Morgunblaðið - 01.05.1986, Qupperneq 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR1. MAÍ1986
1. maí-ávarp
maínefndar Fulltrúaráðs verkalýðs-
félaganna í Reykjavík, BSRB og INSÍ
Á 1. maí, baráttudegi verkafólks
um allan heim, lítum við frá fortíð
til framtíðar, skoðum hvað áunnist
hefur á liðnum misserum og minn-
umst hugsjóna verkafólks um frelsi,
jafnrétti og bræðralag allra manna.
Nú sem fyrr er brýnt að íslenskt
launafólk hyggi vel að launakjörum
sínum og réttindum og búi sig undir
að rétta sinn hlut eftir áralanga
kjaraskerðingu atvinnurekenda og
stjómvalda.
í síðustu kjarasamningum tókst
að vinna vamarsigur gegn atvinnu-
rekenda- og ríkisvaldi. Frumkvæði
verkalýðshreyfingarinnar í samn-
ingunum skilaði verkafólki þó ekki
nema litlum hluta þess kaupmátt-
artaps, sem launafólk hefur orðið
fyrir á síðustu árum. Við fognum
nýrri húsnæðislöggjöf. Við fögnum
einnig fengnum réttindum fisk-
vinnslufólks. En við minnum á að
öll baráttan um endurheimt fyrri
kaupmáttar er eftir. Við búum enn
við ófullkomna kauptryggingu,
þrátt fyrir ákvæðin í nýgerðum
samningum.
Við minnum á að lækkun verð-
bólgu er ein meginforsenda kjara-
samninganna. Mikilvægasta verk-
efni okkar nú er því að verðlags-
forsendur þeirra standist. Við skor-
um því á hvem einasta félagsmann
verkalýðsfélaganna að halda vöku
sinni, fylgjast með verðlagi á vöru
og þjónustu, svo ekki verði svikist
aftan að neytendum með of háu
verðlagi. Einungis með samstilltu
átaki allra launamanna er unnt að
tryggja umsamin laun fólks.
Nýgerðir kjarasamningar
breyttu litlu um að laun hér á landi
eru smánarlega lág. Við það verður
ekki unað. Þess vegna eru kröfur
okkar ákveðnar og ótvíræðar:
Við stefnum að stórauknum
kaupmætti í áföngum.
Við stefnum að öruggri kaup-
tryggingu allra launa.
Við viljum hækka lægstu laun
sérstaklega, umfram önnur laun í
komandi samningum. Um þá kröfu
verður verkalýðshreyfingin að
sameinast í næstu samningum.
Þannig má koma öllum launum í
Iandinu yfir fátækramörk.
Það er hrikaleg staðreynd að á
árinu 1986 — mitt í allri velferð
íslensks þjóðfélags — skuli koma í
ljós, að fátækt er enn algeng á ís-
lenskum heimilum. Fátæktin er
bein afleiðing kaupráns liðinna ára.
Við þessu þjóðfélagsböli verður að
snúast af hörku. Við gerum þá
siðferðilegu kröfu til þessa þjóð-
félags, að enginn þurfi að búa við
niðurlægingu fátæktar og ölmusu-
gjafa. Tryggja ber fjárhagslega
stöðu þeirra, sem höllum fæti
standa, sérstaklega ber að hyggja
að bammörgum fjölskyldum, ein-
stæðum foreldrum ogsjúklingum.
Þá ber samtökum verkafólks að
gæta hagsmuna þeirra sem ekki
hafa afl til að láta að sér kveða við
samningaborðið og í fjölmiðlum.
Sérstök ástæða er til að minna á
aldraða. í Reykjavík eru þrettán
hundruð aldraðir á biðlista eftir
hentugu húsnæði. Á sjötta hundrað
eru á sérstökum neyðarlista borgar-
stjómar. Þennan smánarblett verð-
ur að þvo af íslensku þjóðfélagi.
Vegna misgengis launa og láns-
kjara á síðustu árum eru nú fjöl-
margar fjölskyldur að missa íbúðir
sínar á nauðungaruppboðum. Við
krefjumst þess að uppboðin verði
stöðvuð þegar í stað.
Við krefjumst þess að auknu fé
verði varið til íbúða á félagslegum
grunni.
Við krefjumst öryggis til handa
leigjendum.
Við styðjum alla viðleitni til að
lækka húsnæðiskostnað.
Um þessar mundir horfir ófrið-
lega í alþjóðamálum. Enn hefur
herveldi farið með vopnum á hendur
smáþjóð til að leysa viðkvæm póli-
tísk deilumál. Við fordæmum öll
grimmdarverk gegn saklausu fólki
um allan heim á degi hveijum, hvort
sem þau eru framin í Líbýu, Suður-
Afríku, Mið-Ameríku eða Afganist-
an. Viðkvæm deilumál verða aldrei
leyst með hervaldi. Það leiðir ekki
til annars en fleiri og grimmilegri
ógnarverka og ofbeldis.
Við íslendingar viljum eiga frum-
kvæði að friði. Við eigum að banna
um alla framtíð geymslu á atóm-
vopnum á íslensku land- og haf-
svæði. Við eigum að beita okkur
fyrir því að Norðurlönd verði kjarn-
orkuvopnalaust svæði og ísland
herlaust land utan hemaðarbanda-
laga. Einungis þannig getur smá-
þjóð sýnt hervæddum þjóðum gott
fordæmi.
