Morgunblaðið - 20.12.1986, Qupperneq 18

18
»
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. DESEMBER 1986
Ferðamál
eftir Kristínu S.
Kvaran
Ört vaxandi þáttur í atvinnulífi
okkar íslendinga eru ferðamál og
er sýnfc að þau verða æ mikilvæg-
ari atvinnugrein á næstu árum. Það
er afar áríðandi að þeir sem vinna
að landkynningu hafí um það sam-
vinnu og samráð sín á milli, þannig
að dýrmætar krónur fari ekki í súg-
inn við það, að hver og einn sé að
krunka í sínu homi.
Kynning’
Þeir sem stunda útflutning þurfa
að leggja umtalsvert fjármagn af
mörkum til þess að koma vörum
sínum á framfæri. Það kostar í
flestum tilvikum einnig kynningu á
íslandi. Landkynning þarf einnig
að eiga sér stað á vegum þeirra sem
vinna að ferðamálum.
Með því að hlutaðeigendur tækju
höndum saman um kynningu
myndu ómældar upphæðir sparast
á báða bóga, þar sem samtímis
færi fram kynning á landinu og
þeirri vöru og þjónustu sem þar er
að fá. Með því móti gengi það fyrr
fyrir sig en ella að setja Island
rækilega á landakortið í hugum
fólks. Þannig kæmi stuðningur frá
einni atvinnugrein til annarrar og
það sem mikilvægara er, við það
nýttust betur þær fáu krónur sem
til skiptanna eru.
Nýting
Það kemur fyrir, að okkur leggj-
ast til óvæntir atburðir, sem fyrir-
varalaust gera það að verkum, að
mikil landkynning verður okkur að
kostnaðarlausu. Þá þarf slík sam-
ræming að vera fyrir hendi sem að
framan greinir, svo unnt sé að grípa
tækifærið og fá sem mest fyrir sinn
snúð.
Þess er skemmst að minnast er
leiðtogafundurinn var haldinn hér
í Reykjavík. Þá var lagt upp í hend-
umar á okkur stórkostlegt tæki-
færi, sem mér er til efs að hafí
nýst okkur sem skyldi. Þar vantaði
samræmingu og samstarf hinna
ýmsu atvinnugreina svo viðunandi
árangur næðist.
En okkur kom þetta að sjálfsögðu
til góða, þó það hafí verið í minna
mæli en orðið hefði með samræmdu
átaki. Útflutningsráð fslands var
td. með ráðagerð á takteinum um
umfangsmikla landkynningu sem
átti að plægja akurinn fyrir áætlað
átak í útflutningsmálum okkar ís-
lendinga. Að afstöðnum fundinum
var ljóst að umtalsverðar fjárhæðir
höfðu sparast. Það reyndist ekki
eins brýnt og áður að leggja út í
þann mikla tilkostnað sem fylgir
landkynningu.
Það er hins vegar alveg ljóst að
það verður að kappkosta að við-
halda þeirri kjmningu sem þegar
hefur fengist oh bæta stöðugt við
í sarpinn upplýsingamolum sem
orðið gætu til þess að vekja forvitni
og löngun að sækja landið heim og
áhuga fyrir þeim framleiðsluvörum
sem við höfum á boðstólum.
Það eru auðvitað fleiri atburðir
sem hafa lagt okkur lið hvað þetta
varðar. Vil ég þá fyrst nefna sigur-
göngu Hófíar um álfuna, þar sem
hún með glæsilegri og elskulegri
framkomu sinni og viðmóti lagði
sig fram um að minna stöðugt á
ísland. Það sama á við um aflrauna-
manninn Jón Pál. Sérstæðir kraftar
og tæknileg vinnubrögð hans ásamt
óvenjulegri framkomu hafa ótvírætt
beint sjónum umheimsins að okkur.
Fiskeldisfræðingarnir hlú að lúðunum áður en lagt er af stað.
Flogið með lifandi
smálúður til Noregs
fufirði.
UM HÁDEGI á fimmtudag lagði
norski leiðangurinn frá tilrauna-
stöðinni Mowi í Bergen upp frá
ísafjarðarflugvelli með 31 lif-
andi smálúðu. Framundan var
þriggja og hálfs stunda flug yfir
hafið og siðan tveggja tíma öku-
ferð í tilraunastöðina.
Tveir norskir fískeldisfræðingar,
dr. Marit Solberg og Almar Elling
Sund, tóku við fiskinum úr hendi
Kristjáns Jóakimssonar sem stjóm-
að hefur aðgerðunum hjá_ Hrað-
frystihúsinu Norðurtanga ísafírði,
en Norðurtanginn og Mowi eru
aðilar að fískeldisfyrirtækinu ísnó
hf. og standa saman að rannsókn-
um sem þessum.
