Morgunblaðið - 21.05.1988, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 21. MAÍ 1988
„Má ég kaupa Súper-
mann ,mamma?“
Klukkan er á slaginu sjö. Bíllinn fer á
tveimur hjólum fyrir homið á Hafnarhúsinu,
skýst yfir bifreiðastæði Akraborgar og
stoppar með rykk á bryggjusporðinum. Það
er búið að hengja kaðal fyrir landganginn
en karlar kippa spottanum til hliðar og
brosa. Sumt fólk er alltaf á síðasta snún-
ingi, það vita þeir. Bíllinn hlunkast inn í
troðfulla feijuna og stendur á ská aftast,
vélardrunur og skellir. Við fjarlægjumst
hafnarbakkann. Þar skall hurð nærri hælum!
„Hvemig er í sjóinn?“ spyr ég karlana
eins og ævinlega og fæ sama góða svarið:
„Fínt!“ Sumir eru orðnir svo vanir lífsins
ólgusjó að þeir kippa sér ekki upp við smá-
muni.
Svo legg ég á stigabrattann. Við spila-
kassann á ganginum er margt um mann-
inn. Böm standa í halarófu með tíkalla tilbú-
in að freista gæfunnar.
„Þú ert búinn að vera svo lengi. Hvað
áttu eiginlega marga tíkalla?" spyr ákveðin
ung stúlka rummungs slöttólf sem stendur
valdmannslegur við kassann.
„Kemur þér ekki við ...“ heyri ég svarað
um leið og ég veg mig upp á pallinn og er
komin upp í sal. Það er heitt og notalegt í
reyksalnum og tiltölulega loftgott.
Tommi og Jenni era mættir á skjáinn að
vanda. Þessir heimilisvinir íslensku þjóðar-
innar hafa fasta búsetu í Akraborg og
steypa stömpum hvemig sem viðrar. Ekki
ber á öðra en fjöldinn allur af bömum
skemmti sér með þeim í kvöld. Verst hvað
þeir era háværir. Þeir skjótast yfír skerminn
með hvissi, ískri og smellum — allt á ensku.
Islenski textinn kemur áhorfendahópnum
að litlu gagni a.m.k. þeim sem era rétt
komin af bleyjustiginu. Sá hópur á langt í
hið sígilda lesefni íslenskra grannskóla ASA
SÁ SÓL OG ÓLI Á ÓL hvað þá að þau
nýti sér textaða mynd. En bömin láta það
ekki á sig fá og stara stóram augum á
heimlisvinina.
í reyklausa salnum má kaupa veitingar.
Ég panta mér kaffí og sest á barstólinn.
Einu sinni vermdu hann heitir bossar suður
við Kanarí og þá var drakkið sitthvað sterk-
ara en kaffí.
„Hvað kostar Súpermannblað?" spyr lítill
angi og klifrar upp á barstólinn við hliðina
á mér. Þaðan fer hann upp á barborðið.
„Hundrað og tuttugu krónur," svarar ung
kona. „Viltu ekki fara ofan af borðinu?"
Hundrað og tuttugu, mamma, hundrað
og tuttugu!" æpir hann og sendist niður af
stólnum til mömmu sinar sem gengur um
gólfið með minni útgáfu af drengnum.
„Má ég kaupa Súpermann, mamma?"
„Spurðu hann pabba þinn. Hann er með
peningana," svarar mamma og heldur áfram
röltinu þann litla. Pabbinn situr falinn á bak
við DV.
„Pabbi má ég kaupa Súpermann?" Og
sá litli smeygir sér eldsnöggt á bak við blað-
ið.
„Ha“
„Súpermann, hann kostar bara hundrað
og tuttugu krónur!" Pabbi teygir sig í brjóst-
vasann og tekur fram seðla sem hann rétt-
ir stráksa.
„Héma,“ segir hann og heldur áfram að
lesa um nýafstaðna gengisfellingu og lágt
verð á íslenskum físki erlendis. Og fyrr er
varir er sá litli kominn upp á barborðið aftur.
„Ég ætla að fá Súpermann, Pabbi gaf
mér pening...“ Lítil böm vappa um salinn
með konur og eldri systkini í humátt á eftir.
„Gættu þín Siggi, ekki detta!“
„Komdu Magga, mamma skal byggja
með þér úr kubbunum!"
„Svona, svona ekki væla. Við eram að
verða komin!"
„Ætlið þið norður í kvöld?" spyr ein kon-
an aðra.
„Nei við ætlum fyrst í sumarbústað í
Borgarfirði í tvo daga. En þið?“
„Ætli við föram ekki í Varmahlíð til að
bjnja með.“
„Hvemig er spáin?"
„Áfram sama veðrið!"
„En æði. Bíddu Siggi. . . bíddu!" Konan
tekur undir sig stökk og fer í loftköstum á
eftir Sigga sem er staðráðinn í að velta
niður einn af mörgum stigum Akraborgar.
„Ég vil kók!“ hrín lítil stúlka.
„Nei, þú ert búin að fá kók,“ svarar
móðir hennar þolinmóð.
„Þá við ég fá Ópal. Ég á eftir að fá það,“
hrín bamið enn hærra.
Ósköp era margar einstæðar mæður á
ferð í dag hugsa ég og fá mér aftur í boll-
ann um leið og ég horfí á samspil mæðra
og bama fram og aftur um salinn.
í grænu sófunum sitja karlmenn mak-
indalega hálffaldir á bak við DV og Helgar-
póstinn. Þeir sötra kaffi og láta líða úr sér.
Þetta era viðskiptajöfrar á leið í lax, hugsa
ég. Afskaplega sumarlegir í tauinu og
huggulegir menn. Einstaka maður smá-
blundar.
