Morgunblaðið - 23.07.1991, Blaðsíða 39
heilsubresturinn hindraði oft áform
og gjörðir, kom í veg fyrir íslands-
ferðir og einnig að hún gæti farið
til Frakklands til að nema þar og
starfa þegar henni bauðst það.
En hún hafði síðar komið sér
fyrir á Fanö, eyjunni fögru við
vesturströnd Jótlands þar sem
mildir vindar blása af hafi og oft
er einkar veðursælt og þrifist þar
vel.
Húsin þar gömlu með strá-
þökunum og steinlögðu göturnar
voru eins og klippt úr ævintýrum
H.C. Andersens og gerðu byggðina
sérlega aðlaðandi og friðsæla en
þó höfðu íbúarnir sem margir
hveijir voru sjómenn og sjómanna-
fjölskyldur kynnst náið lífsháskan-
um sem sjósókninni fylgir. Þórunn
náði sérlega góðum takti við mann-
lífið á Fanö í byggðunum báðum
á eynni. Hún fann í því trausta
strengi sem hún þekkti að heiman
og varð þýðingarmikill hluti þess
og mótaði það einnig með skap-
andi hugsun sinni og athöfn. Kjóla-
saumurinn kom á kynnum og við-
skiptavinir hennar löðuðust að
þýðu viðmóti hennar og öruggu
fasi. Hún þekkti brátt hvern mann
á eynni og allir þekktu hana að
góðu.
Hún setti sig vel inn í siðvenjur
og hætti eyjarskeggja. Hún hreifst
af „þjóðbúningum“ þeirra og varð
algjör sérfræðingur í þeim, saum-
aði þá fyrir unga sem aldna í öllum
sínum mörgu blæbriðgum og
saumaði stáss- og brúðarkjóla sem
báru orðspor hennar víða. Og hún
kenndi í námsflokkunum og í ungl-
ingaskólunum. Hún hafði sérstakt
lag á unglingum, hafði föst tök en
hlý, vakti traust og tiltrú þeirra
og laðaði fram sjálfstraust, áhuga
og ábyrgðarkenndj
í litla rauða stráþaks húsið
hennar á Aðalgötunni sem skagar
út í götuna eins og til að bjóða
gesti velkomna komu háir sem lág-
ir, börn sem gamalmenni, heilir og
sjúkir og sóttu til Þórunnar uppörv-
un, lífstrú og gleði. Hún var jafnan
með verk í höndum en gaf sér þó
tíma til að sinna vinum sínum vel
og gat auðveldlega slegið á marga
strengi í einu og náð fögrum sam-
hijómi. Hún kunni að hlusta og
setja sig inn í mismunandi aðstæð-
ur og kjör, leit lífið frá háum sjón-
arhóli þess sem virðir það og el-
skar það, frá því sjálfgleymi sem
veitir innsæi og visku og nýtt fær
hveija reynslu til einhveija heilla
og varð því sálusorgari svo æði
margra. Presturinn Sören Hvas
sem nú er prófastur í Haderslev
fann í henni samstarfsmann sem
með sínum hætti breiddi út Guðs-
ríkið, gleði þess og frið. Og þau
urðu trúnaðarvinir og hann fékk
mikinn áhuga á ættlandi hennar,
sögu þess og menningu. Þórunn
fékk sendar bækur og blöð að
heiman og fylgdist grannt með tíð-
indum héðan og menningarlífi og
var einnig vel heima í því sem
gerðist í Danmörku. Norrænir rit-
höfundar og fræðimenn sem dvöld-
ust í einhvern tíma á Fanö kynnt-
ust að sjálfsögðu frú Wíum og hún
sýndi viðfangsefnum þeirra áhuga
og fræddi þá um íslenska list. Þess
þurfti ekki væru þeir íslenskir eða
færeyskir en þeim sagði hún frá
Fanö og teygaði að sér ferskum
andblæ sem fylgdi þeim frá eyjun-
um í norðri og þeim sjómönnum
ekki síður sem þaðan komu á skip-
um sínum til Esbjerg og brugðu
sér iðulega til Þórunnar og oft þá
með fisk í soðið og fengu þær
móttökur sem minntu þá á fjöl-
skyldur og vini heima.
Þórunn kom reglulega heim til
Islands seinni árin og hitti hér fyr-
ir vandamenn og vini og þeir komu
margir til hennar á Fanö og nutu
þess að vera með henni þar. Fyrir
fjórum árum kom hún hingað til
lands í síðasta sinni og þá bar fund-
um okkar saman.
Hún hafði endilega viljað hitta
þennan frænda sinn sem hafði
kynnst Sören Hvas á ráðstefnu í
Skotlandi enda var hann nú með
í för og fjölskylda hans öll til þess
að skoða og kynnast ævintýralandi
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 23. JÚLÍ 1991
39
vinkonu sinnar. Þórunn hafði re-
kist á mynd í blaðagrein sem fjall-
aði um ráðstefnuna og sýndi okkur
Sören saman í skrúðgöngu presta.
