Morgunblaðið - 13.02.1987, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 13. FEBRÚAR 1987
Fasteignaþjónustan
Austurstræti 20 ára
Þorsteinn Pálsson á fundi í Stapa:
„Það er betra að vera Islend-
ingnr en nokkru sinni fyrr“
Dr. Bruno Kress,
íslenskufræðingur,
80 ára:
Ráðstefna
um íslensku
í Greifswald
BRUNO Kress, Norður-Evrópu-
fræðingur, útgefandi ísienskra
bókmennta og þýðandi, heldur
upp á 80 ára afmæli sitt um þess-
ar mundir. í tilefni þess fer fram
alþjóðleg ráðstefna í Greifswald
í Austur-Þýskalandi 24. til 26.
febrúar og verður þar fjallað um
íslensku og almennan norrænan
orðaforða.
Prófessor Kress, sem er meðlim-
ur í rithöfundasambandi Austur-
Þýskalands, hefur gert stórum
lesendahópi aðgengileg verk
íslenskra höfunda svo sem Halldórs
Laxness, Halldórs Stefánssonar og
Ólafs Jóhanns Sigurðssonar. Með
nýjustu þýðingu sinni „Arm sein ist
teuer“ hefur hann bætt við endur-
minningum Tryggva Emilssonar.
Kress hefur verið fastráðin prófess-
or við Ernst-Moritz-Amdt Univers-
itát og hefur áhugasvið hans meðal
annars tengst nútíma íslensku.
Um þijúhundruð manns voru á fundi Þorsteins Pálssonar í Stapa.
TUTTUGU ár eru liðin frá stofn-
un Fasteignaþjónustunnar,
Austurstræti 17. Ragnar Tómas-
son hdl. stofnaði fasteignasöluna
en Þorsteinn Steingrímsson fast-
eignasali er núna eigandi
hennar. Um tíma var Kári Guð-
brandsson meðeigandi Þorsteins.
Fasteignaþjónustan er stærsta
fasteignasala landsins, að sögn
Þorsteins.
Þorsteinn sagði að Fasteigna-
þjónustan hefði frá upphafi riðið á
vaðið með nýjungar í fasteignasölu
hér á landi og nefndi nokkur dæmi
um það: Fasteignaþjónustan fór að
auglýsa fasteignir meira en áður
þekktist og hafa verð fasteigna í
auglýsingunum. Hún byijaði á því
Morgunblaðið/Einar Falur
ÞRJÚHUNDRUÐ manns mættu á stjórnmálafund hjá
Þorsteini Pálssyni í Stapa í Keflavík á miðvikudags-
kvöld. Á fundinum hamraði Þorsteinn mjög á þeim mikla
árangri, sem ríkisstjórnin hefur náð í efnahagsmálum,
auk þess sem hann gagnrýndi harkalega málflutning
og stefnumál Alþýðuflokksins og Jóns Baldvins.
í upphafí framsöguræðu sinnar aðallega gengið út á tvö atriði;
tók Þorsteinn sérstaklega til um- annars vegar að breytingin væri
fjöllunar þær aðferðir, sem stjórn- of flókin til þess að hún gæti orð-
arandstöðuflokkamir viðhefðu og
hefðu viðhaft, þar sem þeir settu
fram þá ríkisstjórn, sem þeir vildu
helst taka þátt í að loknum kosn-
ingum. „Þetta era ekkert annað
en flugeldar, sem skotið er upp í
því skyni að laða að kjósendur;
það segir 30 ára reynsla okkur.
1956 sögðu kratar fyrir kosning-
ar, að þeir myndu aldrei vinna
með kommum, en strax eftir kosn-
ingar fóra þeir í vinstristjóm.
Sama sagan gerðist svo hjá
Hannibal 1971. Og fyrir kosning-
amar 1978, þar sem Alþýðuflokk-
urinn vann mikinn sigur, var
kjörorðið: „Burt með Framsókn".
Engu að síður fóra þeir í samstarf
með Framsókn að loknum kosn-
ingum. Þetta sýnir, að hættulegt
er að treysta yfirlýsingum Jóns
Baldvins um nýja viðreisn."
