Morgunblaðið - 30.05.1991, Blaðsíða 44
MOIjlGUNBþADll^ FlMMIUl)A,G.yK. 3p, .1?^ ^,
‘Mu
+ Dóttir okkar og systir, HULDA BIRGISDÓTTIR, lést af slysförum i Luxemborg 28. þessa mánaðar. Sæunn Grendal Magnúsdóttir, Birgir Traustason, Hrönn Birgisdóttir.
+ Fósturfaðir minn, GUÐMUNDUR VALDIMARSSON, lést í Landspítalanum 29. maí. Guðrún Sóley Karlsdóttir og systkini hins látna.
+ Móðir mín, tengdamóðir og amma, GUNNLAUG JÓHANNSDÓTTIR, HátúnMOb, lést 18. maí. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Þökkum auðsýnda samúð. Ólafía Ásbjarnardóttir, Björn Guðmundsson og börn.
+ Ástkær faðir minn, fóstursonur og sonur, JÓN STEINAR GUÐBJÖRNSSON frá Borg í Garði, verður jarðsunginn frá Útskálakirkju laugardaginn 1. júní kl. 13.30. Anna Steinarsdóttir, Anna Margrét Sumarliðadóttir, Birna Jónsdóttir.
+ Við þökkum af alhug samúð og vináttukveðjur við andlát og útför FRIÐRIKS H. GUÐJÓNSSONAR fv. útgerðarmanns. Ástríður Guðmundsdóttir, Bragi Friðriksson, Katrín Eyjólfsdóttir, Kristín Á. Friðriksdóttir, Hafsteinn Sigurðsson, Gréta Friðriksdóttir, Sigmar Ólason, Steinunn Friðriksdóttir, Jón Árnason, Gunnur Friðriksdóttir, Fjóla G. Friðriksdóttir, Haraldur Jóhannsson, barnabörn og barnabarnabörn.
+ Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför GUÐFINNU GUÐMUNDSDÓTTUR frá Finnbogastöðum. Sérstakar þakkir til starfsfólksins á hjúkrunarheimilinu Seli, Akureyri, fyrir einstaka elskusemi og umönnun síðustu æviárin og sveitunga hennar fyrir vináttu og virðingu á kveðjustund. Hulda Þórarinsdóttir, Halldór Arason, Gyða Þ. Halldórsdóttir, Ari Halldórsson.
+ Þökkum auðsýnda samúð við fráfall föður okkar og afa, STEFÁNS KARLSSONAR rafvirkja, Víðihvammi 14. Börn og barnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
jarðarför
ÞORGERÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Háaleitisbraut 16.
Hólmsteinn Hallgrímsson,
Sigrún Hólmsteinsdóttir, Richard Appleby,
Guðmundur Hólmsteinsson, María Kristín Thoroddsen,
Hallgrimur Hólmsteinsson,
Guðrún Hólmsteinsdóttir, Einar Erlingsson
og barnabörn.
Minning:
*
Armann Jakobsson
frá Tálknafirði
Fæddur 30. júní 1906
Dáinn 22. maí 1991
Hann afi Ármann er dáinn. Við
söknum þess að eiga aldrei aftur
eftir að heyra stríðnislegan hlátur-
inn hans eða fara með honum í
gönguferðir, samt erum við fegin
því að nú skuli hann ekki þjást leng-
ur.
Afi gat verið stríðinn. Stundum
gerði hann okkur saklausan grikk
og ef vel tókst til hjá honum stóð
hann og skellihló að okkur. Honum
tókst að láta okkur sjá spaugilegu
hliðina á hrekkjabragðinu líka svo
að við gátum aldrei verið fýld út í
hann lengi.
Afa þótti gaman að ganga úti
og það eru ófáar gönguferðirnar
sem við fórum með honum, annað
hvort upp í sveit að skoða lömbin
og kindurnar eða niður á Langa-
sand að tína skeljar og byggja sand-
kastala. Þegar heim var komið
sýndi hann okkur hvernig hann
hafði leikið sér að skeljum þegar
hann var lítill drengur.
Afa fannst ekki gaman að sjón-
varpinu og því kom það oftast í
hans hlut að sitja við rúmin okkar
þar til við vorum sofnuð. Þá raulaði
hann skrýtin lög fyrir okkur eða
sagði sögur frá því hann var ung-
ur. Hann afi gerði bernskuárin okk-
ar auðugri. Við biðjum góðan Guð
að styrkja ömmu okkar í sorginni
og passa hann afa.