„Ég hélt að við mundum ekki hafa þetta
af... þvílíkt span!“ ljóshærð kona staðnæm-
ist á hominu á barborðinu hjá vinkonu sinni
sem drekkur kaffi standandi, „umferðin
svona gasaleg. Maður á náttúralega ekki
að leggja af stað á föstudegi." Hún pantar
kók.
„Já það segirðu satt. En það er gott að
losna úr Reykjavíkurstressinu. Bíddu Nonni,
bíddu. Ekki í stigann...“ Og vinkonan
hefur sig á loft og hleypur á eftir Nonna í
þrítugasta sinn i þessari ferð.
Mér er orðið þungt fyrir bijósti að horfa
á allar þessar hlaupandi konur, mikið hljóta
þær að vera þreyttar. Það er ekki spaug
að vera ein með svona bamahjörð á ferða-
lagi og það á föstudegi, hugsa ég og bið
um enn meira kaffí.
Þegar hávaðinn frá Tomma og Jenna er
orðinn ærandi, útvarpið með kvöldfréttunum
í botni að ósk eins Helgarpóstsmannsins og
mæðumar að komast á suðumörkin slær
Akraborgin allt í einu af. Vélarhljóðið lækk-
ar, við nálgumst höfnina. Helgarpósts og
DV menn bijóta saman blöð sín og standa
upp. Þeir líta haukfránum augum yfír krað-
akið í salnum, veifa bíllyklunum og gefa
þýðingarmiklar bendingar með augnagot-
um. Og sjá: í einingu andans og á bandi
friðarins þokast kjamafjölskyldan niður
stigann í kjölfar föðurins sem fer fyrir með
lyklakippuna. Einstæðu mæðumar vora þá
eftir allt saman ekki einstæðar og viðskipta-
jöframir heimilisfeður í sumarfríi. Ja, héma!
Nu fengi ég mér meira kaffí ef ekki væri
búið að loka.
Brátt er salurinn orðinn næsta tómur.
„Bíddu Baddi bíddu . . . ætlarðu að drepa
þig í stiganum ... leyfðu mömmu að leiða
þig..." er það síðasta sem ég heyri frá
langferðamönnunum.
Kyrrðin í salnum er unaðsleg, sólin hlær
inn um gluggana og stúlkumar era að gera
salinn kláran fyrir næsta morgun.
Ég var síðasti bíll um borð og verð síðast-
ur upp á landi aftur. Mér liggur því ekkert
á en geng í hægðum mínum niður. Upp úr
Akraborginni streyma ferðalangamir á
margvíslegum farartækjum.
„Mamma ég þarf að pissa," heyri ég
örmjóa rödd væla út um opinn bílgluggann.
Svo ekur kjamafjölskyldan út í sumarið
í afslöppun og stressleysi norðan heiða.
Kristin Steinsdóttir
Ofnæmisprófaðar
BLEIUR !
Blindraf élagið:
Söluskattur verði afnum-
inn af hjálpartækjum
A AÐALFUNDI Blindrafélagsins,
sem haldinn var 7. mai sl., var
samþykkt að skora á ríkisstjórn-
ina að sjá til þess, að söluskattur
verði afnuminn af öllum hjálpar-
tækjum, sem Blindrafélagið flytur
inn.
í samþykktinni segir, að með nýj-
um lögum um tollskrá og söluskatt,
sem tóku gildi um síðustu áramót,
séu blindir og sjónskertir sviptir rétt-
indum sem þeir hafi notið í rúman
einn og hálfan áratug. Innflutningur
á hjálpartækjum fyrir blinda og sjón-
skerta hafi verið undanþeginn tollum
og í raun viðurkennt að söluskattur
væri ekki greiddur af þeim. Nú eigi
hins vegar að greiða söluskatt af
öllum hjálpartækjum fyrir fatlaða.
Þótt stofnunum eins og Heymar- og
talmeinastöð ríkisins og Sjónstöð fs-
lands verði séð fyrir aukaQárveiting-
um til að mæta þeim kostnaði, era
innflytjendur hjálpartækja ekki ein-
göngu opinberar stofnanir. Hér er
um mjög dýran búnað að ræða í
mörgum tilvikum, og skipt geti sköp-
um um öflun hans að ekki séu inn-
heimt af honum opinber gjöld.
Siðan er skorað á ríkisstjómina
að afnema söluskatt af öllum hjálpar-
tækjum sem Blindrafélagið flytur inn
og segir orðrétt í samþykktinni: „Að-
alfundur Blindrafélagsins skorar á
ríkissijómina að sjá nú þegar til þess
að söluskattur verði án tafar afnum-
in af öllum þeim hjálpartækjum sem
Blindrafélagið flytur inn, enda selur
Blindrafélagið engum hjálpartæki
nema aðalfélögum sínum eða öðram
einstaklingum sem hafa undir 10%
sjón.“
í lok samþykktarinnar er bent á
að óeðlilegt sé að heimta opinber
gjöld af styrkjum, sem veittir era til
tækjakaupa einstaklinga til náms eða
starfa, eins og nú virðist tíðkast.
•feLASTICATED
INAPPIE5
frá
OíyiECARE
fást í öllum stærðum
oggerðum á tilboðs-
verði í Kjötmiðstöðinni
núna.
KJÖTMIOSTÖOIN
GARÐABÆS. 656400
Laugalæk 2 S. 686511
Hugheilar þakkir til allra sem glöddu mig með
skeytum, hlómum, gjöfum og heimsóknum d
75 ára afmcelisdegi mínum 13. þ.m.
Herdis Friðriksdóttir,
Grænuhlið 16.
BALTIMORE
WASHINGTON
•'•V
3 x í viku
FLUGLEIÐIR
-fyrir þíg-