Þorsteinn tók einnig til umíjöll-
unar tvö atriði í málflutningi
stjómarandstöðunnar, annars veg-
ar að gott efnahagsástand væri
alls ekki stjóminni að þakka, held-
ur af hagstæðum ytri skilyrðum
og hins vegar að stjómin væri
andfélagsleg. Þorsteinn brá upp
myndum með aðstoð myndvarpa,
þar sem hann sýndi fram á svart
á hvítu að verðbólgan hefði lækk-
að úr 130% í um 10%, spamaður
hefði aukist, erlendar lántökur
hefðu minnkað og að kaupmáttur
lægstu launa og ellilífeyris hefði
aukist. „Á fyrri hluta stjómartíma-
bils núverandi ríkisstjómar var
hagvöxtur niðri, en þrátt fyrir það
tókst að keyra niður verðbólguna,
en á síðari hluta tímabilsins hjálp-
aði góðærið hins vegar ríkisstjóm-
inni í áframhaldandi baráttu. Árið
1980 vora hér á landi mjög hag-
stæð ytri skilyrði og ég spyr: Hvað
gerðist þá? Asakanir um að ríkis-
stjómin sé andfélagsleg era einnig
út í hött og tala staðreyndimar
öðra máli.“
Þorsteinn útskýrði einnig í máli
og myndum helstu atriði hins nýja
staðgreiðsluskattakerfis. Um
gagnrýni stjómarandstöðuflokk-
anna sagði hann að hún hefði
í fískveiðimálum, að á þeim svæð-
um, þar sem ákveðið hlutfall væri
af öðram starfsgreinum en físk-
iðnaði, yrði sama hlutfall af kvóta
flutt burt. Þetta myndi leiða til
þess, að útgerð og fiskvinnsla
legðist meira og minna niður á
Faxaflóasvæðinu. “ Um þá stefnu
að koma á laggimar einum lífeyr-
issjóði fyrir alla landsmenn, sagði
Þorsteinn að hugmyndin væri stór-
Tómas Tómasson Gunnþór Kristjánsson Anna Lea Bjömsdóttir
„Það er hættulegt að treysta yfirlýsingum
Jóns Baldvins."
EUert Eiriksson
ið að lögum á þessu ári og hins
vegar að breytingin skuli ekki taka
til fyrirtækja. „Jón Baldvin lýsti
því yfir í fjölmiðlum, að hann hefði
talað við embættismann í skatta-
kerfinu, sem sagt héfðu að
staðgreiðsluskattakerfið væri of
flókið til þess að unnt væri að
taka það upp á þessu ári. Þetta
er skrök, þessi embættismaður er
ekki til. Jón Baldvin bjó til þessa
skröksögu til þess að skjóta málinu
á frest. Hvemig er unnt að treysta
slíkum mönnum?" Að því er síðara
atriðið varðaði sagði Þorsteinn að
sér þætti þetta gersamlega óskilj-
anlegur málflutningur. „Hvers
vegna ættu launþegar að bíða eft-
ir réttarbót í skattkerfinu, þó að
það taki lengri tíma að breyta því
að því er fyrirtæki varðar?"
Þorsteinn tók einnig til sér-
stakrar umQ'öllunar stefnu Al-
þýðuflokksins í fiskveiðimálum og
lífeyrissjóðsmálum. „Formaður
Alþýðuflokksins hefur lagt það til
hættuleg, þar eð hún leiddi til
aukinnar miðstýringar og þess að
landsbyggðin missti þar öll áhrif.
í lok framsöguræðu sinnar
sagði Þorsteinn: „Ríkisstjómin
hefur staðið þannig að verki, að
þegar við göngum til kosninga í
vor getum við sagt: „Það er betra
að vera Islendingur en nokkra
sinni fyrr!“ Ræðu Þorsteins var
tekið með dynjandi lófataki.
Tómas Tómasson sparisjóðs-
stjóri og fyrrverandi forseti
bæjarstjómar Keflavíkur mæltist
til þess við Þorstein að hann beindi
spjótum sínum að fleiri en Al-
þýðuflokknum. Á öðram listum
væra nýir frambjóðendur, sem
„flúið hefðu af fyrra hólmi eða
verið sparkað þaðan“. Tómas lýsti
einnig áhyggjum sínum yfir því
að nýtt skattakerfí kæmi niður á
sveitarfélögunum, svo og að hið
nýja kerfi krefðist aukins mann-
afla.
