Morgunblaðið - 23.07.1991, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 23. JÚLÍ 1991
35
ungir sem gnðirnir elska.
Við vottum aðstandendum hans
innilegar samúðarkveðjur.
Harpa og Laufey.
Þegar það var hringt í mig frá
Islandi fyrir viku og mér sagt að
Jobbi væri dáin neitaði ég að trúa
því. Fyrir hugsjónum mínum vökn-
uðu allar minningamar úr gaggó,
böllin, skólaferðalögin og tískusýn-
ingin í 9. bekk sem þurfti að æfa
svo oft, allir þeir hlutir sem ’73 ár-
gangurinn í Laugalæk brallaði sam-
an.
Eftir að grunnskóla lauk fórum
við hvert í sína áttina en það var
alltaf jafn gaman að hittast aftur
þó það væri ekki jafn oft og áður.
Það er erfitt að hugsa til þess að
við munum ekki hittast öll aftur, það
hefur verið höggvið stórt skarð í
hópinn, með aðeins tveggja mánaða
millibili dóu vinirnir Sjonni og Jobbi.
Ég, eins og allir hinir mörgu vinir
og félagar sem Jobbi átti, mun sakna
hans mjög mikið og sendi ég að-
standendum öllum mínum dýpstu
samúðarkveðjur.
Fyrir hönd skólasystkina úr Laug-
alækjarskóla,
Hólmfríður Kristjánsdóttir,
fyrrv. formaður nemendafé-
lagsins.
Ég trúi því varla ennþá að Jón
Finnur sé farinn og komi ekki aft-
ur. Hann kom tveim kvöldum áður
en hann dó í heimsókn með ömmu
og var hress og kátur. En svo tveim
dögum seinna hringir Gunnar og
segir að Jobbi frændi sé dáinn. Við
vorum ný komin heim af ættarmóti
í Dýrafirði og Jobbi var þar hress
eins og venjulega.
Jón Finnur var yngsti bróðir
mömmu og var aðeins 18 ára. Hann
var alltaf góður við alla, hann kom
oft með manni út í körfu eða fót-
bolta. Við munum- öll sakna hans
innilega.
Þóra Kristín Halldórsdóttir
eiga góða vini og um Óla vil ég
nota orð Henrys Fords: „Besti vinur
þinn er sá sem kallar það besta fram
í sjálfum þér.“
Óli hafði alltaf mikinn áhuga á
hestum og tók mikinn þátt í félags-
störfum hestamánna. Þegar börnin
náðu þeim aldri að geta farið á bak,
tók hann fjölskylduna sífellt meir
með sér í hestamennskuna. Þau
hjónin reistu sér glæsilegt hús fyrir
hesta fjölskyldunnar í Víðidal. Und-
anfarin sumur hafa þau unnið mikið
við að koma sér upp unaðsreit aust-
ur í Grímsnesi, þar sem þau voru
öllum stundum yfír sumarið í ná-
grenni við hestana sína.
Maður lendir stundum í þeirri
stöðu að skilja ekki tilgang lífsins.
Óli og Villa hafa unnið hörðum hönd-
um við að koma sér fyrir og skapa
sér aðstöðu til þess áð geta notið
lífsins með börnunum í starfi og leik
með hestunum sínum út í náttú-
runni. Þegar markið blasti við, þá
hrynur veröldin og maður veltir fyr-
ir sér til hvers var maður að þessu
og lífíð verður eitthvað svo tilgangs-
laust. En illviðri gengur niður og
sólin kemur upp, ég vona að góður
guð gefi þér Villa og bömunum styrk
til þess að komast í gegnum þá miklu
sorg sem að ykkur steðjar.
Guðmundur Gunnarsson
-----------------
Leiðrétting
í minningargrein um Þórð Eyjólfs-
son á Goddastöðum, brenglaðist frá-
sögnin er upp voru talin börn hans.
Beðist er velvirðingar á mistökunum.
Börn hans eru: Eyjólfur búsettur í
Reykjavík, kvæntur Svanborgu
Tryggvadóttur frá Ólafsvík. Hann á
tvær stjúpdætur. Guðmundur Heiðar
í Búðardal, kvæntur Báru Aðal-
steinsdóttur frá Torfastöðum í Vop-
nafirði. Þau eiga tvö börn. Gísli Sig-
urvin, bóndi á Spágilsstöðum. Sam-
býliskona hans er Ingibjörg Eyþórs-
dóttir frá Borgarnesi. Þau eiga tvö
börn. Ársæll, bóndi á Goddastöðum.
