Morgunblaðið - 25.05.1988, Page 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. MAÍ 1988
Glæsileg karlmannaföt
margir litir.
Klassísk snið og snið fyrir yngri menn.
Verð kr. 5.500,-, 8.900,- og 9.900,-
Terylenebuxur kr. 1.195,-, 1.395,-, 1.595,- og
1.795,- teryl./ull/stretch.
Gallabuxur kr. 895,- og 975,-,sandþvegnar kr. 875,-
Ný komið sumarbuxur, bíljakkar, bolir margar
gerðir, köflóttar skyrtur, peysuro.fi. ódýrt.
Andrés,
Skólavörðustíg 22a,
sími 18250.
íslendingar eru fjand-
samlegir bömum
eftirLilju
Eyþórsdóttur
VISIT0RS
Visitors ha<a vakið feikna athygli hér á
íslandi sem og annars staðar vegna
sértega góórar tónlistar. Undanfarið
hafa lögin af þessari plötu mikið verið
leikin i útvarpi og allir ættu nú að vera
famir að kannast við: „To be or not to
be". „Love like a mountain" og „Do do
do you want my love". Þess má geta
að Visitors eru væntanlegir til landsins
ó næstunni.
, SKAL
PÓSTKRÖFUÞJÓNUSTA
Hringdu í sima 11620 eða 28316
og við sendum í hvelli.
_____________m
STEINARHF ☆
Auswxsnuen-auesjtÆ-iuueMUjt.
srto oa snAnoa&ni, hafnaafum
Margrét og Páll eru á aldrinum
20—25 ára, bæði í launaðri vinnu.
Þau hittast, fara að vera saman
eins og gengur og gerist. Það kem-
ur að því að þau ákveða að fara
að búa saman. Þau finna hentugt
húsnæði og flytja. Tveimur árum
síðar eignast þau sitt fyrsta barn
sem er mjög velkomið. Margrét fer
í bameignarfrí og þau ræða saman
um framtíðina. Bæði vilja vinna
utan heimilisins en hvemig eru að-
stæður í dag? Jú, allstaðar heyra
þau stjómmálamenn okkar tala um
að Qölskyldan sé homsteinn þjóð-
félagsins. En hvemig er búið að
homsteini þjóðfélagsins?
Þegar bam er komið í fjölskyld-
una koma upp vandamál því ekki
hefur verið tekið tillit til bama við
uppbyggingu þjóðfélags okkar.
Margrét og Páll em hálf undrandi
SUMARNÁMSKEIÐ JSB
Sumarlínurnar í lagf takk!
Núfara alliríkúr.
Stutt og ströng - 2 vikna 4x í viku. Morgun - síðdegis- og kvöldtímar.
KERFI
nA
Líkamsrækt og megrun fyrir konur á öllum aldri,
flokkar sem hæfa öllum.
Teygju - þrek - jazz
fjör - púl- og sviti fyrir ungar og hressar!
Vertu með,
hringdu strax.
Suðurversími 83730.
Hraunberg sími 79988.
Allir f inna f lokk við sitt
hæfihjáJSB
ÆUMSm<^
Suðurveri, sími 83730 Hraunbergi, sími 79988
yfír stöðunni sem þau em komin
í. Það er ekkert dagvistunarpláss
að fá og ömmumar vinna báðar
úti. Hvað eiga þau að gera? Bæði
vilja vinna úti, þó svo annað þeirra
myndi vilja vera heimavinnandi og
þá frekar Margrét því hún er jú í
kvennastarfi, sem er ekki neitt há-
launastarf. En tekjur Páls duga
alls ekki til að framfleyta fjölskyld-
unni, þó hann sé ekki beinlínis lág-
launamaður. Margréti er bent á
þann möguleika að gerast dag-
mamma, en hana langar til að vera
í sínu starfi áfram.
Við þekkjum öll Margréti og
Pál. Kannski eru þau við sjálf,
a.m.k. þekkjum við framhald sögu
þeirra. Þau leysa vandamálið með
því að fá dagmömmu til að líta eft-
ir baminu og allt gengur þetta þol-
anlega. Þegar bamið er orðið 2—3
ára em þau spurð hvort þau ætli
ekki að eignast annað bam. Fólk
er duglegt að segja þeim kosti þess
að eiga tvö böm, sérstaklega
Margréti. „Það er ekki gott fyrir
bam að vera einbimi," segir það.
„Það er gott að eiga tvö böm á
svipuðum aldri." Það á vel við
nútfmaþjóðfélag, kjamafjölskyldan
er jú hjón með tvö böm. Báðum
líst vel á hugmyndina, en Margrét
hugleiðir hver staða hennar og
bamanna verður. Það kemur ekki
til greina að hafa 2 böm hjá dag-
mömmu, það er of dýrt.
Það er ekki gott
að vera móðir í dag
Þegar við lesum þessa dæmi-
sögu, sem á við mjög marga íslend-
inga, spyr maður sig hvort böm séu
yfirleitt æskileg og velkomin í okk-
ar þjóðfélagi. Svarið verður því
miður NEI. Ráðamenn telja pening-
unum betur varið í byggingu flug-
stöðvar eða ráðhúss. Að þeirra
mati er mikilvægt að geta boðið
upp á almennilega flugstöð. „Ekki
getum við tekið á móti gestum til
okkar í kofa, við sem emm þekkt
fyrir að vera gestrisin þjóð.“ Einnig
segja þeir að við verðum að laða
að okkur ferðamenn, ráðstefnugesti
og fólk erlendis frá og þess vegna
þurfum við m.a. flotta flugstöð.