Þorsteinn kvað ótta Tómasar
vera ástæðulausan. Að því er
sveitarfélögin varðaði gæti hann
sagt það að tekjustofnar þeirra
myndu í engu minnka og sjálf-
stæði þeirra yrði ekki skert. Um
mannaflann sagði Þorsteinn að
það myndi ekki leiða til fjölgunar
starfsfólks né fækkunar. „Einföld-
un kerfísins mun leiða til þess, að
starfsfólkið getur einbeitt sér að
þeim hópum, sem hætt er við því
að svíkja undan skatti í stað þess
að eltast við almennt launafólk."
Gunnþór Kristjánsson taldi
réttast að leggja niður lífeyrissjóð-
ina, hvar fólk væri í mörgum
stöðugildum að velta peningum
annarra fram og aftur og eyða.
Þorsteinn kvaðst ekki vera sam-
mála þessu. „Það er rétt og
skynsamlegt að byggja upp traust
lífeyrissjóðskerfí, enda ber okkur
að búa öldraðum áhyggjulaust
ævikvöld og á næstu áram mun
hinum öldraðu fíölga mjög.“ Þor-
steinn taldi að ná þyrfti samræmi
í lífeyrisréttindum, þar sem ósam-
ræmi væri á milli réttinda opin-
berra starfsmanna og launafólks
á almennum vinnumarkaði. „Um
þetta verður að semja við opinbera
starfsmenn."
Anna Lea Björnsdóttir og Ell-
ert Eiríksson, sem bæði era á
framboðslista Sjálfstæðisflokksins
í Reykjaneskjördæmi tóku til máls
á fundinum og kom m. a. fram
hjá báðum, að Sjálfstæðisflokkur-
nn þyrfti að leggja meiri áherslu
á málefni fjölskyldunnar.
Um þetta sagði Þorsteinn: „ís-
lendingum þarf að fjölga. Við
höfum mikið af atvinnutækifæram
í landinu og það þarf fleiri til þess
að standa undir velferðinni. Huga
þarf að fíölskyldunni sem hom-
steini í þjóðfélaginu. Skattabreyt-
ingamar miða m. a. að þessu."
Þorsteinn fékk spumingu úr
salnum, þar sem hann var spurður
álits á verktakastarfsemi á
Keflavíkurflugvelli og einokun
þeirra. „Fyrirkomulag þetta var
eðlilegt á sínum tíma, en þá voram
við ekki í sömu aðstöðu og nú.
Tímamir hafa breyst og eðlilegt
að huga að breytingu. Þó verður
að fara að öllu með gát, enda at-
vinnuhagsmunir í húfí. Breytingar
verða að miða að því að til lan-
grar frambúðar verði ekki um
einokun að ræða.“
í lok fundarins þakkaði fundar-
stjóri Þorsteini skeleggan mál-
flutning og risu fundargestir úr
sætum og hylltu Þorstein með
langvinnu lófataki.
að gefa út fjölritaða söluskrá, sem
lengst af kom út mánaðarlega, en
eftir að starfsemin var tölvuvædd
er hægt að kalla upplýsingarnar
fram daglega, eða hvenær sem er.
Fyrirtækið hóf að bjóða viðskipta-
vinum mat á eignum, án skuld-
bindingar og eigendunum að
kostnaðarlausu.
„Með þessu hefur fyrirtækið
stuðlað að því að viðskiptavinirnir
eigi auðveldara með að afla sér hlut-
lausra og áreiðanlegra upplýsinga
um verð og kjör fasteignanna. Þetta
leiddi síðan til þess að menn fóru
að setja raunhæfara verð á fast-
eignir sínar,“ sagði Þorsteinn.
Hann sagði líka að Ragnar Tóm-
asson hefði verið leiðandi í að koma
kaupsamningum og öðram skjölum
í fasteignaviðskiptum í staðlað form
og hefði það aukið festu og öryggi
í þessum viðskiptum. Fasteignasal-
ar hefðu almennt tekið þetta upp
og stjórnvöld síðar gert þetta að
skyldu.
Fasteignaþjónustan, Austur-
stræti 17, varð fljótlega stærsta
fasteignasala landsins, að sögn
Þorsteins. Nú starfa þar 6—7
starfsmenn. Þorsteinn sagði að
skrifstofan væri vel tækjum búin
og væri reynt að hafa hana aðlað-
andi fyrir viðskiptavini.
Síðdegis í dag, á milli klijkkan
17 og 19, er Fasteignaþjónustan
með boð fyrir viðskiptavini og aðra
gesti í veitingahúsinu Kvosinni.
Þorsteinn Steingrímsson