Verkalýðshreyfingin þarf nú að
leggja aukna áherslu á félagsleg
réttindi verkafólks í flóknu tækni-
væddu samfélagi. Gegn allt of löng-
um vinnudegi og vinnuþrælkun
margra stétta teflir hreyfingin fram
hugmyndum um styttri vinnudag,
auknar tómstundir og aukið
fræðslu- og menningarstarf meðal
almennings.
Við krefjumst einnig launajafn-
réttis karla og kvenna í reynd. Allt
of lengi hafa konur borið skarðan
hlut frá borði. Karlar eiga að styðja
launabaráttu kvenna þar til fullu
jafnræði er náð. Einnig er brýnt
að koma á fullu jafnræði milli karla
og kvenna í atvinnulífinu. Annað
brýnt verkefni eru menntunarmál
verkafólks. Verkafólk þarf að eiga
kost á launuðum námsfríum til að
mæta sívaxandi kröfum í starfi.
Við krefjumst lengingar fæðingar-
orlofs svo foreldrar geti verið heima
hjá ungum bömum sínum fyrstu
mánuðina.
Við minnum á að skammt er til
sveitarstjómarkosninga. í þeim ráð-
ast völd og áhrif um mikilvæg
hagsmunamál launafólks. I því
sambandi minnum við á mikilvægi
sveitarfélaganna til jöfnunar lífs-
kjara og félagslega þjónustu þeirra.
Um þessar mundir stendur ís-
lenskt verkafólk á tímamótum.
Hjöðnun verðbólgu mun gera það
mögulegt að sækja fram í áfongum
til betri og tryggari lífskjara. Til
að svo megi verða þarf launafólk
að standa saman um kröfumar,
víkja sérhyggju og sundrungaröfl-
um til hliðar og horfa fram á veginn
með sameiginlega hagsmuni að
leiðarljósi.
Við þurfum að setja okkur skýr
og ákveðin markmið í launa- og
kjarabaráttu næstu samninga.
Minnumst þess að aðeins með órofa
samstöðu getum við náð fram
markmiðum okkar um jöfnuð og
réttlæti í íslensku þjóðfélagi.
Styrk okkar sýnum við best í
einni, sameinaðri verkalýðshreyf-
ingu.
F.h. Fulltrúaráðs verkalýðsfélag-
anna í Reykjavík,
Halldór Jónasson,
Björk Jónsdóttir,
Ásgeir Kristinsson,
Sigtirður Pálsson,
Björgvin Hannesson,
Hörður Ingvaldsson.
F.h. Bandalags starfsmanna ríkis
ogbæja,
Sigurveig Sigurðardóttir,
Guðrún Árnadóttir.
F.h. Iðnnemasambands Islands,
Linda Ósk Sigurðardóttir.
Ávarp frá Sjálfsbjörg
félagi fatlaðra í
Reykjavík og nágrenni
Á hátíðisdegi allra launþega
fylkjum við liði og tökum þátt í
kröfugöngu og útifundi með laun-
þegum undir kröfum um vinnu-
vemd, jafnrétti til náms og starfs.
Við bendum á réttindamál sem við
beijumst fyrir.
Ur yfirlýsingu Sameinuðu þjóð-
anna um réttindi fatlaðra.
„Fatlaðir eiga rétt að fjárhagslegu
og félagslegu öryggi og mann-
sæmandi lífskjörum. Þeir eiga rétt
á, eftir því sem hæfileikar þeirra
leyfa, að fá atvinnu og halda henni
eða taka þátt í nytsamlegu, fijóu
og arðgefandi starfi og ganga í
verkalýðsfélag. Fatlaðir eiga
kröfu á að tekið verði tillit til sér-
þarfa þeirra á öllum stigum fjár-
hagslegrar og félagslegrar skipu-
lagningar."
Yfirlýsing Sameinuðu þjóðanna
um réttindi fatlaðra er okkar krafa.
Okkar kröfur eru:
Við leggjum áherslu á að fatlaðir
eigi kost á vinnu á almennum vinnu-
markaði og/eða starfi á vemduðum
vinnustað í sinni heimabyggð.
Við leggjum áherslu á að aukin
verði endurhæfing og vinnumiðlun.
Við krefjumst þess að allt fatlað
fólk, sem vinnur á vemduðum
vinnustöðum og á almennum vinnu-
markaði njóti þess lagaréttar að
eiga í raun aðild að verkalýðsfélög-
um með fullum félagsskyldum og
réttindúm.
Við krefjumst þess að veitt verði
lán og/eða styrkur til að breyta
almennum vinnustöðum, sem jafni
aðstöðu fatlaðra á vinnumarkaðin-
um.
Við krefjumst þess að fatlaðir
njóti mannsæmandi lífeyris.
Við krefjumst þess að fatlaðir
eigi kost á sem bestri menntun.
Við krefjumst þess að allt hús-
næði sem byggt er henti fötluðum.
Við krefjumst þess að kjör fatl-
aðra til bifreiðakaupa verði leiðrétt.
TER YLENEBUXUR
NÝKOMNAR
Mittismál 80—120 sm. Kr. 1.195.
Flauelsbuxur kr. 745.
Gallabuxurkr. 825.
Skyrtur, nærföt o.fl. ódýrt.
Andrés,
Skálavöröustíg 22a, sími 18250.