Morgunblaðið - 22.04.1987, Side 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. APRÍL 1987
Hvers vegna að ganga til
liðs við Borgaraflokkinn?
Líf s verndarmálið
eftírJón Val
Jensson
Þeir atburðir hafa nú gerzt, að
fjöldi sjáifstæðismanna hefur gefízt
upp á að fylgja því forystuliði, sem
heldur um valdataumana í Valhöll.
Flokkurinn er svo sannarlega „klof-
í herðar niður“, því að á sama
tíma og Borgaraflokkurinn telst
vera þriðja stærsta stjómmála-
hreyfing landsins samkvæmt
nýbirtri skoðanakönnun Hagvangs,
þá eru 77% stuðningsmanna hans
fyrrverandi kjósendur Sjálfstæð-
isfiokksins (Mbl. 14. apríl).
Fráleitt er að ímynda sér, að hér
sé aðeins um eitthvert „lausafylgi"
Sjálfstæðisflokksins að ræða, enda
er framboð Borgaraflokksins
líklega hvergi tekið eins alvarlega
Og í Valhöll.
Að mínu mati er sjálfsagt, að
frambjóðendur Borgaraflokksins,
sem áður störfuðu í Sjálfstæðis-
flokknum, geri fyrrverandi sam-
herjum sínum grein fyrir því, hvers
vegna þeir bjóða nú fram undir
merki nýrrar hreyfingar.
Ástæður manna fyrir stuðningi
við Borgaraflokkinn eru vafalaust
margvíslegar. í þessari grein verður
atlagan að Alberti Guðmundssyni
ekki aðalumræðuefnið, heldur allt
önnur ástæða, sem hjá mér réð
úrslitum um það, að ég gekk til liðs
við Borgaraflokkinn og lýsti þeim
stuðningi opinberlega með því að
taka sæti neðarlega á lista hans í
^ Ifeykjavík.
öndvegi
Verndun mannslífa er
frumskylda ríkisins
Frá því vorið 1975 hafa hátt á
sjöunda þúsund ófæddra barna týnt
lífinu af völdum s.k. fóstureyðingar-
laga hér á íslandi (þar af nál. 5.860
frá júní 1975 til ársloka 1985).
Þetta er í mínum huga og margra
annarra langsamlega stærsta sið-
ferðis- og þjóðarmein okkar íslend-
inga. Með þessu er ég ekki að
áfellast neina konu, sem farið hefur
í fóstumámsaðgerð, enda er van-
þekking á eðli fóstursins geysimikil
og útbreidd meðal almennings, og
því hefur „frelsi" kvenna til þessar-
ar aðgerðar orðið til þess, að þær
hafa verið beittar miklum þrýstingi
til að grípa til svo „auðveldrar
lausnar" á vandkvæðum sínum.
Alls konar utanaðkomandi aðilum
hefur gefizt tækifæri til að ráðsk-
ast með líkama konunnar og það
líf, sem hún ber undir belti — oft
til óbætanlegs tjóns fyrir hana
sjálfa (t.d. þegar ófijósemi hefur
hlotizt af aðgerðinni og eins vegna
langvarandi þunglyndis og eftirsjár
eftir baminu). „Frelsi" kvenna í
þessum efnum hefur því iðulega
snúizt upp í að verða þeim helsi.
Ef haldið væri uppi réttmætri
fræðslu um fóstrið og þroskaferil
þess hygg ég, að marga myndi óa
við því úrræði, sem nú er verið að
ota að konum. Eftir að hafa lesið
mrgvísleg fræðirit og greinar eftir
vísindamenn frá ýmsum löndum um
eðli, hæfileika og þroskastig
ófæddra bama í móðurkviði er ég
„En sitjum ekki auðum
höndum! Við skulum
tryggja lífsverndar-
sinnum örugga kosn-
ingu á Alþingi, hvar í
flokki sem þeir standa,
en sneiða hjá hinum,
sem þora ekki að taka
upp hanzkann fyrir
hina varnarlausustu
allra.“
hreint út sagt miður mín vegna
þeirrar miskunnarlausu meðferðar,
sem þau hafa mátt sæta af hendi
sérþjálfaðra lækna með fulltingi
ríkisvaldsins. Það leikur ekki
minnsti vafi á því í mínum huga,
að þau fostur, sem grandað er hér
á landi með fóstumámsaðgerð, eru
að miklum meirihluta fullkomlega
mannlegar lífverur — sem lifa,
skynja og athafna sig með mennsk-
um hætti. Þetta kemur greinilega
í ljós, þegar tölfræðilegar upplýs-
ingar frá landlæknisembættinu eru
bomar saman við upplýsingar
lækna og vísindamanna um þroska-
feril fóstursins. Þess vegna er það
prófsteinn á sjálfa virðinguna fyrir
helgi mannlífsins, hvort við bregð-
umst við þessari þekkingu með því
að ganga fram til vamar hinum
ófæddu og mæðrum þeirra eða
vörpum af okkur allri ábyrgð í
nístandi þögn.
Vitur maður hefur sagt: „Um-
hyggja fyrir mannlegu lSfi og
hamingju, gagnstætt eyðingu