Sambýliskona hans er Guðrún Vig-
fúsdóttir og eiga þau eina dóttur.
Erla, búsett á Akranesi var gift
Pétri Óskarssyni og áttu þau 5 böm.
Sambýlismaður hennar er Guð-
mundur Gunnarsson frá Hofsstöðum
í Helgafellssveit og eiga þau tvö
börn saman.
BIO-SELEN UMB.SIMI: 76610
ÁBRIFUÍKUR
J HÁRIÚR
ífc s-i VÍTSKÍN,
ctciuccui
tX T R *
STEINEFNI
NarindftirML OG JURTIR.
tiinl nel. WI&' FYRIR HÁR,
HUBOG
NEGLUR
naust
BOBGARTUNI 26. SIMI 62 22 62
Jónína B. Guðlaugs-
dóttir - Minning
Fædd 21. október 1904
Dáin 15. júlí 1991
Jónína Björg Guðlaugsdóttir lést
á Hrafnistu í Hafnarfirði mánudag-
inn 15. júlí, en þar hafði hún dvalist
síðastliðið hálft annað ár.
Jóna, eins og hún var jafnan
nefnd, fæddist í Lónakoti, Garða-
hreppi, 21. október 1904, og ólst þar
upp. Lónakot var sjávarjörð sunnan
Straumsvíkur, kostarýr landskiki í
jaðri hraunsins við sjávarsíðuna, op-
inn fyrir vindi og brimi Atlantshafs-
ins, sem oft lék ábúendur grimmt,
enda er jörðin nú komin í eyði.
Foreldrar Jónu voru Guðríður
Jónsdóttir (1871-1960) og Guðlaug-
ur Engilbert Sveinsson (1883-1955)
og var Jóna eina bam þeirra. Foreldr-
ar hennar tóku í fóstur son nágranna
sinna, Guðjón Gunnlaugsson, þegar
foreldrar hans misstu heilsuna. I
uppvextinum bjó Jóna við kröpp kjör,
eins og margir alþýðumenn á Islandi
á framanverðri öldinni. Ung þurfti
hún að fara að vinna fyrir sér, en
skólaganga þessarar gáfuðu og vel
gerðu konu, sem vildi svo gjarnan
komast til mennta, var mjög stutt.
Hún þurfti að sækja skóla um langan
veg, þar sem býlið Lónakot tilheyrði
Garðahreppi, þó það stæði nær Hafn-
arfírði en Görðum. Af þeim sökum
var henni gert að sækja skóla í Görð-
um þar sem nú stendur Garðakirkja,
og ganga með fjörunni í gegnum
Hafnarfjörð og út á Garðaholt, rúma
15 km til og frá skóla. í dag þætti
það með öllu ótækt og ekki sæmandi
að leggja slíkt ferðalag dag hvem á
skólabam, hvernig sem viðraði.
Uppvaxtarárin settu mark sitt á
Jónu allt tíð og þótt hún og maður
hennar Sveinn Þorbergsson kæmust
vel af, var henni nýtnin í blóð borin
og fór vel með allt sitt. Hógværð og
lítillæti einkenndu hana, alla tíð og
ekki vildi hún láta aðra hafa neitt
fyrir sér, en vildi öllum gott gera.
Jóna gat þó verið manna hressust í
íjölskyldusamkvæmum og naut þess
að þiggja heimboð bama sinna og
annarra nákominna og gat þá verið
hrókur alls fagnaðar.
Jóna giftist Sveini Þorbergssyni
vélstjóra árið 1932, en hann hafði
flutt frá Bíldudal til Hafnarfjarðar
fjórum árum áður. Sveinn fæddist á
Klúku í Ketildalahreppi í Barða-
strandarsýslu 12. apríl 1899, sonur
Sigríðar Guðnýjar Sveinsdóttur og
Þorbergs Bjarnasonar bónda og sjó-
manns sem lést er Sveinn var á fyrsta
ári. Eftir það fluttist hann að Selárd-
al í Arnarfirði og ólst að hluta til
upp hjá vandajausum og lét misvel
af þeirri vist. Á Bíldudal tók Sveinn
mótorvélstjórapróf, og vann alla tíð
ötullega að málefnum vélstjóra og
var einn af _stofnendum Mótorvél-
stjórafélags íslands, en Sveinn lést
10. febrúar 1984.
Þau hjónin Jóna og Sveinn bjuggu
mestallan sinn búskap í Hafnarfirði,
lengst af í myndarlegu timburhúsi á
Öldugötu 17.
