Morgunblaðið - 22.04.1987, Blaðsíða 54

54
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. APRÍL 1987
í átt að aukinni sjálfsvirðingu
eftirlngunni St.
Svavarsdóttur
Það er sagt að trúin flytji fjöll!
Ég trúi á íslenska dreifbýlismenn,
engu síður en íslenska þéttbýlis-
menn. Ég lít svo á að við íslendingar
séum allir jafnréttháir og tek ekki
í mál að skipta þjóðinni upp og
stimpla manneskjur sem búa úti á
landi sem annars flokks manneskj-
ur.
Þjóðarflokkurinn vill færa valdið
út til hinna dreifðu byggða og með
því að færa valdið í okkar hendur,
þá aukum við sjálfsvirðingu okkar
og drögum úr þeirri auðmýkingar-
stefnu sem ríkt hefur og er hvað
bersýnilegust þegar landsbyggðar-
menn þurfa að skríða fyrir embættis-
mönnum í Reykjavík til þess að fá
peninga úr ríkissjóði til hinna ýmsu
nauðþurfta, sem þeir hafa þó fylli-
lega aflað tekna til. Þessi skrípaleik-
ur gengur þannig til í dag að
peningamir eru teknir suður og svo
þurfum við að fara suður og biðja
um að fá peningana til baka og þar
syðra láta menn það greinilega í ljós
að hér sé um styrkveitingar að ræða,
styrki til hinna veiku byggða úti
á landi eins og forstjóri Byggða-
stofnunar kýs að orða það, þó hér
sé ekki um að ræða annað en þá
peninga sem við höfum aflað!
Finnið þið ekki muninn á þessu
tvennu? Að fá sjálf að ráðstafa því
sem aflað er eða auðmýktina sem
fylgir því að þurfa sínkt og heilagt
að biðja um ölmusur sér til handa!
Þjóðarflokkurinn vill að í hverjum
landshluta eða fylki verði stofnaður
banki, landshlutabanki, og þar komi
inn sá gjaldeyrir sem landshlutinn
aflar. Ef Norðurland yrði t.d. eitt
fylki þá yrðu það Norðlendingar sem
yrðu að sjá sér farborða í stóru og
smáu, við yrðum að standa saman
og vera ábyrg gerða okkar.
Ég er sannfærð um að það verður
auðveldara fyrir okkur að koma ósk-
um okkar á framfæri við ráðamenn
fylkisins en embættismenn ríkisins,
þó ekki sé nema vegna þess að við
höfum þá innan seilingar. Dæmi um
hversu mikil fjarlægðin getur verið
hér á milli norðausturhomsins og
suðvesturhomsins er, að þegar ég
hringdi suður í sjávarútvegsmála-
ráðuneytið í vonda veðrinu, sem var
hér um daginn, og bað um að fá að
taka mér bíl með bílstjóra á milli
staða til námskeiðahalds, var mér
svarað að bragði: „Heyrðu, en því
tekurðu ekki bara flugið?" Þetta sýn-
ir ótrúlega mikla vanþekkingu á
staðháttum.
Það hefur sjaldan verið talið far-
sælt, þegar einn eyðir og annar
greiðir — svo hvers vegna ekki að
færa þetta á sömu hendi!
Ég er algjörlega frábitin þeirri trú
sem virðist tröllríða öllu nú — en hún
er sú — að magn sé hið sama og
gæði, þ.e. að ef þú hafir bara nógu
mikið af hinu og þessu þá séu gæðin
tryggð. Þetta á ekki sist við um þá
umræðu, sem á sér stað um litlu
flokkana og stóru flokkana, gömlu
SUMARIÐ87
Furðufarartækið verður með stanslausar furðuferðír um
ókunnar slóðír og má búast víð að margír farí í ferð sem
seínt gleymist. Skemmtíland verður, þar sem fólkí gefst
kostur á að reyna hæfní sína.
Sýningín opnar kl. 14 þann 23. apríl og verður opín um
helgar og 1. maí kl. 13 tíl 22 en vírka daga kl. 16 til 22.
SZ
srOz
>
CQ
<D
cc
I
c
CD
C
co
CL
'D
03
A MORGUN
SUMARDAGINN FYRSTA
hefst stórglæsíleg sýníng og skemmtun
fyrír alla gölskylduna í Laugardalshöll.
Þar munu fyrirtækí sýna og kynna starfsemí sína tengda
FERÐALÖGUM, FRÍTÍMA OG ÚTIVERU.
Ferðaskrífstofur munu kynna möguleíka á alls konar ferð-
um ínnanlands sem utan, sumarfatnaðurínn verður
kynntur á nýstárlegan máta, í anddyrínu verður komíð
upp fallegum géirðí þar sem fólk getur komíst í sannkall-
aða sumarstemmníngu.
Ingunn St. Svavarsdóttir
„Þjóðarflokkurinn vill
stuðia að því að sér-
kenni hvers landshlutar
fái að njóta sín — að
menn lagi sig að að-
stæðum á hveijum stað,
búi að sínu og fái notið
sín til fullnustu.“
flokkana og nýju flokkana. Sú villu-
trú að stór flokkur sé það sama og
gæðaflokkur hefur kannski beðið
hvað stærst skipbrot nú. Nei — ég
hef trú á fjölbreytni — það er hún
sem gefur lífinu gildi. Það er fjöl-
breytnin sem er kryddið í tilverunni.
Ósköp yrði t.d. hjónalífið snautt ef
við reyndum ekki að krydda það með
ýmiskonar uppákomum! Sama má
segja um íslenskt þjóðlíf — það yrði
harla líflaust og umfram allt leiði-
gjarnt, ef allir væru steyptir í sama
mótið.
Þjóðarflokkurinn vill stuðla að því
að sérkenni hvers landshlutar fái að
njóta sín — að menn lagi sig að að-
stæðum á hveijum stað, búi að sínu
og fái notið sín til fullnustu.
Fylkjafyrirkomulagið hefur í för
með sér stöðugleika, því það eru
heimamenn sem stjóma, en ekki ut-
anaðkomandi aðilar, sem hafa
framleiðnina eina að leiðarljósi. Gott
dæmi þar um er síldarævintýrið á
Raufarhöfn, sem skyldi byggðarlagið
eftir í sárum þegar búið var að not-
færa sér það.
Við búum í einu mesta lýðræð-
isríki heims og því er ég sannfærð
um að okkur mun takast að rétta
við það misvægi sem orðið hefur í
byggðum landsins, þar sem eitt svæði
hefur verið ræktað á kostnað hinna.
Til þess að friður ríki með þjóðinni
þarf að koma á jafnvægi milli borgar-
innar og sveitanna þannig að jafnt
tillit sé tekið til allra þegna þessa
lands.
Tökum ábyrgðina á því bæði að
afla og ráðstafa fjármununum. Auk-
um virðingu fyrir okkur sjálfum!
Með samstilltu átaki tekst okkur
það!
Ég kýs Þjóðarflokkinn.
Höfundur er heilsugæslusálfræð-
ingur á Kópaskeri; skipar 5. sæti
á lista Þjóðarflokksins íNorður-
landskjördæmi eystra.
MAGN-
ÞRUNGNAR
RAFHliÖÐUR
## DreifingT
TOLVUSPIL HF.
simi: 68-72-70
\