Á síðastliðnu vori tókst starfs-
mönnum Mowi að rækta 130
lúðuseiði til tilraunaeldis. Fram-
undan eru margra mánaða eða ára
rannsóknir á lúðunni áður en séð
verður hvort markaðssetning er
arðbær. Lúðumar sem sendar vom
frá ísafirði em 0,3-7 kfló að þyngd
og um það bil þriggja ára. Virtust
þær í góðu ástandi þótt þær hafí
dvalið allt að þijár vikur í keri við
hús Norðurtangans án fæðu, en sjó
er dælt viðstöðulaust í kerið.
Hluti af lúðunum í kerinu vom
þó ekki taldar álitlegar og fóm þær
beint í fískbúðina og þaðan lentu
þær spriklandi á sælkeraborðum
Isfirðinga.
Úlfar
Kristín S. Kvaran
„Við þurfum að koma
hinni óspilltu náttúru á
framfæri, þar sem að-
alsmerkið er ómengað
andrúmsloft, hreint
vatn o g náttúruundur í
sérflokki.“
Síðast en ekki síst ber að nefna
skákmennina okkar sem nú nýlega
hafa skarað rækilega fram úr svo
eftir hefur verið tekið. Þeir em
íþróttamenn á heimsmælikvarða og
að afloknu móti eins og í Dubai
hlýtur að hafa skapast gmndvöllur
fyrir aukinni sölu og markaðssetn-
ingu, hvort heldur talað er um land
eða vöm og þjónustu. Það er í
tengslum við slíka atburði sem er
nauðsynlegt að bregðast skjótt við
og vera í viðbragðsstöðu með fólk
sem kann til verka og er fært um
að nýta aðstæðumar til hins ýtr-
asta. Það er ekki nóg að einstakir
menn í viðskiptum séu með augun
opin og nýti sér tækifærið. Það
verður að gjömýta það í þágu þjóð-
arbúsins í heild.
Við megum ekki glutra niður
gullnum tækifæmm eingöngu
vegna þess að samræmingu og
skipulag vantar.
Hvaða ferðamenn?
Við þurfum einnig að gera okkur
glögga grein fyrir því hvaða ferða-
menn það em sem við teljum
æskilegt að fá til landsins. Eins og
nú horfír lítur allt út fyrir að við
hyggjumst áfram byggja þessa at-
vinnugrein upp á þeim ferðamönn-
um sem koma til landsins með
Smyrli. Þeir sem koma á eigin
bflum, gjaman stómm tmkkum
með „stillansajám" í farteskinu til
þess að geta betur mðst inn á við-
kvæmu landsvæðin. Þeir hafa með
sér öll matvæli til dvalarinnar og í
mörgum tilfellum það eldsneyti sem
þeir þurfa að nota á ferðum sínum
hérlendis. Þannig fáum við engar
gjaldeyristekjur frá þeim en sitjum
uppi með svöðusár á landinu sem
tekur aldir að græða upp.
Svo tala menn stoltir um aukinn
ferðamannaQölda til landsins á
síðustu ámm og hafa helst uppi
hugmyndir um það að fjölga slíkum
ferðum að og frá landinu.
Við verðum auðvitað að kapp-
kosta að setja strangari reglur um
útbúnað þeirra bifreiða sem til
landsins koma og um hvað leyfílegt
er að hafa meðferðis.
Einnig verðum við að gera allt
sem í okkar valdi stendur til þess
að vekja forvitni og áhuga þess
fólks sem séð hefur það sem er að
sjá í heiminum, en vantar gullmol-
ann í sarp minninganna. Við
þurfum að koma hinni óspilltu nátt-
úm á framfæri, þar sem aðalsmerk-
ið er ómengað andrúmsloft, hreint
vatn og náttúmundur í sérflokki.
Þá er ma. hægt að telja fram staði
eins og Bláa lónið í lækningaskyni
og hið nýja hótel í Hveragerði þar
sem hver og einn getur notið lífsins
lystisemda í tengslum við alhliða
líkams- og heilsurækt og svo mætti
lengi telja. Við verðum að vera þess
vel meðvituð að smám saman hefur
verið að byggjast upp harður og
vel hæfúr kjami fólks sem hefur
hæfni, kjark og þor til þess að ta-
kast á við að byggja upp ferða-
mannaiðnað sem aftur gefur
ómældar tekjur í þjóðarbúið.
Á meðan við hugum að þessum
þætti verðum við að vera vel á verði
fyrir því að samtímis séu ekki unn-
in skemmdarverk á mörkuðum
okkar þegar vankunátta og van-
hæfni valda því að það tekur okkur
fleiri ár að vinna upp það sem tap-
ast hefur. Maðkétin skreið og
eitraðar rækjur eru meðal þess sem
unnið hafa okkur ófyrirséð ijón.
Slík markaðssjóm hlýtur að hafa
neikvæð áhrif á trú fólks á getu
íslendinga til að veita þá þjónustu
sem krafíst er af þjóð sem ætlar
sér að hafa ferðamál sem vaxandi
atvinnugrein í framtíðinni.
Höfundur er alþingismaður.
Opið til 22 í kvöld
Allar tegundir af
nýslátruðu svínakjöti.
Lægsta verð á landinu enda
allt á heildsöluverði.