Morgunblaðið - 13.12.1987, Qupperneq 10

10 c
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. DESEMBER 1987
Það besta í lífínu kostar ekkert,
er eitt af þessum slitnu gömiu
spekiorðum sem tímans tönn hef-
ur rifið í sig. Blasti við Gáruhöf-
undi sem opnaði dymar hjá sér
eftir mánaðar fjarveru og greip
póstinn. Happdrættismiðar, fjár-
beiðni, styrktargjald.alveg eins
og við heimkomuna í fyrra um
miðjan desember. Að sjálfsögðu
allt til góðra málefna og nauðsyn-
legra. Rausnarskapurinn rennur
að vísu svolítið af við fá í einu
allan bunkann, sem i áravís hefur
verið borgaður með smáskammta-
gíróseðlum. Samlagningin gerir
mann að svíðingi og það á jóla-
föstunni, þegar allir eru svo
Qarska góðir. Ekki fagurt til frá-
sagnar að í fyrra var tínt úr það
sem fór yfír tíu þúsund áður en
haldið var í bankann. Léttir að
bunkinn small í þetta sinn rétt
innan við markið tíu þúsund. Vek-
ur upp spuminguna: skyldi borga
sig fyrir félögin með þörfu mál-
efnin að senda öll út fjárbeiðnir í
sama mánuði, rétt fyrir jólin? Eða
má kannski reikna með að allir
góðviljaðir framleggjendur eigi 10
þúsund krónur í afgang af nauð-
þurftum í sama mánuðinum?
Hvað er maður svosem að
kvarta og kveina, nýkominn úr
Evrópureisu og fríi frá daglegu
amstri - og það á jólaföstunni.
Við að fletta dagblaðabunkunum
fímm með mánaðarskammti af
íslenskri “þjóðfélagsumræðu"
virðist að yfrið nóg hafí verið
hellt úr skálum reiðinnar á einum
mánuði. Við að fá alla gusuna
svona á einu bretti, hvarflar að
manni hvort holræsakefíð sé í lagi
hjá okkur. Hvort ekki sé hætta á
að flói yfír.
Maður verður svo dæmalaust
afslappaður af að ferðast f lestum
á fastalandi Evrópu. Lestin brun-
ar, hraðar, hraðar, sagði Jón
Helgason og vatt sér svo í ljóðinu
í söknuðinn. Brunandi lestin fyllir
þennan skrifara aftur á móti værð
og ró. Mundi fara að mala ef svo-
leiðis útbúnaður væri á mannfólk-
inu. Lestarþeginn les bókina sína,
getur teygt úr fótunum eða staðið
upp og fengið sér að borða í ró
og næði á leiðinni í matarvagnin-
um eða tekið samloku og ölglas
á bamum. Ekkert vandamál að
breiða úr og lesa dagblað eins og
í þregslum flugvélanna nú orðið.
Skal þó tekið fram að hugulsamar
íslenskar flugfreyjur fluttu mig í
rýmri sætaröð svo ég gæti lesið
fyrsta Moggann á heimleiðinni,
þegar 25 sm voru milli ennis míns
og augna og stólbaksins fyrir
framan. Vont að vera ekki nægi-
lega nærsýnn, flugvélanærsýnn,
til að geta lesið með nefíð ofan í
blaðinu.
Lestir í Evrópu eru á lengri
leiðum orðnar svo góðar og nota-
legar. Ekki lengur þessar skítugu,
skröltandi jámhjólalestir frá fyrri
tíð. Svo hafa lestir þann kost að
fara úr miðborgum og renna inn
í miðborgir. Ekki öll þessi bið á
flugvöllum langt utan við borgim-
ar og tímafrekt mas við að koma
sér inn á hótel eftir stutt flug. í
borgum með neðanjarðaijám-
brautakerfí er jafnvel hægt að
komast beint af jámbrautastöð-
inni inn í umferðakerfíð og á
áfangastað, framhjá eða réttara
sagt undir umferðinni.