Blessuð sé minning hans.
Asdís, Hjörleifur
og Kristín Þórarinsbörn.
í ferðina löngu afi minn farinn
er. Hamingja og gæfa fylgi honum
inn í nýjan og óþekktan heim. Megi
drottinn vernda hann.
Svo langt aftur sem ég man var
afi þar og alltaf var hann reiðubú-
inn til að liðsinna, hugga og gleðja
okkur systkinin. Hann var mér af-
skaplega kær. Drottinri mun nú fá
hann í faðm sinn til að vefja hann
örmum með ástúð og hlýju sem við
getum ei lengur veitt né þegið,
nema í minningunum.
Margt gott lét hann af sér leiða
á sinni löngu ævi. Ég mun minnast
hans með yl í hjarta, því hann veitti
mér svo margt. Lífið verður tómlegt
án hans. Ég bið guð að veita ömmu
styrk og huggun til að hjálpa henni
yfir missi þessa góða manns, sem
hann afi var og trú á því að þau
hittist á ný í betri heimi.
Á þessum tímamótum þökkum
við ástvinir hans þann tíma sem
okkur var gefinn með honum.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(Valdemar Briem)
Kristrún Einarsdóttir
í dag, hinn 30. maí, kveður eigin-
kona, ættfólk, tengdafólk og vinir
Ármann Jakobsson bónda og verka-
mann frá Tálknafirði, en hann lést
hinn 20. maí sl. af innvortis sjúk-
dómi.
Ármann var fæddur 30. júní
1906 á Vindhóli í Vatnskrók í Pat-
reksfjarðarkauptúni. Foreldrar
hans voru Vigdís Gísladóttir, fædd
24. september 1870 að Ytri-Mula á
Barðaströnd, dáin 11. nóvember
1924, og Jakob Kristjánsson, fædd-
ur 5. september 1869 að Barmi í
Gufudalssveit, dáinn 6. maí 1926.
Vigdís átti ættir að rekja í Aust-
ur-Barðastrandarsýslu og Breiða-
fjarðareyjar, svo og Jakob, en ætt-
stofnar hans voru þó enn austar í
sýslunni, m.a. í Geiradal. Á fyrstu
búskaparárum sínum fluttu Jakob
og Vigdís í Vestur-Barðastrandar-
sýslu og hófu búskap á Rima í Sel-
árdal um 1890. Þaðan fluttu þau í
Patreksfjarðarkauptún og áttu Jiar
flest af átta börnum sínum. Árið
1912 keyptu þau jörðina Ytri-
Bakka í Tálknafirði þar sem þau
bjuggu til dauðadags. Elst af systk-
inum Ármanns var Jakobína Mál-
fríður er fæddist 1891 að Rima í
Selárdal, þá Soffía Gíslína, er fædd-
ist þar 11. febrúar 1893, Vigfús
Kristján, fæddur 7. maí 1898 á
Patreksfirði, Helgi Kristinn, fæddur
2. janúar 1908, en Una Svava er
fædd 10. ágúst 1912 að Ytri-Bakka.
Öll systkinin nema Helgi og Una
eru nú dáin en Jakobína og drengur
að nafni Leó dóu á barnsaldri. Öll
systkinin byijuðu ung að vinna fyr-
ir sér og skiluðu mikilsverðu starfi
til húsbænda sinna því heiðarleiki
og dyggð sátu hjá þeim í fyrir-
rúmi. Kristófer var um allmörg ár
einn af starfsmönnum fósturfor-
eldra minna á Fífustöðum í Arnar-
fírði, missti hins vegar heilsuna á
besta aldri og lést af berklum um
fimmtugsaldur. Þó 20 ár aðskildu
okkur að aldri var hann bernskuvin-
ur minn. Hann var fljúgandi fær
fjallamaður, ötull í starfi og við-
mótsþýður. Mér er enn ferskt í
minni er hann, einkum á kyrrlátum
vetrarkvöldum, söng löng kvæði
með hljómfagurri' rödd um ástina,
gleðina og sorgina, og þegar honum
tókst best upp viknuðum við báðir,
ekki síður yfir gleðisöngvunum en
sorgarljóðunum.
Ármann ólst upp í foreldrahúsum
á Ytri-Bakka við bústörf og sjó-
sókn. Vegna líkamlegs atgervis og
andlegs þroska var hann snemma
fær um að ganga í öll störf, oft við
erfíðar aðstæður, á sjó og landi.
