Morgunblaðið - 19.06.1986, Blaðsíða 54
54
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR19. JÚNÍ1986
O 1984 Universal Press Syndicate
„é.g v/ilcíi ab 'eg gxbi legti í bxlinu aLLan
daginn, í hvcri sinn sem 'eg fae koerkazkit!”
áster...
TM Reo. U.S. Pat. Otl.-all riahts rasarvad
»1985 Los Angeles Times Syndicate
Blessaður vertu ekki að
þessu. Við eigum að fá
annan hér á skurðarborðið
eftir hálftíma!
Ég get ekkert sagt um það
hvort snilligáfur erfast. —
Ég er barnlaus maður!
HÖGNIHREKKVISI
mf
Skynsamlegra að veiða hvalinn
en láta hann drepast úr elli
Til Velvakanda.
Undirritaður vill taka það fram
að hann var samþykkur friðun á
steypireið, semsagt bláhval, 1956
þegar friðun var samþykkt. Friðun
í 30 ár, það datt mér aldrei í hug
að ætti eftir að ske. Ég tel að 1976
hefði átt að leyfa veiðar á 10 til
15 bláhvölum á ári hér við Island
og hækka leyfí úr 65 fetum, sem
var leyfíleg 1956, í 75 til 78 fet
og forða þeim stærstu þannig frá
því að verða sjálfdauðir. Og spum-
ingin en Hvað hafa margir bláhval-
ir drepist sem gengið hafa hér við
land á sumrin, úr elli, lagst á botn-
inn og mengað hafíð engum til
gagns? Og hver stjómar lífríkinu í
Draslaralegt í nágranna-
sveit Reykjavíkur
Til Velvakanda.
Ég hef um margra ára skeið
ekið einu sinni á vori um fallegar
sveitir í nágrenni borgarinnar okk-
ar, Reykjavíkur, sem nú er mikið
prýdd í tilefni afmælisins. Gott eitt
er um það að segja. En fleira þyrfti
lagfæringar við.
Um daginn keyrði ég að fallegu
veiðivatni í nágrannasveit skammt
frá borginni en þar blasti ömurleg
sjón við með fáum undantekning-
um. Þama era fjölmargir sumar-
bústaðir bæði nýir og gamlir,
misjafnlega á sig komnir, en hörmu-
legar girðingar, gamlir skúrar að
falli komnir og allskyns drasl og
dót í kringum þá. Út yfír tók þó
að margar ryðgaðar tunnur lágu á
einum stað í fallegri bergvatnsá.
Og allt var þetta í alfaraleið. Hver
ber ábyrgð á svona nokkra? Er það
ekki landeigendanna að setja leigu-
liðum sínum strangar reglur og sjá
um að þeim sé hlýtt. Burt með
draslið - þó sveitin eigi ekki 200
ára afmæli er hún eflaust miklu
eldri og á betra skilið.
íslandsvinur
Víkveiji skrifar
V/4TNí.kÆUI S.POFÍ.K.... AIKIL- WKA,VIFÖK
Næsta stórhátíð hér í Reykjavík
nú eftir 17. júní er hinn 18.
ágúst, þegar haldið verður upp á
200 ára afmæli höfuðborgarinnar.
Þá verður mikið um dýrðir, það er
þó að veralegu leyti undir veðurguð-
unum komið, að allt takist eins og
að er stefnt. Sumt er þó ekki alfarið
háð duttlungum þeirra og meðal
þess er tæknisýning, sem haldin
verður í Borgarleikhúsinu. Víkveiji
átti þess kost á dögunum að skoða
það mikla hús. Ætlunin er að búa
þannig um hnúta, að þeir, sem
skoða tæknisýninguna geti einnig
gengið um og kynnst því af eigin
raun. í leikhúsum er það rými, sem
áhorfendur kynnast á sýningum
aðeins lítill hluti mannvirkisins alls.
Fýsir eflaust marga að fá það
tækifæri, sem gefíð verður í tilefni
afmælisins til að litast um á bakvið
sviðið.
Borgarleikhúsið sjálft verður
tekið í notkun á árinu 1988. Með
því verður bylting í menningarlífí
borgarinnar. Athygli vakti, þegar
staðið var á stærra sviðinu salarins,
hve skammt er þaðan á aftasta
bekk; ekki lengra en frá svölunum
í Iðnó aftur á aftasta bekk en þó
rúmast um það bil helmingi fleiri í
salnum en í Iðnó. Kunnáttumenn
segja, að þar verði hljómburður
góður. Hljómsveitargryfja er í hús-
inu, þannig að þar ætti að vera
unnt að flytja óperar eða söngleiki.
