Morgunblaðið - 29.07.1986, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. JÚLÍ 1986
I
HEEMSKAUTS
SPAUGARAR
í GRÍMSEY
„Grímsævintýri gerast enn,“ sagði Valgeir Guðjónsson stuð-
maður á eftirminnilegu balli í Grímsey
ÞAð ER EKKI oft að fógetmn
kemur i Tálknafjörð, segir gam-
alt máltæki. Hætt er við að
Grímseyingum hafi orðið eitt-
hvað svipað við, þegar sú frétt
barst eyjaskeggjum til eyraa að
Stuðmenn væru væntanlegir til
Grímseyjar. „Annað eins hefur
ekki gerst siðan sumargleði Ól-
afs Gauks var hér á ferðinni",
sagði einn lífsreyndur Grimsey-
ingur.
Stuðmenn og lið þeirra ýttu úr
vör frá Dalvík rétt fyrir hádegi á
þriðjudag. Einn mann vantaði þó í
hópinn, en það var Þórður gítarleik-
ari, enda er langt síðan hann
uppgötvaði, að magi hans og öldur
hafsins eiga ekki samleið; flaug
hann því til Grímseyjar. Farkostur-
••■í'inn til Grímseyjar var 28 tonna
bátur frá Arskógssandi, Sólrún.
Stuðmenn voru reyndar ekki alveg
sáttir við nafn fleysins og var því
hið snarasta breytt í Stuðrún.
Ástæðan fyrir því að ákveðið var
að fara sjóleiðina var sú, að tveggja
tonna farangur þeirra Stuðmanna
var of stór biti fyrir Flugfélag Norð-
urlands að kyngja.
Ferðin til Grímseyjar tók um fjór-
ar klukkustundir og reyndist
mönnum misjafnlega. Þegar komið
•'var út fyrir Eyjafjörð tók að gefa
á Stuðrúnu og uppgötvuðu þá
margir að þeir höfðu betur átt sam-
leið með Þórði. Sumir í hópnum
urðu illa sjóveikir, aðrir fengu eftir-
köst rauðvínsdrykkju daginn áður
og enn öðrum varð óglatt af þvi
að horfa á vafasamar myndbands-
spólur.
Byggðastefna
Stuðmanna
Ferðin til eyjar miðnætursólar-
innar er liður í heimsreisu Stuð-
manna um Island; vikuna áður
skemmtu þeir í Miðgarði, Laugum
og Sjallanum á Akureyri. Eftir
0t Grímseyjarferðina var ætlunin að
skemmta fimmtudag, föstudag,
Iaugardag og sunnudag á Seyðis-
fírði, Neskaupstað, Fáskrúðsfírði
og Höfn í Homafírði. Vikuna þar á
eftir ætla Stuðmenn að leggja Vest-
firði að fótum sér og síðar að lokinni
Þjóðhátíðinni í Eyjum, hafa þeir í
hyggju að heimsækja Norðurland
aftur, og fara þá til Hríseyjar.
En hvers vegna Grímsey? „Það
er byggðastefna okkar Stuðmanna
sem ræður“, segir Jakob Magnús-
son stuðmaður, „við viljum þjóna
okkar fólki, hvar sem það er, til
sjávar eða sveita. Þess vegna svíður
okkur þau ummæli í blöðum sárt,
sem höfð eru eftir hrokafullum bú-
•‘•'andkörlum í einkennisbúningum,
að tónlist okkar stofni til óláta og
ölvunar. Okkur er jafnvel borið það
á brýn að valda ölvunarakstri. Það
sem einfaldlega veldur öllum ólát-
unum, er að fulltrúar löggæslu-
valdsins á viðkomandi stöðum halda
fast í einhvern týndan lagabókstaf
og neita að hleypa fleirum inn, en
sætapláss er fyrir. Auðvitað hleypur
illska í fólk, sem keypt hefur sér
sætaferðir á ballstað, en kemst svo
ekki inn.“
^Ný plata í haust og
Evrópuferð.
Eins og alþjóð veit, eru Stuðmenn
nýkomnir úr Kínareisu. Jakob var
spurður um framtíðaráform í kjölfar
þeirrar frægðarfarar. „í ársbyijun
sömdum við áætlun til eins árs og
er það í fyrsta sinn sem við gerum
_ slíkt. Með haustmánuðum kemur

Hljómflutningstækin á leið upp í félagsheimili.
Stuðmenn á norðurheimskautsbaug. Vegna anna mátti EgiU ekki
vera að þvi að Uta við.