Á undanfömum ámm hefur
Gáruhöfundur komist upp á að
skella sér upp í lest strax og stig-
ið er á fastalandið út úr blessaðri
flugvélinni, sem flytur okkur frá
þessari eyju okkar. Og ferðast
ekki öðruvísi milli staða á megin-
landinu. Hvert tækifæri t.d. gripið
að fara með hinum nýju TGV
hraðlestum á lengri leiðum, sem
renna mjúklega á 370 km hraða.
Bið og hangs fer óskaplega
fyrir bijóstið á Gáruhöfundi, sem
naut þess nú þeim mun meir að
sitja og samt að vera að ferðast
í lestum á langleiðunum frá Lux-
emburg til Parísar, síðan með
TGV lestinni frá París og suður
undir Miðjarðarhaf og að nokkr-
um tíma liðnum frá Montpellier
til Sviss með Madrid-Genfarlest-
inni og loks með einni skiptingu
frá Genf til Luxemburgar á vit
Flugleiða, sem ber mann yfír
ólestarfært hafið hér norður á
þessa eyju. Fáir vita raunar af
þeirri ágætu þjónustu sem Flug-
leiðir veita, að selja með flugfar-
miðanum afsláttarmiða með lest
til og frá áfangastað þeirra til
einhverrar stórborgar Evrópu.
Þar með sannfærir þessi hagsýni
skrifari sig jafnan um að hann
hafi sparað svo mikið að hann
eigi skilið far á fyrsta klassa í
lestunum.
Lestin brunar. Framhjá rennur
landslag, gulnuð tré, hús, nýtt
land. Fylgir tilfínningin af að vera
að ferðast, umfram það að flytj-
ast bara milli staða. Á lestarferð-
unum sökkvir maður sér gjaman
ótruflaður niður í bók. Gafst gott
tóm til að sökkva sér niður í nýút-
komnu frönsku bækumar, sem
fólk var að gauka að manni. Við
slíkar aðstæðu gekk hratt og vel
á bókina um forsetaframbjóðend-
uma frönsku eftir Alain Duhamel,
nú þegar kosningaskjálftinn er
hafinn í útvörpum og sjónvörpum
þar í landi, og maður sökkvir sér
niður í Goncourverðlaunabókina
1987, Heilögu nóttina eftir Mar-
okkómanninn Tahar Ben Jelloun
og kynnist framandi hugarheimi,
þar sem óhamingjan felst í því
að eignast bara stúlkuböm og nær
í síðustu lestarferðinni dtjúgum
skammti af spennandi skáldsögu
eftir suðurfrönsku skáldkonuna
Frederique Herbard, Kvennabúr-
ið. Rekst þar á tveimur stöðum á
nafnið ísland, þótt það vísa land
komi ekkert við sögu, annars veg-
ar vísað til okkar gömlu tungu
sem menniningarmáls og svo
kemur við sögu íslenska sýningar-
stúlkan Pili með stút á munni
þegar komið er í tilgerðarheim
kvikmyndatökugengisins í Ist-
ambúl. Gæti það kannski gefíð
vísbendingu um hvar frægð okkar
liggur helst nú um stundir? Þótt
það geti óneitanlega tafíð skáld-
sögulestur er þó skemmtilegast
við lestarferðir að fólk hefur tóm
til að skiptast á orðum. Japaninn
við hliðina á mér í 5 tíma lestar-
ferðinni suður eftir Frakklandi var
ekki á neinu smáferðlagi, enda
eyða japanskir athafnamenn ekki
lengri tíma í afgreiðslu erinda
sinna en nauðsyn krefur. Hann
hafði komið fljúgandi frá Japan
yfír Alaska til Parísar á 16 tímum,
tekið sér leigubíl beint af flug-
velli á Lyon-brautarstöðina og
brunaði nú í lest til Montpellier,
þar sem hann ætlaði að taka
leigubíl í einhvem bæinn niðri á
ströndinni, ljúka þar erindum
verktakafyrirtækis síns á 5 dög-
um, fljúga frá París til Banda-
ríkjanna, reka erindi fyrirtækisins
þar í 6 daga og fljúga heim. Með
svona atorku verða Japanir
líklega ofan á í harðri samkeppni
heimsins. Áttum samræður um
tvo ólíka heima á leiðinni.
