Morgunblaðið - 10.11.1988, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. NÓVEMBER 1988
41
var greinilega í hátíðarskapi og
hafði komið sér vel fyrir á gras-
flötinni með nesti, þ.e. öl og þess-
háttar. Við komum tímanlega og
fórum inn á boðsmiða sem Kim
hafði skrifað handa okkur áður en
hann yfirgaf Bergþórshvol í Skag-
en. Sonur minn var varla búinn að
fyrirgefa mér að ég skyldi ekki
hafa vakið hann um nóttina, en það
var huggun harmi gegn að komast
ókeypis inn á tónleikana. Ég hitti
þá félagana inni í rútunni áður en
tónleikarnir hófust. Kim var hinn
hressasti þrátt fyrir vökunótt og
sagðist vera endumærður eftir
nokkurra tíma svefn. Ég hafði tek-
ið eftir því að mjög fáir áheyrend-
ur/horfendur voru mættir, eða um
1.300 manns og spurði þá hvort
þeir væru ekki vonsviknir yfir því
að fá ekki fleiri, en þeir sögðust
vera hæstánægðir. „Það sem skipt-
ir mestu máli er að fá gott fólk,“
sagði Kimmi. Og það var svo sann-
arlega gott fólk á staðnum og vel
með á nótunum. Það hljóta samt
að hafa verið viðbrigði fyrir þá að
koma frá Lökken, þar sem þeir
spiluðu fyrir 20—25 þúsund manns.
Annars hefur Kim sagt mér að sér
þyki best að spila fyrir fáa. Þá nær
hann bestu sambandi við fólkið.
Þvottabaiatríóið þekkilega
Nákvæmlega á slaginu klukkan
átta hófust tónleikamir á því að
þijár torkennilegar mannvemr birt-
ust á sviðinu. Þetta'tríó samanstóð
af einum náunga sem spilaði á ein-
hverskonar bjölluborð, öðrum löng-
um og mjóum sem glamraði á banjó
og konu nokkurri, sem virtist sæmi-
lega við aldur, en hún lék á þvottab-
ala sem var tengdur við kústskaft
með, að því er best ég sá, þvottasn-
úru. Sannkallað kvenréttindahljóð-
færi. Þetta notaði hún sem bassa.
Náunginn á bjölluborðinu var í
gamalli þófinni íslenskri lopapeysu,
mórauðri, sem stóð honum dálítið
á beini. Við nánari eftirgrennslan
kom í ljós að lopapeysugæinn var
Erik Clausen, sá langi mjói var Per
Rasmussen, gítarleikari Bellami, og
„konan“ vígalega var tæknimaður
þeirra kumpána, sem ég hef því
miður gleymt hvað heitir. Hann
átti reyndar eftir að koma fram í
hinum undarlegust gervum þetta
kvöld og bestur var hann í full-
komnum jakkafötum af bestu gerð,
sem voru að vísu aðeins öðruvísi
en önnur jakkaföt, skálmamar á
buxunum náðu ekki nema niður á
mið lærin. Hann sagði .mér seinna
að hann elskaði hreinlega að fara
á fína staði í þessum fötum, því
Danir eiga það til að heimta að
karlmenn séu með bindi og í jakka-
fötum, svona eins og gerist á sum-
um fínum stöðum heima á Fróni,
en það eru ekki til nein lög um
buxnasídd. Þessu er hér með komið
á framfæri við einhvem íslending-
inn sem hefur lent í því að þurfa
að fara heim og skipta um föt af
því að nýi leðuijakkinn var ekki
gjaldgengur, eða bindið gleymdist
og engar skóreimar á staðnum. En
þetta var nú bara smá útúrdúr.
Og svo var allt sett á fullt
Þegar þvottabalatríóið hafði ver-
ið dregið af sviðinu í orðsins fyllstu
merkingu, komu Larsen og félagar
og settu allt á fullan damp. Þeir
byijuðu á laginu „Den forste kær-
lighed" af Yummi Yummi og síðan
rak hvert lagið annað. Kynningar
voru stuttar og hnitmiðaðar og lög-
in hæfileg blanda af nýjum oggöml-
um. Áheyrendur sungu og dönsuðu
og skemmtu sér hið besta. „Sándið“
í besta lagi og engin tæknivand-
ræði eins og við íslendingar eigum
að venjast. Tíminn leið allt of hratt
eins og reyndar á öllum góðum
stundum og þeir gerðu ekkert hlé
á tónleikunum, hins vegar svona
um miðbikið, brugðu þeir undir sig
betri „fótunum" og settu á svið eins
konar „mini“ kabarett, auðvitað
með Clausen í broddi fylkingar.
