Morgunblaðið - 06.04.1988, Síða 63

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. APRÍL 1988
Krístján Guðmundsson
Brekku - Minning
19 ár sem ég er búinn að eiga heima
á Akranesi, en þegar ég kom til
Akraness var Halldór kvæntur
Ragnheiði, systur minni.
Aður hafði hann verið kvæntur
Steinunni Ingimundardóttur, sem
lést 1962 og áttu þau fjögur börn.
Ragnheiður hafði einnig verið gift
áður, en maður hennar var látinn.
Atti hún fjögur böm með honum,
en elsta bamið, sonur, 19 ára, lést
af slysförum sama árið og faðir
hans lést. Ragnheiður var því ein-
stæð móðir þegar hún giftist Hall-
dóri, með sín þijú böm.
Það tel ég að hafí verið henni
mikið lán að eignast þann trausta
mann, sem var í senn hinn ágæti
lífsförunautur og reyndist bömum
hennar sem besti faðir og bama-
bömunum hinn ljúfasti afí. Ég var
mjög hrifinn af því hvað gott sam-
band var á milli Halldórs og bama-
bamanna og fannst þar enginn
munur á hvort um hans eigin bama-
böm var að ræða eða stjúpbam-
anna. Það var vissulega lær-
dómsríkt að kynnast þeim kærleika
og er ég sannfærður um að bömin
hafí notið þess og eiga vonandi eft-
ir að minnast afa síns sem leiðandi
fyrirmyndar um alla ævi.
Ég sendi öllum ættingjum,
venslamönnum og vinum Halldórs
mínar innilegustu samúðarkveðjur
og bið Guð að blessa þeim minning-
una um hugljúfan og tryggan vin.
Kristján Guðbjartsson
Fæddur 27. september 1918
Dáinn 28. mars 1988
Rétt í þann mund er hin glófagra
morgungyðja nýs dags var að rísa
af beði yfír ijarlægum austurfjöllum
lagði faðir okkar af stað í sína
hinstu ferð móti hækkandi sól. Fað-
ir okkar, Kristján Guðmundsson,
var fæddur á Brekku, Ingjalds-
sandi, þann 27. september 1918,
sonur sæmdarhjónanna Guðrúnar
Magnúsdóttur og Guðmundar Ein-
arssonar bónda og refaskyttu þar.
19. september 1948 kvæntist
pabbi eftirlifandi eiginkonu sinni,
Arelíu Jóhannesdóttur, dóttur hjón-
anna Jónu Sigurðardóttur og Jó-
hannesar Andréssonar frá Flateyri.
Hjónaband pabba og mömmu var
farsælt og elskuríkt og sem betur
fer var þó ekki komið í tísku að
eiga bara 2—3 böm, því þau eignuð-
ust 12 böm, 6 stúlkur og 6 drengi.
2 drengir létust í frumbernsku.
Erfítt hlýtur það að hafa verið að
fæða og klæða svo stóran hóp og
koma þeim til manndóms. En þau
létu ekki baslið og brauðstritið
smækka eða byrgja sólarsýn. Við
systkinin nutum þess líka að eiga
afa og ömmu heima á Brekku. Þau
áttu alltaf tíma til að stijúka tár
af vanga og leiða litla hönd til
þroska. Þá má ekki gleyma honum
Helga föðurbróður okkar sem látinn
er fyrir 2 ámm. Hann lét sér mjög
annt um okkur, líkt og við væmm
hans eigin böm. Minnumst við hans
með virðingu og þökk.
Eigum við því margar góðar
minningar frá því er við vomm að
slíta gúmmískónum héima á
Brekku. Mestu ánægjustundir
pabba vom þegar við gátum komið
sem flest heim, bömin, tengdabörn-
in og bamabömin. Þá var glatt á
hjalla, sungið og spilað á gítar,
gert að gamni sínu og bærinn óm-
aði af hlátrasköllum og léttu fóta-
taki. Þá gleymdist oft að líta á
klukkuna og var því stundum seint
gengið til hvílu. En vonandi höldum
við því áfram að koma sem oftast
heim og slá á létta strengi og rifja
upp hamingjudaga bemsku og
leikja.
Pabbi var mikill náttúmunnandi
og kenndi okkur að meta landið
okkar og umgangast það af virð-
ingu.
Mörg sporin áttum við með hon-
um fram á Brekkudal, um Gerð-
hamradal, fram á Þorsteinshom og
út á Brekkufjall. Margar sólbjartar
sumarnætur áttum við fram á Þor-
steinshomi um Jónsmessuleytið,
biðum þess að kvöldsólin hyrfí við
63
--------------------------------
hafsbrún, hafíð var lagt gullþiljum
svo langt sem augað eygði. Éftir
skamma stund gægðist morgunsól-
in upp fyrir Sauðanesið, hún roðn-
aði af gleði við að boða okkur komu
nýs dags. Heim var haldið í höf-
ugri gleði yfir því að vera börn
þessa lands.
Margar fagrar náttúmlýsingar
er að fínna í dagbókum pabba og
oft las hann fyrir okkur það sem
hann hafði skrifað. Þó að norðan-
vindurinn gnauðaði við gluggann,
var sem vindurinn stryki um vang-
ann og heyra mátti kvak mófuglsins
— sjá fyrir sér Maríustokkinn
standa bikarfullan af kristalstærri
dögg.
Pabbi var ágætt ljóðskáld, orti
um ástina og vorið. Hann var mað-
ur rómantíkur og friðsemdar —
góður félagsmálamaður og vann sér
virðingu samferðamanna sinna.
Heimanmundur okkar var ekki
þungur í vasa ef ætti að mæla hann
með mælistiku Mammons. En sá
heimanmundur er við höfum fengið
frá slíkum manni sem pabbi var,
er dýrmætur og verður vonandi
kynfylgja okkar og hans afkom-
enda. Við vitum að honum gefst
óskabyr að ströndum landsins
ókunna. Þar bíða hans góðir vinir
sem munu taka vel á móti honum.
F.h. systkinanna,
Elísabet Kristjánsdóttir.
Óumdeilanlega
fréttímar
sem beðið er eftir
Þessi marktæka niðurstaða
Félagsvísindastofnunar sýnir
svo að ekki verður um villst
að Sjónvarpsfréttirnar eru
fréttir sem fólk tekur mark á.
Þetta er stórkostleg
hvatning fyrir okkur öll, sem
stöndum að baki fréttunum og
öðru fréttatengdu efni, til
frekari átaka á þeim vettvangi.
Athyglisverð niðurstaða
fyrir auglýsendur.
SJÓNVARPIÐ
ckkcrt rugl.
Ingvi Hrafn
og Biína