Svo kemur maður heim til ís-
lands á jólaföstu og hittir á fyrsta
kvöldi óvænt fyrir sálufélaga, sem
líka fínnst fengur í því að tala við
fólk á fömum vegi. Á hefðbund-
inni jólaskemmtun hjá Hvöt flytur
sr. Auður Eir okkur hugvekju.
Talar um orð og mikilvægi orða
og orðaskipta. Segir frá því að
þegar hana eða séra Döllu dóttur
hennar langi í skemmtilega til-
breytingu, þá leggi þær leið sína
einar niður í bæ, labbi niður
Laugaveginn, skoði í glugga og
líti inn í búðimar við götuna og
í þessum búðum hitta þær fyrir
hið ljúfasta fólk, sem vill skiptast
á orðum við mann. Svona notalegt
spjall við fólk, sem kannski segir
eitthvað allt annað en það sem
maður heyrir daglega á heima-
velli, er e.t.v. enn meira. góðgæti
nú þegar dregur úr orðaskiptum
á heimilum þar sem fólk situr við
skjáinn að loknum vinnudegi.
Kannski er ekki sagt neitt merki-
legt, en eitthvað sem vekur upp
hugsun eða skerpir hlustun. Gárar
og rótar e.t.v. einhveiju upp.
Raðgreiðslur VISA-, ódýr
og þægilegur greiðslumáti
Léttiö greiðslubyrðina með mánaðarlegum raðgreiðsl-
um VISA í allt að 12 mánuði vegna stærri viðskipta eða
við greiðslu eftirstöðva ferðakostnaðar,
tryggingagjalda o.fl.
Raðgreiðslur eru ódýrari greiðslumáti en venjulegir
afborgunarsamningar og til muna þægilegri, bæði fyrir
kaupanda og seljanda.
Með Raðgreiðslum VISA bjóðast þér ferðir og ferða-
lög, heimilistæki, tryggingar, sportvörur, hljómtæki,
húsgögn, byggingavörur, Ijósmyndavörur, tölvubúnaður,
skrifstofutæki, steypa og jafnvel bílar. Fleiri og fleiri
fyrirtæki bjóða nú þennan þægilega greiðslumáta.
Þægindi og þjónusta eru aðalsmerki VISA. Korthafar
VISA þekkja eftiiíarandi hlunnindi: ferðaslysatryggingu,
sjúkratryggingu (erl.), viðlagaþjónustu (erl.), bankaþjón-
ustu (erl.), hraðbankaþjónustu (erl.), gistiþjónustu, vildar-
kjör, tímaritið VILD.
Nú eiga korthafar VISA enn fleiri kosta völ.
Boðgreiðslur,
Raðgreiðslur,
Símgreiðslur.
STYRKTARAÐILI ÓLYMPÍULIÐS ÍSLANDS
Fræðslu-
fundur um
dómstóla
FÉLAG laganema, Orator, hefur
ákveðið að gangast fyrir
fræðslufundi þriðjudagskvöldið
15. desember kl. 20.00 í stofu 101
I Lögbergi.
Yfírskrift fundarins er: Eru dóm-
stólar hafnir yfír gagnrýni? Franz
Jezorski, formaður Orators, setur
fundinn og flytur inngangsorð. Að
því loknu fara fram umræður við
pallborð.
Þátttakendur í umræðunum
verða: Bjöm Friðfinnsson, aðstoð-
armaður dómsmálaráðherra,
Jóhannes L.L. Helgason hrl., Jón
Steinar Gunnlaugsson hrl., Sigurð-
ur Gizurarson, bæjarfógeti á
Akranesi, og Sigurður Líndal, pró-
fessor.
Kl. 21.00 verður gert hlé og fund-
argestum boðið upp á veitingar.
Eftir hlé halda umræður áfram
jafnframt því sem áheyrendum
gefst kostur á að leggja spumingar
fyrir þá er við pallborðið sitja.
Öllum er heimill aðgangur.
OTDK
HUÓMAR
BETUR