Larsen lék meðal annars Ibrahim,
innfluttan Pakistana sem ekki
kunni stakt orð í dönsku og vissi
það eitt frá frænda sínum, sem var
öllu forframaðri (leikinn af Clausen)
að Danir gerðu helst aldrei neitt
annað en að „hygge sig“. Það væri
of langt mál að lýsa öllu sem fyrir
augu bar, en það var í einu orði
sagt stórkostlegt. Að tónleikunum
loknum fóru allir ánægðir á brott.
Ég og mínir fylgifiskar komum við
á Vise Værtshuset, sem er þekkt
hér um slóðir fyrir vandaða lifandi
tónlist. Þeir félagarnir komu þang-
að seinna um kvöldið og þá var
auðséð að þeir voru útkeyrðir. Kim
sagði mér að nú væri vakan frá
nóttinni áður að koma fram í sér,
gömlum manninum, og ég varð svo
sem ekkert undrandi á því! En
kvöldið eftir voru þeir komnir á
fulla ferð aftur. Þeir skelltu sér á
Vise Værtshuset og tóku þar lagið,
án þess að það hefði nokkuð verið
auglýst. Það var stappað þama inni
og Clausen byijaði á því að bregða
sér í hlutverk pylsusala og áður en
yfir lauk rigndi rauðum pylsum yfir
samkomugesti. Svo tóku þeir Kim
og félagar hans við og spiluðu
a.m.k. í klukkutíma. Sannarlega
óvænt uppákoma
Sagan um tunguna
Ég get ekki látið hjá líða að segja
frá tunguatriðinu sem var með þvi
fyndnasta sem ég hef séð. Þeim til
glöggvunar, sem ekki hafa séð Kim
Larsen eða myndir af honum, skai
bent á að hann er með munnvíðari
mönnum og er tungan sem fylgir
munninum í fullu samræmi við
hann. Erik Clausen sagði langa
sögu af tungu og Larsen lék tung-
una, auðvitað með sinni eigin tungu.
Fyrir framan sig hafði hann stækk-
unargler eitt risavaxið og með eig-
inleika fiskaugalinsu. Það var
hreint með ólíkindum hvað hann
gat fett og brett á sér smettið og
teygt á sér tunguna. Heima á Is-
landi væri það enginn vafi að mað-
ur með svona tungu væri stórskáld
á heimsmælikvarða. Gott ef hann
fengi ekki útnefningu til Nóbels-
verðlauna!
Danskan blívur
Það var sannarlega ánægjulegt
að heyra að íslenskum grunnskóla-
nemum gefist kostur á sérstökum
tónleikum með Kim Larsen og Bell-
ami. Þetta er að sjálfsögðu rakið
tækifæri til að skerpa á dönskunni
sem við öll höfum þurft og verðum
að læra. Ég minnist þess glöggt
þegar ég var í skóla að það var
nánast guðlast að láta sér líka við
dönsku. Sjálfsagt hefur þetta alltaf
verið svona, enda er okkur íslend-
ingum innrætt að líta á dönsku sem
hálssjúkdóm en ekki tungumál.
Hver hefur ekki heyrt þetta til
að mynda: „Norskan nýtur sín best
í tali, sænskan í söng en danskan
í þögn!“ Þetta eru gamlir fordómar
sem mættu gjarnan hverfa. Von-
andi verður heimsókn Kims og fé-
laga til þess að efla áhuga íslend-
inga á danskri tónlist, sem er í
mörgum tilfellum á heimsmæli-
kvarða. Sem sagt: Danskan blívur!
Höfundur er tónlistarmaóur.
VESIÐ
m
KLÆDD
ÍVETUR
IÐUNNAR-PEYSUR
ÍTALSKAR PEYSUR
DÖMUBLÚSSUR OG
HERRASKYRTUR FRÁ
OSCARofSWEDEN
Verslunineropin
dagiega frá kl. 9-18
Laugardaga frá kl. 10-16
Qhmtu.
VERSLUN v/NESVEG. SELTJARNARNESI

DAIHATSU
VOLVO
VETRARSKOÐUN
í Þjónustumiðstöð, Bíldshöfða 6
Vetrarskoðun frá kr. 4.515,- til kr. 5.343,-
Nýsímanúmer
Skrifstofa &
söludeild
68-58-70
Verksta&ði
673-600
Varahlutir
673-900
* Vélarþvottur
* Hreinsuðgeymasambönd
* Mælingárafgeymi
* Mælingárafhleðslu
* fsvari settur í rúðusprautu
* Stillt rúðusprauta
* Skiptumkerti
* Skipt um platínur
* Mælingáfrostlegi
* Vélarstilling
* Ljósastilling
*** Efni ekki innifalið
Nýsímanúmer
Skrifstofa &
söludeild
68-58-70
Verkstaaði
673-600
Varahlutir
673-900
Brimborg hfBíldshöfða 6
Nýtt símanúmer: 673-600