Ekki er annað að sjá en að Grímseyingar séu sæmilega ánægðir með stórhljómsveitina Stuðmenn.
út ný hljómplata með okkur, og
einhvem tíma í kjölfar hennar er
ætlunin að drifa sig í hljómleikaferð
til Evrópu." Um frekari áform vildi
Jakob ekki tjá sig að svo stöddu.
Grímseyskar
jógTÍrtkökur.
Stuðrún kom að Iandi í Grímsey
um kl. 4 síðdegis, í dumbungs-
veðri. Þar tóku á móti hópnum
Kristjana Bjamadóttir og systir
hennar, Siggerður, en undirbúning-
ur tónleikanna og framkvæmd, að
því er að heimamönnum sneri, var
að mestu á þeirra herðum. Eigin-
maður Kristjönu, Héðinn Jónsson,
gerði hlé á heyskap og flutti hljóm-
flutningstækin með dráttarvél sinni
að félagsheimili þeirra Grímsey-
inga, Múla. Komið hafði verið fyrir
aukarafstöð til þess að hljómsveitin
hefði örugglega nægilegt afl. Til
hennar kom þó ekki.
Þegar búið var að koma farangri
fyrir í félagsheimilinu bauð kven-
félagsformaðurinn öllum hópnum
eða fjórtán manns í kaffi með
heimabökuðum jógúrtkökum. Áttu
menn ekki orð til að dásama jógúrt-
kökur þessar, enda munu þær vera
frægar um sjö sveitir.
Heimsskautsspaug
Að innbyrtu kaffí og jógúrtkök-
um fóru rótaramir í félagsheimilið
Egill dansar við landslið Grímseyjar í dansi.
til þess að setja upp hljómflutnings-
tækin, en Stuðmenn skruppu hins
vegar á „bauginn“, en eins og kunn-
ugt er, liggur norðurheimsskauts-
baugur um Grímsey, nánar tiltekið
við bæinn Bása, en það ku vera
nyrsta byggða ból landsins. Yfír
bauginn var svo farið með hinu
fræga stuðmannahoppi. Egill mátti
lítið vera að því að hoppa yfír baug-
inn enda átti hann í fullu fangi með
að gera við skiltið, þar sem vísað
er til vegarins til helstu borga
heimsins. „Egill má ekki sjá neitt
bilað eða brotið, þá reynir hann að
gera við það,“ sagði einn stuðmað-
urinn hrærður. Eftir að hafa hoppað
yfir bauginn, fengu Stuðmenn skjal
frá Alfreð Jónssyni, heimsskauts-
verði, þess efnis, að þeir hefðu farið
norður fyrir bauginn.
Að loknu heimsskautsspaugi
snæddu Stuðmenn síðan spergla og
hangikjet hjá Kvenfélagsformann-
inum. Stuðmenn verða sjaldan
orðlausir, eins og flestum er kunn-
ugt, en við þessar glæsilegu veiting-
ar vafðist þeim heldur betur tunga
um höfuð.
Morgunblaðið/SAS
Boðkerfi Grímseyjar
Upphaflega stóð til, að aðeins
yrðu haldnir tveggja tíma tónleikar
í Grímsey, en þegar komið var til
eyjarinnar var hins vegar horfíð frá
þeirri fyrirætlan enda ljóst að eyja-
skeggjar vildu meira. Var því
ákveðið að skipta dagskránni í
tvennt; annars vegar tónleika, sem
allir gátu fengið aðgang að, og hins
vegar ball fyrir hina fullorðnu.
Ákvörðun þessi var svo gerð heyrin
kunnug á þann hátt, að böm gengu
í öll hús bæjarins og báru boð á
milli húsa. Afskaplega einfalt boð-
kerfí og ódýrt.
Díana Mjöll
Tónleikamir hófust um kl. 21.30,
og voru um sjötlu manns á staðnum
í upphafí. Böm vom sérstaklega
áberandi á tónleikunum og dönsuðu
þau og hlupu eins og þau ættu lífið
að leysa, á meðan hinir eldri sátu
hinir rólegustu og nutu tónlistar
Stuðmanna. Tvö laganna á tónleik-
unum vom sérstaklega tileinkuð
ungri stúlku, Díönu Mjöll, en það
var Stuðmönnum sérstakt ánægju-
efni að spiia fyrir hana. Þegar leið
á tónleikana tók fólk að drífa að
úr báðum áttum (áttimar em bara
tvær í Grímsey: inneftir og úteftir);
sjómenn komu beint úr róðri og
bændur komu fínpússaðir á dráttar-
vélum, enda er dráttarvélin helsta
farartækið á eynni.