Ármanni féll þó einna best að sinna
bústörfum og hafði mikið yndi af
fjárbúskap. A síðari árum mat hann
að jafnaði fegurð lands í ljósi þess
hve hagar virtust þar góðir til beit-
ar.
Hinn 19. október 1933 kvæntist
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta til-
vitnanir í ljóð, tvö erindi, eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar
getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minning-
argreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Ármann ungri blómarós á æsku-
stöðvunum í Tálknafirði, Jóndísi
Einarsdóttur, fædd 18. apríl 1903
á Sveinseyri í Tálknafirði. Foreldrar
hennar voru Einar Jóhannsson,
fæddur 19. september 1886 á Skál-
anesi, Barðastrandarsýslu, dáinn
árið 1934, og Jónína Jónsdóttir,
fædd 28. ágúst 1880 á prestsetrinu
Álftamýri í Arnarfírði, dáin árið
1944. Ættir Einars rekjast til A-
Barðastrandarsýslu og Breiðafjarð-
areyja, en Jónínu til Skutulsfjarðar
og Isafjarðarbyggða. Fyrstu árin
bjuggu þau með fjölskyldu Jóndísar
í Mið-Tungu í Tálknafirði, en fluttu
síðar tímabundið um set að Innri-
Bakka og að Skógum á Rauðas-
andi. En römm er sú taug sem rekka
dregur föðurtúna til og Jóndís og
Ármann sneru aftur til Tálknafjarð-
ar og hófu búskap í Mið-Tungu.
Jafnframt því að, sinna bústörfum
stundaði Ármann öll störf er til
féllu við vaxandi útgerð og upp-
byggingu framleiðslufyrirtækja er
hófst í Tálknafírði upp úr 1940.
Um alllangt skeið var hann fastur
starfsmaður frystihússins á staðn-
um, en breytti oft tímabundið um
störf.
Ármanni og Jóndísi fæddust þtjú
börn. Þau eru: Jónína Vigdís, fædd
26. ágúst 1933, gift Einari Brands-
syni, fæddur 1. janúar 1931, búa í
Reykjavík og eiga fjögur börn. Jak-
ob Éinar, fæddur 28. desember
1936, kvæntur Guðjónu Óláfsdótt-
ur, fædd 6. mars 1937, eiga sjö
börn og búa í Reykjavík. Erla
Svandís, fædd 13. júní 1945, gift
Þórarni Kristinssyni, fæddur 26.
nóvember 1942. Þau eiga fjögur
börn og búa á Akranesi.
Eftir að Einar sonur Ármanns
hafði komið upp tveggja íbúða húsi,
Skrúðhömrum í Talknafirði, fluttu
Ármann og Jóndís í aðra íbúðina
og undu hag sínum vel, og höfðu
yndi af að fylgjast með barnabörn-
um sínum vaxa úr grasi.
En tímarnir breytast. Einar flutti
með fjölskyldu sína á höfuðborgar-
svæðið 1979. Ármann og Jóndís
fluttu þá til Akraness í hús dóttur
sinnar og tengdasonar, Þórarins.
Þó Ármann væri þá orðinn 74 ára
hóf hann störf hjá Haraldi Böðvars-
syni og Co. við fiskvinnslu og vann
þar meðan heilsan leyfði. Ármann
var mikill göngumaður og tii marks
um léttleika hans til gangs tók
hann sér stundum sunnudagsgöngu
kringum Akrafjall.
Á síðari árum heimsóttu Jóndís
og Ármann Tálknafjörð á hveiju
ári og nutu þess að hitta frændur
og vini að máli. Nú síðustu árin
hafa þau verið til heimilis hjá dótt-
ur sinni, Jónínu, í Reykjavík.
Ármann var góður meðalmaður
að hæð, dökkur á hár eins og flest-
ir Barðstrendingar, svipmikill og
sviphreinn, teinréttur og hafði jafn-
an gamanmál á vörum í kunningja-
hóp. Handtök hans í starfi voru
traust enda aufúsustarfsmaður hjá
öllum er nutu verka hans.
Fjölskylda mín og ég þökkum
Ármanni og fjölskyldu hans löng
og góð kynni og við sendum Jónd-
ísi, börnum þeirra Ármanns og fjöl-
skyldum þeirra innilegar samúðar-
kveðjur.
Sigurjón Davíðsson