Morgunblaðið - 04.05.1989, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. MAI 1989
9
HUGVEKJA
Á uppstigningardegi
eftir SR. SIGURÐ GUÐMUNDSSON VÍGSLUBISKUP
Hólar í Hjaltadal
„Þegar nú Drottinn Jesús hafði
talað við þá, var hann upp numinn
til himins og settist til hægri hand-
ar Guði. Þeir fóru og predikuðu
hvarvetna, en Drottinn var í verki
með þeim og staðfesti boðun þeirra
með táknum, sem henni fylgdu.“
(Mark. 16, 19-20).
Þessa er minnst á uppstigninga-
degi.
Sá dagur hefur löngum verið
hátíðisdagur í kirkju okkar. Hin
síðari ár hefur þó dregið úr þeirri
hátíðiskennd sem áður var. Og í
hávaða nútímans hefur lítið farið
fyrir deginum. Reynt hefir verið
að efla gengi hans t.d. með því að
helga hann sérstaklega hinum öldr-
uðu. Víst skal þeirra minnst og
þeim þakkað þeirra mikla starf
fyrir niðjana. Það er allt við hæfí.
En alla daga skal það gert en ekki
aðeins á sérstökum hátíðisdögum.
Uppstigningardagur er minning-
ardagur í lífí og starfi kirkjunnar,
eins og hinir mörgu hátíðisdagar
árið um kring. Hér er sérstaklega
minnst þess er Jesús hvarf sjónum
lærisveina sinna í Betaníu forðum.
Þegar við minnumst þess í þökk,
koma orð hans okkur í hug. Þau
er hann sagði síðast áður en hann
hvarf þeim sjónum:
„Allt vald er mér gefið á himni
og jörðu. Farið því og gjörið allar
þjóðir að lærisveinum, skírið þá í
nafni föður, sonar og heilags anda,
og kennið þeim að halda allt það,
sem eg hefi boðið yður. Sjá, eg er
með yður alla daga allt til enda
veraldar."
Þetta eru hvatningarorð og
huggunarrík. Við erum aldrei ein
og yfirgefin, hvað sem á dynur.
Hann sem á mestan kærleika og
máttinn er okkur nær.
Jesús hvetur okkur til starfa.
Hann sagði: Þér eigið að vera vott-
ar mínir. — Það er mikilsvert verk-
efni. Hann hefir kennt okkur að
biðja, að vilji Guðs verði ríkjandi
jafnt á jörðu sem á himni. Við eig-
um að gera bænarorðin að veru-
leika með lífi okkar og breytni. Það
þýðir, að við eigum að færa Guðs
kærleika inn í annarra líf. Sá kær-
leikur þarf að koma fram í starfinu.
Það er ekki orðmælgi heldur
athöfnin sem leiðir í ljós hvað er
kærleikur. Að skilningi Jesú er
kærleikur ekki aðeins að tala fag-
urlega heldur breytnin í lífi öllu —
kærleikur til náungans. Hér kemur
hin gullna regla Jesú til, sem okkur
ber ávallt að minnast og rækja.
„Allt sem þér viljið að aðrir menn
gjöri yður skulið þér og þeim
gjöra.“
Einnig er okkur þörf að muna
tvöfalda kærleiksboðorðið. Að elsa
Guð og elska náungann eins og
okkur sjálf. Erfitt er það. Kröfur
Jesú eru strangar og afar erfitt að
framfylgja þeim. Oft spyijum við.
eins og spurt var forðum: Hver er
náungi minn? Æði oft er spurt
einnig til þess að víkjast undan
skyldum sem kalla að. Kristinn
dómur segir okkur að náungi okkar
sé sérhver sá, sem þarfnast okkar.
Svo einfalt er það.
Skyldu menn alltaf muna það í
deilum um þjóðfélagsmál, kjara-
mál, Qölskyldumál og annað er
snertir okkar daglega líf?
Kirkja Krists predikar náunga-
kærleika. Boðar að við eigum að
vera gjörendur orðsins. Þess orðs
sem Jesús boðaði — um synd og
náð — um kærleikann til náungans.
Kirkjan hefir verið minnug orð-
anna sem eru í kristniboðs- og
skímarskipun Jesú: „Kennið þeim
að halda allt það sem eg hefi boðið
yður.“
Það er að predika trúna á Guð,
kenna alit það sem má til heilla
og blessunar og starfa að því að
líkna þeim er þjást.
í öndverðu voru öll líknarmál á
vegum hinna kristnu, sem leituðust
við að vera gjörendur orðsins. Og
enn vill kirkjan vinna af alhug að
því að líkna og græða þá sem særð-
ir eru andlega og líkamlega og
hugga þá sem í sorgarranni búa.
Hún gerir það ekki síst með því
að boða trúna á Drottin Jesúm, sem
er með okkur alla daga. Og munum
að bænin er lykill að Drottins náð
og nauðsyn er að rækja hana fyrir
okkur — fyrir aðra.
Sérhver verður að meta hlutverk
sitt í lífinu og reyna að starfa vel
til að auka veg lands síns og þjóð-
ar, efla gengi þess og heiður. Það
megnar þó enginn til fulls nema
hann eigi í hjarta sér trú — trú á
landið sem agar okkur hart eins og
í ár, en er samt gjöfult og fóstrar
okkur og elur. En fyrst og fremst
trú á þann Guð sem gefur okkur
þetta land, á þann Guð sem gefur
okkur lífið og er með okkur alla
daga í svalviðri og sólskini og í
húmi nætur, alltaf.
Muna megum við að kristin
kenning hefir ætíð leitast við að
hefja manninn á það stig þroska,
að friðarboðskapur Krists megi sín
meir í mannheimi en grimmd og
tortíming. Kristur er enn að boða,
að okkur ber að skapa hinum
minnimáttar það lífsöryggi sem
nauðsynlegt er.
í dag, uppstigningardag, skulum
við öll líta okkur nær og muna að
við verðum að standa trúan vörð
um það sem okkur er helgast og
dýrast og okkur hefir verið falið
að varðveita. Það er tunga okkar
og land. — Minnug þess að yfir
okkur er máttug hönd, föðurleg og
kærleiksrík, sem vill leiða okkur
fram til meiri þroska, meiri mann-
dóms og ekki síst til starfs og frið-
ar til blessunar fyrir land og þjóð.
Jesús er með okkur alla daga. •
Við megum gleðjast og fagna.
Höfundur er vígslubiskup á Hól-
um íHjaltadal.
SUMARVÖRURNAR
KOMNAR
léttur & leikandi lífstíll
Ljúffengur þríréttaður
kvöldverðurborinnfram.
Húsið opnað kl. 19.
Miðasala og borðapant
anir í síma 687111
frá kl. 9-19 daglega.