Börnin urðu þtjú; Sigurbergur
kvæntur Ingibjörgu Gísladóttur og
eiga þau börnin Pálínu Hjördísi,
Rósu, Svein og Gísla Þór; Guðmann
sem á soninn Svein Loga og Ásdís
gift Þórarni Sófussyni og eiga þau
bömin Björk, Guðjón Karl og Svein.
Þar sem Sveinn stundaði sjó-
mennsku lengstum, fyrst á árabát-
um, síðar á skútum, mótorbátum,
togurum og síðast á varðskipum
Landhelgisgæslunnar, voru fjarvist-
alla ævi samkvæmt því. Lífíð fór
um hana ómjúkum höndum í æsku.
Þegar fram liðu stundir kynntist
hún Sveini afa og hagur hennar
vænkaðist til muna. En hún hafði
ekki geð í sér til að láta tímann
draga sig á tálar og var sjálfri sér
samkvæm. Lífíð gaf henni þá nægj-
usemi sem kynslóðirnar hafa lifað
við og hún lifði samkvæmt lögmál-
um hinna lítillátu alla tíð. Með hlýju
í hjarta og ljúfri lund gaf hún okk-
ur allt sem hún átti af hógværð og
rausnarskap í senn. Lífsþægindi
mat hún lítils, en mannkosti og
gott hjartalag taldi hún gulli betra.
Þetta eru kostir sem eru fátíðir í
dag á tímum lífsgæðakapphlaups
og streitu.
Við þökkum henni ömmu okkar
fyrir allar samverustundirnar og
vitum í hjarta okkar að hún mun
eiga góða vist í öðrum og betri
heimi.
Guð blessi sálu hennar.
Barnabörn
HITACHI
SLÍPIR0KKAR
Óvirkur dempari getur
aukið stöðvunarvega-
lengd um 2,6 m.
VELDU tMONROEF
• 125- 180 mm»
• 5 gerðir •
• Léttir - Sterkir •
1 Rofar vel staðsettir •
•Verðfró 12.880.-*
IVÖLUSTEINNhf
Faxofen 14, Slmi 679505
Umboðsmenn um allt land.
irnar miklar. Jóna annaðist búið og
börnin sem var hlutverk ófárra sjó-
mannskvenna. Hún tók móður sína
inn á heimili sitt og voru þær mæðg-
ur mjög nánar alla tíð. Auk húsmóð-
urstarfanna sem Jóna stundaði mest-
an hluta ævinnar, starfaði hún við
hefðbundin fiskvinnslustörf, áður en
hún stofnaði heimili með Sveini. Jóna
undi alla tíð hag sínuin vel á Öldugöt-
unni og vildi litlar breytingar. Hún
kunni einföldu lífemi best og barst
aldrei á um dagana. Svo lítilþæg og
nægjusöm var hún síðustu mánuði
og vikur ævi sinnar að jafnvel þótt
ýmsir kvillar ellinnar væru farnir að
gera vart við sig kveinkaði hún sér
sjaldan og lét það ógert að hringja
bjöllunni við sjúkrarúm sitt þó eitt-
hvað bjátaði á. Hún var hvers manns
hugljúfí og afar þakklát fyrir að ein-
hver skyldi muna eftir sér í hvert
sinn sem ættingjar eða starfsfólk
Hrafnistu og vinir litu inn til henn-
ar. Eftir langa ævi var Jóna þakklát
fyrir allt sem lífið hafði fært henni
og tilbúin var hún að mæta skapara
sínum, þegar stundin rann upp.
Megi Jóna hvíla í friði og öðlast
sælu í himnum.
Jónatan Garðarsson
Það er komið að leiðarlokum.
Nú hefur Jóna amma kvatt þetta
líf eftir rúmlega 86 ára dvöl á þess-
ari jarðarkringlu.
Hún fæddist rétt eftir aldamótin
síðustu, þegar tíminn stóð enn í
stað. Hún lifði það að sjá þær mestu
breytingar sem orðið hafa á einni
mannsævi í þessu landi, langt norð-
ur í höfum. Hún amma var samt
ætíð barn sinnar kynslóðar og lifði
Dictaphone
A Pitney Bowes Company
• Gæðatæki til hljóðupptöku,
afspilunar og afritunar • Fagleg
hönnun • Vandaðar upptökur •
Umboö á Islandi:
OTTO B. ARNAR HF.
Skipholti 33 ■ 105 Reykjavik
Simar 624631 / 624699
,«li»
fdV6"”
fro
0\cW

I