Morgunblaðið - 13.12.1987, Qupperneq 3
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. DESEMBER 1987
C 3
'hann hlyti að finna fyrir sársauka
sorgarinnar. Fólk þyrfti að aðlaga
sig tilverunni án ástvinarins og
nýta þá tilfinningakrafta sem áður
tengdust hinum látna til þess að
mynda ný tilfinningatengsl. Það
væri til dæmis algengt að fólk lok-
aði sig inni og veigraði sér við að
fara út vegna þess að hinn látni
væri ekki með.
Páll Eiríksson var spurður um
hvaða aðstoð þau ætluðu að veita
syrgjendum. Hann sagði að fólk
hefði þörf fyrir að tala um sorg
sfna og þörf fyrir félagsskap og
samveru. Þau ætluðu að veita syrgj-
endum tækifæri til að tala um sfn
mál, maður við mann, f hópum, eða
fjölskyldur saman. En það væru
einnig ýmis „praktísk" vandmál
sem tengdust andláti fólks, lög-
fræðileg og fjárhagsleg og syrgj-
endur væru oft illa undir það búnir
að takast á við þau.
Aðspurður sagði Páll Eiríksson
að stundum vildi hann flýta sér
hægt, menn vildu oft verða sérfræð-
ingar á stuttum tíma og gæfu sér
ekki tíma til að kynna sér kenning-
ar byggðar á vfsindalegum könnun-
um og reynslu. „Það fylgir því mikil
Morgunblaðið/Þorkell
Páll Eiríksson geðiæknir og með-
stjóraandi í samtökunum.
ábyrgð að gefa kost á sér til að
hjálpa öðrum f nfstandi andlegum
sársauka og oft hefur eitt orð eða
ein setning orðið að flóðbylgju
magnþrunginna tilfinninga. Menn
þurfa að komast yfir eigin sorg til
þess að geta hjálpað öðrum í þeirra
sorg.“
Fulltrúa Morgunblaðsins lék
hugur á að fá vita hvers vegna
prestar og heilbrigðisstéttimar
væru svo fjölmennar á fundinum
eins og raun bæri vitni. Páll sagði
það ekki vera neina tilviljun, ein-
mitt þessar stéttir fyndu mjög mikið
fyrir sorginni í sínu starfí. Sam-
félagið hefði reynt að loka dauðann
inni á sjúkrahúsum og fylgifiskur
hans, sorgin, væri feimnismál en
nú væri’tími til kominn að svipta
þessari bannhelgi burtu.
Verða að ná sáttum
Blaðamaður Morgunblaðsins
ræddi lítillega við Sigfinn Þorleifs-
son sjúkrahúsprest, hann hefur
reynslu af sorginni og viðbrögðum
við henni í starfi sínu.
Aðspurður sagði Sigfinnur að
hann yrði oft var við að sorgin fengi
fyrst í stað útrás í reiði gegn guði.
Það væri fólgið í hlutverki prestsins
að taka því, hjálpa syrgjendum
gegnum þessa reynslu og til þess
að ná sáttum en prestar sem þyrftu
að sinna fimm til átta þúsund sókn-
arbömum hefðu ekki tök á því að
veita syrgjendum þá hjálp og stuðn-
ing sem þyrfti.
Blaðamaður og fleiri veittu því
eftirtekt að prestar og heilbrigðis-
stéttimar voru fjölmennar á fundin-
um, Sigfínnur var því spurður hvort
samfélagið vildi ekki vita af dauð-
anum, hefði lokað hann inni á
sjúkrahúsum. Hann sagði að það
mætti til sanns vegar færa, hér
áður fyrr hefði dauðinn verið meiri
hluti af veruleika daglegs lífs. En
síðar hefði dauðinn orðið bannorð
og því óttalegri.
SPENNANDI
,þegarþúvi,í
hátíðaim^*
sjóða í 3-5 mín. Kælið blönduna og hellið
henni síðan í sterkan plastpoka. Setjið
lambalærið í pokann og bindið vandlega
fyrir. Látið sem minnst loft vera í pokanum.
Takið utan um legginn á lærinu og sláið
pokanum með lærinu í nokkrum sinnum
þétt niður á borð. Snúið lærinu í hvert sinn.
Þetta er gert til þess að fá safann í pokanum
vel inn í holumar á kjötinu.
Geymið pokann með lærinu á köldum
stað í um einn sólarhring og snúið honum
öðru hvoru og nuddið safanum vel inn í
læriðumleið.
Hitið ofninn í 220°C.
Takið lærið úr pokanum og skafið
kryddblönduna utan af með bakkanum á
borðhníf. Geymið blönduna. Kryddið lærið
með salti (og meiri pipar ef þurfa þykir).
Höggvið mjaðmabeinið í 4 eða 5 bita og
skerið hækilkjötið í bita. Leggið þetta í
hæfilega stóra steikarskál eða skúffu og
leggið lambalærið ofan á. Steikið kjötið í
ofninum þar til það er búið að fá á sig
faUegan lit. Minnkið þá hitann á ofiiinum
niður í 180°C. Eftir um einnar klst. steikingu
er kryddleginum sem eftir var ásamt
kjötsoðinu hellt yfir kjötið og það síðan
steikt í um 15-30 mín. í viðbót.
Færið lærið yfir á fatið sem þið ætlið að
bera það fram á og geymið í heitum og
hálfopnum ofninum á meðan sósan er löguð.
Sigtið soðið úr steikarskálinni yfir í pott
og bragðbætið með salti og pipar eftir
smekk. Látið suðuna koma upp á soðinu og
þykkið það hæfilega með sósujafnara.
Berið kjötið fram með nýju, soðnu
grænmeti og einhverju ljúffengu til þess að
skola því niður.
MARKAÐSNEFND
Ajólunum veljum við gjaman það sem
okkur þykir best á jólaborðið og
auðvitað helst sem þjóðlegast. íslenska
lambakjötið er hráeftii sem á fáa sína líka,
svo meyrt og safaríkt ef það er meðhöndlað
rétt. Spennandi lambastórsteik er tromp á
jólaborðið. Hér er uppskrift af einni
ómótstæðilegri.
Hilmar B. Jónsson valdi þessa gimilegu
jólasteik handa okkur með óskum um
gleðilega hátíð.
Látið lambalærið þiðna í kæliskáp í 3-5
daga, helst í loftþéttum umbúðum.
Skerið mjaðmabeinið frá og hreinsið
leggbeinið. Skerið einnig mest af fitunni frá
ef lærið er of feitt. Stingið um 2 sm djúp göt í
lærið með 3-4 sm millibili. Geymið beinin og
kjötið utan af leggbeininu.
Skerið sellerístilkana og blaðlaukinn í
bita. Hitið olíuna á pönnu, setjið grænmetið
á pönnuna og kraumið þar til það fer aðeins
að taka lit. Bætið þá pipamum,
rósmarínkryddinu, sojasósunni,
sítrónusafanum og líkjömum útí og látið
Lambalæri
með Kahlua-sósu
Fyrir6-7.
1 meðaktórt lambalærí
2 msk matarob'a
3sellerístilkar
Yi blaðlaukur (púrrulaukur)
1 tskgræneðabrrtpiparkom
1 tskrósmarín (sléttádl)
2 dl Kahlua-kaffílíkjör
2 msk Kikkoman sojasósa
safí úr 1 sítrónu
2 dl Ijóst kjötsoð
diikkur sósujafnarí