Morgunblaðið - 30.05.1991, Qupperneq 41

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. MAÍ 1991
41
FLEXON
SENDUM I
PÓSTKRÖFU
UM LAND ALLT
Bandaríkjamenn fundu upp fjallahjólió og eru því
leiðandi afl í fjallahjólum. Við bjóðum upp á topp
merkin frá Bandaríkjunum í miklu úrvali, með 2 7
gír, krómólí-stelli, öflugum átaksbremsum og
breiðum dekkjum. Oll með ævilangri ábyrgð,
ókeypis endurstillingu og skoðun.
Reidhjolaverslunm
I OPIÐ
^ LAUGARDAGA
RAÐGREIÐSLUR KL10 -16
SKEIFUNNI I I
VERSLUN SIMI 679890 VERKSTÆÐI SIMI 679891
SPÍTALASTÍG 8
VIÐ ÓÐINSTORG SÍMI 14661
Vlð veitum þér
allar tœknilegar
upplýsingar
LANDSSMIÐJAN HF.
Verslun: Sölvhólsgötu 13
SIMI (91) 20680- FAX (91) 19199
Ragnar Þ. Guðlaugs-
son - Minning
Fæddur 14. nóvember 1911
Dáinn 12. maí 1991
í dag, fimmtudaginn 30. maí,
verður borinn til hinstu hvílu frá
Fossvogskirkju tengdafaðir minn,
Ragnar Þorsteinsson Guðlaugsson.
Ragnar fæddist í Iiafnarfirði 14.
nóvember 1911. Hann var einn sex
barna hjónanna Guðlaugs Jónas-
sonar sjómanns (1878-1918) og
Halldóru G. Magnúsdóttur (1884-
1934).
Árið 1918 dóu Guðlaugur faðir
Ragnars og einnig yngsta systir
hans úr Spönsku veikinni svoköll-
uðu. Við þetta áfall í ljölskyldunni
varð Halldóra að láta frá sér þijú
yngstu börnin. Ragnar va,r þá tek-
inn í fóstur af hjónunum Kristínu
Gestsdóttur og Þorsteini Guð-
mundssyni yfirfiskmatsmanni í
Reykjavík og ólst hann þar upp.
Systkinin sex eru nú öll látin. Á
sínum yngri árum stundaði Ragnar
verslunarstörf, vann t.d. um árabil
í veiðarfæraversluninni Geysi.
Árið 1942 hóf Ragnar að læra
blikksmíði og starfaði hann við þá
iðn að mestu upp frá því, lengst af
í Blikksmiðju Reykjavíkur. Ragnar
kvæntist árið 1935 eftirlifandi konu
sinni, Kristínu Laufeyju Guðjóns-
dóttur, f. 11. október 1912. Foreldr-
ar Kristínar voru Hannesína Guð-
rún Hannesdóttir og Guðjón Jóns-
son. Kristín og Ragnar eignuðust
íjögur börn en þrjú komust á legg.
Elstur er Guðjón (1940) kvæntur
Kolbrúnu Zóphoníasardóttur,
Hanna Guðrún (1946) gift Jóni Kr.
Stefánssyni og Halldóra Guðlaug
(1952) gift Gunnari Loftssyni. Fyr-
ir átti Ragnar eina dóttur, Júlíönu
(1933), gift Guðna Þorsteinssyni.
Barnabörn Kristínar og Ragnars
eru ljögur og barnabarnabörn tvö.
Þegar ég kynntist Ragnari fyrir
um það bil tuttugu árum, bjó fjöl-
skylda hans í Lönguhlíð 21 í
Reykjavík. Þá þegar var farið að
gæta lungnasjúkdóms þess er
seinna leiddi til dauða hans. Barátt-
an við stigana upp á fjórðu hæð
var oft ströng og æ oftar þurfti
fleiri en eina lotu til að sigrast á
þeim. Það varð því að ráði 1982
að þau Ragnar og Kristín fluttu úr
íbúðinni í Lönguhlíð í hús Öryrkja-
bandalagsins í Hátúni 10 þar sem
aðkoman var auðveldari. Ibúðin í
Lönguhlíðinni var ekki ýkja stór,
en þar var samt nóg pláss þegar
dóttur og tengdason vantaði þak
yfir höfuðið, jafnvel þótt frumburð-
urinn bættist í hópinn á þeim tíma.
Ragnari var mjög annt um hag
sinna nánustu og var hann ávallt
tilbúinn með útrétta hjálparhönd til
þeirra sem á þurftu að halda. Hann
var bjartsýnn og kappsamur, en
kappið bar þrekið stundum ofurliði
síðustu árin.
Ragnar var mjög handlaginn og
hugmyndaríkur og hafði mjög gam-
an af að hanna og smíða hluti úr
blikki og eflaust bjó í honum lísta-
maður. Ég minnistt.d. jólabæjanna,
sem eru litlir upplýstir burstabæir,
en Ragnar bjó til marga slíka.
Barnabörnunum þótti gott að
koma til afa og ömmu og spjalla
við þau. Afi fylgdist vel með fram-
göngu þeirra innan skóla sem utan
og var óþreytandi við að hvetja þau
til dáða og gladdist með þeim þegar
velgekk.
Ég minnist Ragnars með virð-
ingu og þakklæti. Tengdamóður
minni og öllum ástvinum Ragnars
færi ég samúðarkveðjur.
Jón Kr. Stefánsson
Fyrir stuttu lést ástkær afi minn,
Ragnar Þorsteinsson Guðlaugsson.
Afi var alltaf mjög góður vinur
okkar systkinanna og fylgdist með
skólagöngu okkai' og frístundum
og hvatti okkur óspart til dáða og
þegar vel gekk var hann alveg að
springa úr stolti. Afi hafði þó nokk-
urn áhuga á íþróttum og fylgdumst
við oft saman með íþróttum um
helgar. Á yngri árum hafði afi mjög
gaman af stangaveiði en veiðiferð-
um fór fækkandi, þó fórum við
nokkrum sinnum saman að veiða
og voru manni þá sýndar allar breli-
ur og brögð, sem gömul aflakló
kunni til að koma fiski á færið.
Margar sögur sagði afi mér frá sín-
um yngri árum, einkum af skondn-
um atvikum úr skólagöngu og einn-
ig af frönskum sjómönnum sem
hann afgreiddi þegar hann vann við
verslunarstörf, þó að frönskukunn-
áttan hafi verið af skornum
skammti.
Afi var alltaf léttur í lund og
voru brandararnir margir sem hann
lét frá sér fara. Gott var að spjalla
við hann um hitt og þetta og gott
var líka að leita ráða hjá honum.
Áttum við afi margar skemmtilegar
stundir saman.
Hans verður sárt saknað og mun
minning hans lifa alla tíð.
Stefán Ragnar

SPEUAUZED

TREK
USA

VESTUR-ÞÝSKUR
HÁGÆÐA
DRIFBÚNAÐUR
DRIF-
OG
FLUTNINGSKEÐJUR
Allar stœrðir
Hagstœtt verð