Vandamálið er að við hlúum ekki
að bömunum okkar í flugstöð eða
ráðhúsi.
Dagvistarmál hafa verið mikið
til umræðu síðastliðin ár og þó sér-
staklega í vetur. Hvar sem konur
hittast berst talið að bömum og
aðbúnaði þeirra. Það er ekki fysi-
legt að eignast bam við núverandi
aðstæður, hvað þá að vera bam. Á
ekki að taka tillit til allra við upp-
byggingu þessa þjóðfélags? Hvenær
em bömin æskileg fyrir þjóðfélagið?
Hvort eiga bömin að vera æskileg
fyrir þjóðfélagið eða þjóðfélagið
æskilegt fyrir þau? í dag em böm-
in álitin æskileg þegar þau em orð-
in virkir neytendur og borga skatta.
Þau era ekki æskileg á meðan þau
eru þiggjendur. Svipað er hægt að
segja um konur, þær em æskilegar
til þess að ala böm og sjá um þau
jafnframt því að taka þátt f þjóðar-
framleiðslunni þegar atvinnumark-
aðuririn þarfnast og krefst þeirra
og þá án tillits til barria þeirra. Þær
eiga að gera ráðstafanir til þess að
hvort tveggja gangi upp, fjölskyldu-
lífið og atvinna utan heimilisins.
Það er ekki gott að vera móðir í
dag. Því fylgir sífelldar áhyggjur
af bömunum þegar verið er að
koma þeim fyrir hingað og þangað
og aldrei hægt að vita hvemig
næsti mánuður verður. Samt er
uppeldi og uppvöxtur bamanna tal-
inn vera í höndum mæðranna. Þeg-
ar rætt er um böm sem eiga við
vandamál að stríða, t.d. félagsleg
vandamál, er iðulega leitað skýr-
inga og dregin upp mynd af því
uppeldi sem móðirin veitti. Við
þekkjum eftirfarandi athugasemdir:
„Það er svo sem engin furða þó
svona sé komið fyrir baminu, því
mamman hefur unnið úti meira og
minna og ekkert sinnt því, það hef-
ur ríkt hálfgerð lausung á þessu
heimili" o.s.frv. Meira að segja er
því haldið á ldfti að einstæðar
mæður fylli öll dagvistarplássin en
einstæðar mæður hafa 60% dag-
heimilisplássa hjá Reykjavíkurborg.
Af þessu má sjá að ábyrgðin og
skyldan gagnvart bömunum er tal-
in vera alfarið í höndum mæðra
þeirra, en ekki þjóðfélagsins í heild.
Sagt er um konur að þær axli ekki
ábyrgð á vinnumarkaðinum, þær
fari lítið í stjómunar- og ábyrgðar-
störf og séu óstöðugur vinnukraftur
því það sé aldrei að vita hvenær
konu detti í hug að eignast bam
og svo jafnvel annað bam. Það að
konur eignast böm er notað gegn
þeim. Samkvæmt skýrslu Samein-
uðu þjóðanna skila konur 2/3 hluta
af allri vinnu í heiminum. Samt er
litið á þær sem aukafyrirvinnu og
þær fyrstar sendar heima af vinnu-
markaðnum þegar atvinna hefur
dregist saman. Við vitum hvað hef-
ur verið að gerast í pijóna- og
saumaiðnaði og hvað gerist alltaf í
fiskvinnslunni og það þykir ekkert
sérstaklega fréttnæmt þegar konur
verða atvinnulausar, það er dálítið
leiðinlegt en það er mjög alvarlegt
ef karlar verða atvinnulausir.
Hveiju höfum við ráð á?
Hvað er hægt að gera við það
fjármagn sem fer í að byggja flug-
stöð og ráðhús? í október sl. lagði
minnihlutinn í borgarstjóm fram
tillögu um átak í uppbyggingu dag-
vistarheimila. Þar er gert ráð fyrir
að um 1.800 böm fái dagvistar-
pláss á næstu þremur ámm. Kostn-
aðinum skildi skipt þannig að V3
hluti væri greiddur af borginni, V3
hluti af ríkinu og V3 hluti kæmi frá
atvinnurekendum. Þetta em um
250 milljónir á ári sem skipt er í
þrennt. Hlutur hvers fyrir sig yrði
rúmlega 83 milljónir á ári í þijú
ár. Til samanburðar má nefna það
sem borgin ætlar að setja f ráðhús-
bygginguna en það era a.m.k. 750
milljónir.
Atvinnurekendur reka upp rama-
kvein þegar nefndar em auknar
álögur. Fyrirtækin em svo illa stödd
í dag að það má engu við bæta.
Til fróðleiks má nefna að ef lagt
yrði 5—10% álag á aðstöðugjöld
þeirra í þessi þijú ár hækkuðu að-
stöðugjöld meðalfyrirtækis um
22.000 krónur á ári, sem gerir
66.000 krónur á þremur ámm. Til
viðmiðunar má geta þess að hálf
litsíðuauglýsing í Morgunblaðinu
kostar 64.000 krónur. Ef fyrirtækin
7

' -r>; T '

" WörSsaffaT..................
fyrir dömur og herra.
40% afsláttur á bolum, skyrtum, peysum, jökkum o.fl.
vorvörum frá CIAO 24. til 28. maí.