þess, er hið eina rétta og lög-
mæta markmið góðrar ríkis-
stjórnar." Sá, sem þetta mælti, var
Thomas Jefferson, þriðji forseti
Bandaríkjanna og aðalhöfundur
sjálfstæðisyfirlýsingar þeirra. Þess
væri óskandi, að sem flestir stjóm-
málamenn okkar gætu tekið undir
þessi orð og sýnt og sannað þá af-
stöðu sína í verki.
En Alþingi f lýtur
sofandi að feigðarósi
Allt frá 1975 hefur Þorvaldur
Garðar Kristjánsson alþingismaður
barizt hetjulegri baráttu fyrir mál-
stað mannhelginnar með breyting-
artillögum og lagafrumvörpum á
Alþingi. Þar hefur hann lagt til, að
heimildir til fóstumámsaðgerða af
félagslegum ástæðum verði af-
numdar og að í stað þeirra verði
stóraukin félagsleg aðstoð við ein-
stæðar mæður eða foreldri. í þessu
sambandi skulum við minnast þess,
að yfir 90% allra bama, sem farg-
að er með s.k. fóstureyðingu, eru
heilbrigð böm heilbrigðra mæðra.
(Aðeins 4,8% aðgerðanna em af
heilsufarsástæðum móður eða fóst-
urskaðaástæðum og einungis 4,4%
af samantvinnnuðum heilsufars- og
félagslegum ástæðum, samkvæmt
síðustu útgefnum tölum frá land-
læknisembættinu. Afgangurinn,
þ.e. megnið af öllum fóstumámsað-
gerðum, er af hreinum félagslegum
ástæðum.)
Á síðari ámm hafa þrír sjálfstæð-
ismenn í efri deild staðið að
fmmvarpinu með Þorvaldi, þau
Salóme Þorkelsdóttir, Ámi Johnsen
og Egill Jónsson. Fmmvarp þeirra
hefur þó aldrei komizt lengra en
að verða svæft í nefnd. Slíkur hefur
vilji þingmanna verið til að gangast
við lífsrétti hinna ófæddu.
Þykir mönnum heillavænlegt, að
svo haldi fram sem horfir? Um 700
ófædd böm týna nú lífinu á hveiju
ári í sjúkrahúsum landsins — það
em tvö mannslíf á dag. Á meðan
því fer fram, heldur fæðingum
áfram að fækka og það svo mjög,
að þeir árgangar, sem nú em á
ungbamaaldri, em of fámennir til
þess að geta komið í veg fyrir beina
fækkun þjóðarinnar á 21. öldinni,
nema fæðingartíðni eigi eftir að
stóraukast á, ný. Austur-Evrópu-
þjóðimar, sem eiga að baki enn
lengri feril í tortímingu hinna
ófæddu en við, em nú þegar famar
að stríða við vinnuaflsskort af þess-
um sökum. Það boðar frekari
efnahagsþrengingar fyrir bæði
vinnufæra menn og hina fjölmennu
kynslóð ellilífeyrisþega. Þannig
bera jafnvel praktískir hlutir því
vitni, að það er aldrei affarasælt
að bijóta gegn lögmálum lífsins.
Þjóðarhagur okkar eftir næstu
aldamót er að sönnu ekki kjami
þessa máls, en engu að síður er
þetta atriði, sem ábyrgðarmenn
þjóðar okkar ættu að hafa hugfast.
Lí f s verndar mál
i profkjon
Viðnám almennings gegn útskúf-
un hinna ófæddu hefur verið með ,
CITROEN AX MEÐ ORÐ
CITROÉN
AX
CITROÉN
AX
CITROÉN
FÆR GLYMRANDI
UMSAGNIR
Þegar nýir bílar koma á markaðinn fá þeir iðulega harða
og óvægna gagnrýni.
Sjaldan hefur nýr bíll komist eins glæsilega frá slíkri
gegnumlýsingu og nýjasta bifreiðin frá Citroén,
CITROÉN AX.
Þessa smábíls hefur verið beðið með óþreyju í Evrópu
og miðað víð glymrandi umsagnir virtra bílasérfræðinga
og viðtökur kaupenda eiga Islendingar von á góðu.
GULLNA STÝRIÐ í
FYRSTU TILRAUN
Eins og sjá má hér til hliðar hefur CITROÉN AX þegar
skapað sér svo góðan orðstír að það kemur ekki á óvart
að hann skuli hafa hlotið eina virtustu viðurkenningu sem
nokkur bíll getur státað af: GULLNA STÝRIÐ!
Og það í fyrstu tiiraun.
AX
HINKRAÐU MEÐ
BÍLAKAUPIN
Eftir að hafa lesið gagnrýni um CITROÉN AX er skynsam-
legt að hinkra með bílakaupin þar til þú færð tækifæri til
að sjá hann ög sánnreyria hér heima fljótlega.
Þú mátt þó ganga út frá því strax að verðið og kjörin
eiga ekki eftir að standa í veginum.
Gtobusf
Lágmúla 5 Reykjavík Sími 681555

• Y;

9$
in ij * ** * j
MOTOR GB 25110
smsm
Á krókóttúm skógarvegum i
rúmlega hundraðið hjá
Sé, þ“u e'ui'tofi veriö ekiö m«ö neinn
TeSu, hY “ki»isé,amafré«ú,ur
ÞeimHeildarniöurstaaa e, sú að hé, er
sysS5SiÞæ|,e8
stjórntaiki o, Bööur búnaður. . .
DV Sept. 1986
wm

mÆm