Morgunblaðið - 12.09.1989, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. SEPTEMBER 1989
Minning:
Páll Kr. Maríusson
Fæddur lO.júní 1910'
Dáinn 3. september 1989
Það er alltof sjaldan sem ungling-
ar kynnast afa sínum svo vel að
þau geti litið á hann sem sinn besta
vin.
Ég var svo heppnin að kynnast
afa mínum, Páli Kristni Maríus-
syni, eða Kristni afa, mjög vel og
fannst mér sem hann væri minn
besti vinur.
Það var sumarið 1985, en þá var
ég í næsta húsi við hann. Hann tók
ekki annað í mál en að ég kæmi
og borðaði með honum í hádeginu,
því ég væri ung og þyrfti á orkunni
að halda. Það var margt sem ég
lærði af honum og stóð hann alltaf
fast við bak mér ef ég þurfti á að
halda. Hann var mættur á öll frjáls-
íþróttamót sem ég tók þátt í, á
Valbjarnarveili, stórum sem smáum
mótum jafnt í góðviðri sem í roki
og kulda, alltaf stóð hann eins og
klettur nálægt 100 metra markinu
mér til stuðnings. Það besta við afa
var að hann hafði ótakmarkaða trú
á að æfingar og_ þrautseigjan
mundu borga sig. Ég þurfti ekki
annað en að fara í heimsókn til
hans ef ég var í vafa og hann stapp-
aði í mig stálinu.
Það var aldrei hægt að heim-
sækja hann fyrr en seinni part dags
því hann fór alltaf í svo langa
göngutúra og svo gat hann líka
birst allt í einu í dyrunum heima
því þá var hann í einum af sínum
„viðringar túrum“ og kom í strætó
í Kópavoginn. Við rétt fengum að
keyra hann heim, því hann vildi
aldrei láta hafa neitt fyrir sér.
En nú er afi horfinn þessum
heimi og mun ég sakna hans mikið,
sérstaklega mun póstkassinn minn
hér í Tuscaloosa Alabama, USA,
vera tómlegur, því hann var svo
duglegur að skrifa mér og senda
mér Þjóðviljann því honum leist
ekki betur en það á Bandaríkin og
vildi að ég fengi báðar hliðar á
gangi mála í heiminum.
Nú er afi kominn í sína full-
komnu „klössun“ eins og hann kall-
aði alltaf dvöl sína á hressingar-
hælinu í Hveragerði og án efa mun
hann hitta Gyðu síná þar.
En ég mun ávallt hugsa til hans
.með miklum söknuði og sem besta
afa í heimi.
Svanhildur Kristjónsdóttir
í dag, þriðjudaginn 12. septem-
ber, verður afi minn,.Páil Kristinn
Maríussonjarðaður, ég kallaði hann
nú bara afa Kidda.
Ég man nú ekki eftir þegar ég
sá afa fyrst, svo ég verð að sleppa
að segja frá því, en seinast þegar
ég sá hann var hann á spítala. Ég
ætlaði ekki að þekkja hann þegar
hann lá þarna bara í rúminu. Hann
var alltaf vanur að koma í heimsókn
með skærbleika bindið, sem ég gaf
honum í jólagjöf fyrir nokkrum
árum.
Ég vissi að hann væri að deyja,
en samt talaði hann við okkur og
spurði hvort strákarnir hefðu ekki
verið blindfullir sem voru með mér
um verslunarmannahelgina. Þó að
hann væri að deyja leið manni bet-
ur eftir að hafa talað við hann.
Hann var alltaf svo hress.
Mér finnst kannski hann hafi
verið svona skemmtilegur, vegna
þess að hann var afi minn. Ég vissi
aldrei að það væri hægt að tala við
gamalt fólk fyrr en ég fór almenni-
lega að kynnast honum. Reyndar
er hann langafi minn en ég kalla
hann bara afa.
Hann var aldrei neitt hneykslað-
ur á mér og hann var aldrei að
tala um gamla daga, þegar allir
hjálpuðust að og krakkarnir voru
svo góðir og yndislegir eða neitt
sem ég þoli bara ekki við gamalt
fólk.
Ég gat alltaf verið eins og ég
vildi þegar ég var með afa. Þó að
afi væri orðinn svona gamall og
veikur tek ég nærri mér þegar ein-
hver sem ég elska deyr, samt segja
allir, að hann hafi viljað deyja. Þó
að það sé kannski satt, held ég að
það sé líka sagt til að hughreysta
mig. Ég er nú ekkert voðalega klár
að skrifa svona og mér þótti soldið
mikið „halló“ að skrifa þetta. Ég
hefði alveg eins getað bara sagt
„mér þótti hann skemmtilegur“, svo
ég ætla að hætta núna áður en
þetta verður væmið.
Vibeke Svala Kristinsdóttir
í dag kveðjum við Kristin afa.
Hann kvaddi þennan heim að
morgni sunnudagsins 3. september,
eftir stutta sjúkralegu.
Þó að dvölin á sjúkrahúsinu hafi
37
ekki verið löng voru veikindin sem
drógu hann til dauða miklu lengri.
Það kom okkur eiginlega á óvart
hve mikið afi var veikur. Hann
kvartaði aldrei undan neinu.
Á svona stundum streyma minn-
ingarnar fram. Þegar við vorum
börn og fórum í Skipholtið til afa
og Gyðu ömmu var aðalgamanið
að fá að gramsa í dótinu uppi á
háalofti. Hjá afa var ekkert bann-
að. En árin liðu og við komum nið-
ur af háaloftinu og settumst inn í
eldhús hjá afa. Þá var spjallað um
heima og geima og gjarnan tekið í
spil.
Afi hafði mikið að gefa en vildi
lítið þiggja. Hann var skemmtilegur
maður. Við munum sakna hans.
Unnur Osk, Páll Ingi,
Helgi og Hlynur.

Vidskiptatækni er
árangursríkt nám
sem skilar sér strax
í viðskiptalífinu
Y'iðskiptatækni nýtist bæði einstaklingum
og fyrirtækjum sem vilja bæta þekkingu
sína og kynnast nútíma aðferðum við rekstur
og stjómun fyrirtækja. Sérstök áhersla er lögð
á lausn raunhæfra verkefna.
Allt námsefni er á íslensku og leiðbein-
. endurnir hafa, auk háskólamenntunar,
mikla reynslu bæði úr viðskiptalífinu og af
kennslu.
Viðskiptatækninámið tekur 128 klst. og
hefjast fyrstu námsskeiðin 18. septem-
ber. Hagstæð greiðslukjör eru í boði.
Innritun og allar nánari upplýsingar em
veittar í síma 62 66 55. Hafið samband og við
sendum ykkur bækling um hæl.
NAMSGREINAR:
* Stofnun fyirtækja og rekstrarform
* Grunnatriði í rekstrarhagfræði
* Stjórnun
* Grunnatriði í markaðsfræði
* Verðlagning
* Auglýsingar, sölumennska og
kynningarstarfsemi
* Framlegðar- og arðsemis-
útreikningar
* Grunnatriði 1 fjármálum
* Stefnumótun
* Áætlanagerð
* Lestur og túlkun ársreikninga
* Tölvur og algengur viðskipta-
hugbúnaður
Viðskiptaskólinn
BORGARTÚNI 24, SÍMI 62 66 55
Laugavegur 25 - Box 595 -121 Reykjavík
Sími27770
KAUPSELhf
Libresse bindið er lagað að línum líkamans,
er þægilegra og öruggara auk þess að vera
eingöngu framleitt úr náttúrulegum efnum.
I
I