Morgunblaðið - 22.11.1985, Blaðsíða 58

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 22. NÓVEMBER1985
58
„ alLt i Lagi, ef ég bor&a. ó.
rneáon pú reyk'ir ?"

áster....
... aö hverfa sam-
an til fjalla.
Það, er að sjá sem eyðimerk-
urstormarnir séu engu
minni en á Stórhöfða?
Hvern ertu að tala um? —
Út með það!
HÖGNI HREKKVlSI
„\p'A PAP-1 ■■ -Éö ER SoOl-ÍTiD SEiMN FVRll?"'
Eftirmáli reynslu í viðskiptum
Þegar ég var að versla við J.
Þorláksson og Norðmann hf.,
spurði ég um Hjört Hjartarson
framkvæmdastjóra og var mér
tjáð að hann væri erlendis. Ég
er því undrandi á því að hann
skuli leggja mér orð í inunn í
skrifum sínum í Velvakanda.
Rétt er að þennan umrædda dag
var ég staddur í byggingavöru-
verslun ísleifs Jónssonar hf. að
kaupa plaströr fyrir vask og var
Ágæti Velvakandi.
Til mín hefur leitað Ragnar
Ágústsson, Garðastræti 6 hér í
borg, með beiðni um eftirfarandi
upplýsingar:
„Hvar er að finna á prenti
húsganginn eftir Benedikt
Gröndal:
Sigríður dóttir hjóna í Brekkubæ
sú kann nú að gera skóna
hoppoghíoghæ."
Sigríður þessi var Einarsdóttir
hattara í Brekkubæ, þar sem
síðar var reist húsið Vinaminni,
er stendur fyrir vestan Aðal-
stræti 6. Hún var gift Eiríki
Magnússyni meistara og bóka-
verði í Cambridge. Varð fræg
fyrir að setja upp íslandsdeild á
heimssýningunni í Chicago 1893.
Tók í þeirri ferð þátt í alheims-
þingi kvenna og reit í bók þings-
ins, „Congress of Women“, lýs-
ingu á heimabæ sínum Reykja-
vík. Bók þessi er til á Lands-
bókasafni íslands. Sigríður var
langömmusystir undirritaðs.
Mér hefur ekki tekist að hafa
upp á húsgangi þessum þrátt
ég með í höndunum plastpoka
með eldhúskranasettinu og
vatnslás. Hjá þessari verslun var
ekkert vandamál að taka til baka
vatnslásinn (án þess að minnast
einu orði á reikning) og greiða
mér til baka í peningum mismun-
inn. Þetta kalla ég þjónustu.
í viðræðum mínum við Harald
Bjarnason sagðist ég hafa versl-
að lengi og mikið við J. Þorláks-
son og Norðmann hf. bæði í Ár-
Benedikt Gröndal Sveinbjarnarson
fyrir ítrekaðar fyrirspurnir á
söfnum og hjá bókamönnum.
Hjálpi nú einhver Ragnari
Ágústssyni, sem fróðari er okkur
skyldmennum hennar.
Með bestu kveðjum,
Leifur Sveinsson
múla og ekki síst á Skúlagötu 30,
á þeim tíma sem ég var að
byggja. Aldrei kom fram að ég
hefði keypt kranasettið á Skúla-
götu 30, enda er það ekki rétt.
Þetta sýnir aðeins hvernig hægt
er að taka orð úr samhengi og
hagræða sannleikanum.
Þar sem ég hafði ekki reikning
í höndunum og gat ekki nákvæm-
lega dagsett kaupdaginn bauð ég
að slá af þessu umrædda setti
tæplega 50% (settið var í kassa,
óhreyft). Því var hafnað. Ég vil
ítreka að þeir afgreiðslumenn
sem afgreiddu mig um það sem
mig vanhagaði um voru bæði
liprir og kurteisir og fyrirtækinu
til sóma. Þetta eru mín lokaorð.
Matthías G. Pétursson,
Hlíðarbyggð 18, Garðabs.
Sjónvarps-
áhorfendur
eru viti
bornir menn
Kona í Árbænum hringdi
og vildi hún koma þeim
vinsamlegum tilmælum til
auglýsenda, að þeir virtu
sjónvarpsáhorfendur sem
vitiborna menn en ekki
skyni skroppnar skepnur.
Nefndi hún sérstaklega
auglýsingar verslunarinnar
Nesco sem væru frekar til
þess fallnar að hræða við-
skiptavini frá versluninni
en freista þeirra til þess að