Til hliðar við sviðið era síðan
geymslurými fyrir leiktjöld þriggja
sýninga. Á meðan leikarar era í
sumarfríi er unnt að nota þessar
„geymslur" sem fundar- eða ráð-
stefnusali, þannig að húsið mun
koma að margvíslegum notum.
Meðal þess, sem gestir tækni-
sýningarinnar geta skoðað, er
líkan sem sýnir hluta íslands, það
er frá Höfn í Homafírði til Reykja-
ness og norður að jöklum. Þetta er
hin mesta völundarsmíð, sem lík-
anasmiðir borgarinnar hafa unnið.
Hér er um rúmlega fjórðung lands-
ins að ræða, sem tekið hefur 8000
til 9000 stundir að vinna. Er það
ætlun borgaryfírvalda, að líkanið
nái tii landsins alls, þegar fram líða
stundir.
Að sögn kunnáttumanna eru
hlutföllin eins og litið sé yfír landið
úr 150.000 feta hæð, eða fimm
sinnum meiri hæð en þegar komið
er fljúgandi að landinu í milliianda-
þotum. Var sérkennilegt að virða
fjöll, dali, vötn og ár fyrir sér á
þessu líkani. Er enginn vafí á því,
að þessi merkilegi gripur á eftir að
vera mörgum undranarefni, þegar
þeir skoða hann og veita þeim nýja
sýn yfír ættjörðina.
Hvaða skoðun, sem menn kunna
að hafa á því, hvemig haldið skuli
upp á afmæli Reykjavíkur, hljóta
þeir að fagna framtaki sem þessu.
I tilefni af merkisatburðum í þjóðar-
sögunni fer vel á því að ráðist sé í
framkvæmdir, sem annars þættu
ekki koma til álita, en vera varanleg
minnismerki, þegar frá líður. Má í
því sambandi benda á Sögualdar-
bæinn, sem reistur var skammt frá
Búrfellsvirkjun, þegar minnst var
sjónum ef menn hafa hvorki vit né
skynsemi til að láta ekki spila með
sig í þessum málum? Era þetta
ekki bara venjuleg íslensk einkenni,
að enginn má né skal reka fyrirtæki
sem ber sig og er vel rekið, hvorki
lítið né stórt í sniðum?
Vilmundur Jónsson
1100 ára afmælis íslandsbyggðar
árið 1974.
E kki fer ofsögum af því, að
Danir sælqa það fast að vinna
sigur í heimsmeistarakeppninni í
Mexíkó. Það era ekki einungis
keppendumir, sem leggja sig alla
fram heldur danska þjóðin öll.
Áhuginn á útsendingum frá leikj-
um, þar sem Danir eiga í hlut, er
svo mikill heima fyrir, að allt þjóðlíf-
ið lamast. í gærkvöldi (eftir að Vík-
veiji þurfti að skila pistli sínum)
léku Spánveijar og Danir. Það réðst
í þeim leik, hvort Danir kæmust í
svokölluð átta-liða-úrslit. En hafí
þeim tekist það eiga þeir næst að
leika við Belga, sem sigraðu Sovét-
menn í æsilegum leik á sunnudag-
inn. Danir unnu Sovétmenn í for-
keppni heimsmeistarakeppninnar á
sínum tíma og þykja, þegar þetta
er ritað, meðal hinna sigurstrang-
legustu í Mexíkó.
Nú eru ijármálaráðherrar Norð-
urlanda á reglulegum fundi hér á
landi. Eins og vera ber bauð Þor-
steinn Pálsson, íjármálaráðherra,
gestgjafí þeirra þeim til kvöldverð-
ar. Danir þáðu boðið en með einu
skilyrði: að þeir gætu horft á leikinn
við Spánveija í beinni útsendingu
klukkan 10. Sögðust þeir því miður
ekki geta þegið boðið, nema þeim
gæfíst jafnframt tækifæri til að
horfa á hinn mikilvæga leik. Eftir
því sem Víkveiji fregnaði féllust
íslensku gestgjafamir með glöðu
geði á þetta skilyrði og sáu til þess,
að sjónvarp væri tiltækt.