. Væri ekki þess virði að
safna saman öllum þessum þul-
um og bera saman hvernig þær
hafa breyst eftir því úr hvaða
jarðvegi þær eru sprottnar? Það
gæti gefið glögga mynd af menn-
ingarlegri þróun. Þetta gæti ver-
ið skemmtilegt og áhugavert
verkefni.
Minolta-myndavél (með filmu og
ku vera á henni myndir úr
Þórsmörk), íþróttataska (blá,
merkt ASSE) með miklu af fatn-
aði, önnur íþróttataska með
rakvél og auk þess ýmiss konar
smádót. Eigandi bílsins er al-
gerlega niðurbrotinn maður
enda saklaus piltur sem ekki má
vamm sitt vita. Það er ekki ein-
leikið hvað fúlmenni virðast
leggja þá sem saklausir eru í ein-
elti.
Hví eru allir
graskögglar á
sama verði?
Jón Kjartansson, Oðinsgötu 3,
hringdi:
í Morgunblaðinu fimmtudag-
inn 8. ágúst var frétt með fyrir-
sögninni „Verðið var sett of hátt
miðað við markaðinn" og fjallaði
Ji