Og það var sem við hefðum alltaf
þekkst. Hún faðmaði mig að sér
sem týndan son sem var fundinn
fyrir framan Dómkirkjuna í
Reykjavík þar sem Sören hafði
prédikað og eftir það vorum við
nákomnir vinir. Hún kom austur
til Mjóafjarðar með Sören, sýndi
honum, konu hans og börnum átt-
hagana sem voru henni svo hjart-
fólgnir, og þau ferðuðust um Aust-
firði og Norðurland og fóru víða í
sólbjörtu veðri. Og þessir vinir
Þórunnar hrifust af landinu hennar
glæsta og tignarlega og fólkinu,
systkinum hennar og venslafólki
öðru sem greiddi götu þeirra og
gerði þeim ferðina að ógleyman-
legri ævintýraferð.
Þórunn var alvarlega sjúk þegar
hún sneri aftur til Danmerkur.
Hana hefur eflaust grunað það
áður en hún kom hingað að nú
væri heilsan að gefa sig aftur og
því viljað endilega fara til íslands
enn á ný. Hún fór í gegnum mikl-
ar læknisaðgerðir og henni var
vart hugað líf en hún náði sér þó
furðuvel á strik. Hún var enda
óvílin og tók því sem að höndum
bar með algjöru æðruleysi og bjó
að undraverðum innri styrk og
krafti og hún hvatti mig til þess
að koma í heimsókn til sín. Og því
var það að ég, vetrardag, nokkrum
mánuðum seinna, fór úr feijunni
í Norðurbæ og gekk með Jónu
systur Þórunnar frá ströndinni eft-
ir þröngum steinlögðum götum og
svo inn í rauða húsið hennar Þó-
runnar sem var svo lítið en þó svo
rúmgott og var svo danskt að sjá
en jafnframt svo íslenskt vegna
þeirra íslensku mynda og bóka sem
þar voru á veggjum og hillum og
tungunnar tæru sem hljómaði þar.
Þórunn tók þar fagnandi á móti
mér með bros á vör og blík í auga
og spurði tíðinda af mér og mínum
og gerði lítið úr veikindum sínum.
Þegar fundum okkar bar saman
síðar er ég dvaldi um skeið í Dan-
mörku í námsleyfi var það enn
minn hagur og líðan sem hún gaf
gaum fremur en að harma sinn
hag.
Hún var sæl og sátt, þakkaði
hvern dag sem henni gafst og hún
fékk notið, var þakklát fyrir vini
sína sem hugsuðu til hennar og
heimsóttu hana og hlúðu að henni
og jafnan gat hún miðlað þeim
gestrisni, alúð og elsku.
En það var fullljóst síðasta mis-
serið að hveiju dró. Þá reyndi mjög
á sálarþrek og -styrk og kom vel
fram að líf hennar var ekki byggt
á jarðneskum grunni einum en
átti sér andlegar stoðir og festu í
fagnaðarerindi trúar. Það var sem
friður og lífsgleði geislaði frá henni
allt til hinstu stundar svo það var
jafnvel uppörvandi fyrir hjúkruna-
rfólk að annast hana. Það veitti
henni og ómetanlegan styrk og
gleði að systkini hennar vom svo
oft hjá henni í veikindastríðinu
oftast þó Jóna, fórnfús og trygg-
lynd. Og á helgri andlátsstundu
voru þau systkinin Jóna, Ólafur
og Gísli henni nærri og kona hans
Sigurlína og einnig Helena vinkon-
an hennar trygga á Fanö. Og öll
vom þau í kirkjunni í Norðurbæ,
og líka Jón bróðir hennar og Jó-
hanna kona hans, þegar Þórann
var þar kvödd.
Orð Sörens vinarins góða á
þeirri kveðjustundu voru hlý og
innileg og þjóðsöngurinn „Ó, Guð
vors lands, ó, lands vors Guð“,
„Vor hjemlands Gud. Vor hjem-
lands Gud“ hljómaði fagurlega í lok
athafnarinnar og var sunginn bæði
á dönsku og íslensku.
Mannijöldinn í kirkjunni og vin-
ir hennar á Fanö hefðu getað svar-
að þessari spurningu sem Þórann
þekkti vel: A meðan brimið þvær
hin skreipu sker/ og skýjaflotar
sigla yfir lönd þá spyija dægrin:/
Hvers vegna ertu hér/ hafrekið
sprek á annarlegri strönd? Og svar
þeirra hefði hljóðað svo: „Til þess
að lifa með okkur, vera okkur til
gleði og gagns, víkka út sjónhring
okkar og miðla okkur af tilverusýn
þinni og djúpum lífsskilningi,
kjarki og kærleika. Við Sören vor-
um saman á Fanö fyrir stuttu á
hlýjum sólardegi. Það var bjart
yfir húsinu rauða sem skagar út í
Aðalgötuna og okkur leið vel í
kirkjunni er við tylltum okkur þar
þó við fyndum til saknaðar og
trega því við áttum margs að minn-
ast og þakka. Og það var sem
geislaflóðið sem barst gegnum
kirkjugluggana segði frá því að
fagurbjart myndi vera yfir minn-
ingu Þórunnar á Fanö.