kaupa þar.
Húsgangur Bene-
dikts Gröndal
Víkverji skrifar
Iþættinum um íslenskt mál í út-
varpinu var fyrir skemmstu
vikið að hjákátlegum „þýðingum"
á myndböndum, en því er slegið
gæsalöppum utan um orðið að þó
að maður sé allur af vilja gerður
er naumast hægt að kalla það þýð-
ingu úr erlendu tungumáli sem er
ýmist langsótt eða beinlínis rangt
eða á þvílíkri skollaþýsku sem á
víst að heita íslenska að hárin rísa
á höfði manns. Víkverji upplifði í
sumar nokkur sýnishorn af hráka-
smíði af þessu tagi, nema lifði það
af sé kannski sönnu nær.
Öllu raunalegra er það samt
þegar sjónvarpið okkar er með
svipaðar uppákomur. Kannski ekki
eins hrikalegar, en því eru samt
mislagðar hendur, fólkinu sem
snarar fyrir okkur útlenskunni á
bænum þeim. Til dæmis var ná-
ungi i sjónvarpsmynd látinn segja
í islenska textanum á dögunum:
„Hann veit ekki hvort hann situr
eða stendur." Á enskunni hét það
að sönnu: „He dosen’t know whet-
her he is sitting or standing," og
mun nú eflaust einhver kveðja sér
hljóðs og segja að þýðandinn hafi
bara komist bærilega frá þessu.
En því fer fjarri. Hér er á ferðinni
dæmigerð orðabókarþýðing sem á
ekki að sjást á sjónvarpsskjánum.
Fyrrgreind athugasemd þýðir
einfaldlega að sá sem að er vikið
sé gjörsamlega ruglaður á ástand-
inu, orðinn alveg ringlaður, viti
varla hvað hann heiti eins og lík-
lega hefði komist næst enskunni
þarna.
Sparðatíningur, finnst kannski
einhverjum, og ekkert til þess að
gera veður útaf. En safnast þegar
saman kemur.
XXX
Svo að aftur sé vikið að mynd-
böndunum sem snöggvast, þá
er eins og Víkverja minni að menn
hafi verið að hafa áhyggjur af
þeim þegar nýju útvarpslögin voru
á dagskrá á þinginu. Mikið hvort
menn voru ekki að ráðslaga um
að skikka sölu- og dreifingaraðila
myndbandanna til þess að láta
þess getið á umbúðunum hverjir
væru þýðendurnir. Þetta yrði vit-
anlega strax til bóta — en hvað
tæki síðan við? Hver á að fylgjast
með því að ekki sé verið að hafa
fyrir fólki eintóma endaleysu, að
taka það í einskonar kennslustund
í fáfræði? Og þegar vitleysan er
yfirgengileg: verður þá mynd-
bandið fjarlægt af markaðnum eða
hvað? Ákvæðin um eftirlit og við-
brögð, ef þau komust þá inn í út-
varpslögin, mega ekki vera bitlaus.
Reynsla Víkverja af mynd-
bandaskoðuninni í sumar var sem
fyrr segir æði dapurleg. Stundum
var þýðandinn svo slakur í útlensk-
unni að það var raunar broslegt.
Hitt var þó öllu óskemmtilegra
þegar líka kom á daginn að þekk-
ing hans á móðurmálinu var jafn-
vel óbeysnari.
XXX
Er það ekki makalaust hve
sumir íslendingar virðast áfj-
áðir í að slá landið okkar hæst-
bjóðanda? Fyrir fáeinum dögum
samþykkti hersing af framsóknar-
mönnum að þeir vildu herinn burt,
en til vara að ef hann yrði áfram
á Fróni þá yrðu bandamenn okkar
að minnsta kosti að borga okkur
fyrir greiðviknina.
Sannfæringin ristir sem sagt ekki
dýpra en það að það er hægt að
verðleggja hana rétt eins og þorsk-
inn.
Segjum slétta milljón fyrir
hverja stríðsþotu og svo niður í
þúsund eða svo, allt eftir hlaup-
víddinni, fyrir hverja dátabyssu.
í dollurum að sjálfsögðu.

vandaöaöar vörur
Rafsuðuvélar
Handhægar gerðir
eru fyrirliggandi
gott verð
Skeljungsbúðin
SÖumúla33
simar 81722 og 38125