Og því var kveðjustundin í Mjóa-
jjarðarkirkju líka björt og fagnað-
arrík að margs var að minnast í
þökk. Þórunn var dýrmæt sínum
og verður það. Hún var upprunnin
í Mjóafirði og vildi að jarðarduft
sitt rynni að lyktum saman við
mjófirska mold. En andi hennar
og líf er frelsaranum falið, því trú-
in varir sem Kristi binst. Vonin
varir sem honum tengist. Kærleik-
urinn varir sem vitnar um hann.
GunnþórIngason
Lokað
Menningarmiðstöðin Gerðuberg er lokuð í dag,
þriðjudag, vegna útfarar JÓNS FINNS KJARTANS-
SONAR.
Einnig er útibú Borgarbókasafnsins í Gerðubergi
lokað frá kl. 13.00-17.00.
t
Þökkum ástúð og hlýhug við fráfall dóttur okkar,
DÓRU THORBERG ÞORSTEINSDÓTTUR,
Álakvísl 102.
Þorsteinn Þorsteinsson,
Edith Thorberg T raustadóttir,
Sigurður Brynjólfsson.
t
Sendum öllum ættingjum og vinum hjartans þakkir fyrir hlýhug
og vináttu við andlát og útför
JÓNS JÓNSSONAR,
Bogabraut 24,
Skagaströnd.
Guð blessi ykkur öll.
María Magnúsdóttir
og fjölskylda.
Legsteinar
Framleiðum allar
stærðir og gerðir
af legsteinum.
Veitum fúslega
upplýsingar og
ráðgjöf um gerð
og val legsteina.
S.HELGASON HF
STEINSMIÐJA
SKEMMUVB3148 SIMI76677
Blómastofa
Friöfmm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvötd
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytingar við öii tilefni.
Gjafavörur.
+
Útför sambýlismanns míns, föður okkar, fósturföður, tengdaföð-
ur, afa og bróður,
ÓSKARS GUÐMUNDSSONAR
skrifstofumanns,
Barmahlíð 42,
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 23. júlí kl. 15.00.
Svanlaug Daníelsdóttir,
Helgi J. Óskarsson, Bjarngerður Björnsdóttir,
Stefán B. Óskarsson, Rósa H. Óskarsdóttir,
Arnar Steinþórsson, Friðrik Guðmundsson,
Guðmundur J. Guðmundsson, Jóhann Guðmundsson
og barnabörn.
+
Þökkum innilega öllum þeim, sem sýndu okkúr samúð og vinar-
hug við andlát föður míns, tengdaföður, afa og langafa,
GRÍMS ÖGMUNDSSONAR
bónda,
Syðri-Reykjum,
Biskupstungum.
Sérstakar þakkir til Ingibjargar Jóhannsdóttur, Blesastöðum, og
starfsfólks Ljósheima, Selfossi.
Grétar Grfmsson, Lára Jakobsdóttir.
Grímur Þór Grétarsson, Ingibjörg Sigurjónsdóttir,
Sigurður Ó. Grétarsson, Gyða Halldórsdóttir,
Guðmundur H. Grétarsson, Áslaug Sigurbjargardóttir,
Ingibjörg R. Grétarsdóttir, Sigurgeir Guðjónsson,
Dagný Rut Grétarsdóttir
og langafabörn.
+
Hjartanlegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát
og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
DR. ODDS GUÐJÓNSSONAR,
Flókagötu 55.
Einlægar þakkir eru færðar starfsfólki á deild 1-A á Landakots-
spitala fyrir hlýlega umönnun.
Lieselotte Guðjónsson,
María Bertrand,
Lieselotte Singer, HeinzSinger,
Þórir Oddsson, Jóhanna Ottesen
og barnabörn.
LEGSTEMIAR
SG@8íIl(3® Groníl s/C?
HELLUHRAUN114 220 HAFNARFIRÐI SÍMI 652707
OPIÐ Á LAUGARDÖGUM FRÁ KL. 10-3
Erfidrykkjur í hlýlegu
og notzlegu umhverfi
Við höfum um árabil tekið að okkur að sjá um erfidrykkjur fyrir
a//c a<3 300 manns. í boði eru snittur með margvíslegu áleggi,
brauðtertur, flatbrauð með hangikjöti, heitur eplaréttur með
rjóma, rjómapönnukökur, sykurpönnukökur, marsípantertur,
rjómatertur, formkökur, 2 tegundir o.fl.
Með virðingu,
FLUGLEIDIR
HÓTEL LOFTLEIÐIR
REYKJAVlKURFLUGVELLI. 101 R E Y K / A V I K
SIM1: 9 1-1 2 3 2 1