Morgunblaðið - 17.11.1992, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. NÓVEMBER 1992
Minning
>* _______
Asdís S. Thoroddsen
Það vefst fyrir mér að lýsa Ás-
dlsi með orðum — tónverk eða
málverk færu nær um að segja frá
þessari einstöku konu, og best af
öllu lýsa hennar eigin listaverk
henni: Tímalaus að efni og vönduðu
handbragði en ótrúlega ný í formi.
Svo frumleg að þau virðast alltaf
ung. Þau endurspegla_ auðvitað
skapara sinn; svona var Ásdís sjálf.
Traust, falleg, sterk og frumleg.
Hún var engum lík, á allt ann-
arri bylgjulengd en þorri fólks, en
þó svo nálægt okkur hinum, mikill
þátttakandi í lífí okkar, með styrk
sínum, hlýju, húmor og endalausri
umönnun.
Nú kemur hún aftur til okkar,
látin en svo lifandi í endurminning-
unni. Hvað er það þá sem einkenn-
ir hana og ber hæst í huga mér?
Nærvera hennar — presens var
svo sterk. Ef hún fór varð húsið
tómt þótt aðrir væru heima, þegar
hún kom aftur vantaði ekkert leng-
ur. Ekki vegna þess að hún krefð-
ist athygli, heldur vegna þess að
hún breytti öllu andrúmsloftinu með
nærveru sinni því hún var af öðru
efni, öðrum heimi, eða kannski
fremur af annarri vídd þessa heims
en við hin. „Ásdís er einsog kirkja",
sagði Halldór Laxness.
Hún var gersamlega fordómalaus
og tók sig aldrei hátíðlega, skilning-
ur hennar á mönnum og málefnum
var alltaf ferskur og tær og öðru-
vísi en annarra. Hann kom manni
á rétt spor, þvi hún var svo fundvís
á leiðarvísinn sem felst í kjarna
málsins. Sýn hennar var ótrufluð
af hismi umbúðanna sem virtust
einfaldlega fara fram hjá henni.
Hún var mjög næm og opin fyrir
annarra verkum, en fann fljótt og
hiklaust hver staður þeirra var í
straumi tímans.
Nú fyrst reyni eg að greina þætt-
ina í skaphöfn Ásdísar — nokkuð
sem hvarflaði aldrei að mér árin
sem ég naut nærveru hennar á
hveijum degi, heimagangur á Vest-
urbrún 4. Þá fannst manni allt svo
sjálfsagt; heimilishlýjan, fegurð
umhverfísins sem var eitt lausbeisl-
að listaverk í öllum atriðum, stórum
og smáum, góði maturinn, samtölin,
húmorinn, víðsýnin, allt var þetta
sjálfsagður jarðvegur fyrir okkur
að vaxa úr, við vorum miðja al-
$
RENAULT19
..stendur langtum hagstæðar en Volkswagen Vento GL
■í verði, afli og búnaði
$
$
$
$
$
Renault 19 RTi með sportpakka, sportfelgum og sóllúgu.
Volkswagen Vento er fólksbíll í milli-
stœrðarflokki sem keppir við Renault 19.
Til að gefa þeim sem hyggjast kaupa evrópskan
bíl í millistcerðarflokki sem gleggstan
samanburð á sambœrilegum bílum, höfum við
tekið saman eftirfarandi lista.
RENAULT
■fer á kostum
Bílaumboðið hf.
Krókhálsi 1, R e y k j a v (k - S i m i 686633
LÝSING RENAULT VOLKSWAGEN
19 RT VENTO GL
Verö kr. 1.189.000,- kr. 1.298.000,-
Ryðvörn og skráning Innifalið kr. 23.000,-
Véiastærö (cc) 1794 1781
Hestöfl (din) 95' 90
Fjarstýröar samlæsingar Já Nei
Aflstýri Já Já
Litaö gler Já Já
Höfuöpúöar á aftursæti Já Já
Rafdrifnar rúöur Já kr. 107.000,-
Þokuljós í framstuöara Já kr. 31.000,-
Samlitir stuöarar Já Já
Velour áklæöi - sportbólstruð sæti Já kr. 35.000,-
Veltistýri Já Nei
Mjóbaksstilling á sæti öku'manns Já Nei
Lengd (mm) 4248 4380
Breidd (mm) 1696 1695
Hæö (mm) 1412 1425
Þyngd (kg) 1045 1075
Framhjóladrif Já Já
Heildarverö ef miöaö er viö
sambærilegan búnaö og meö
ryövörn og skráningu. kr. 1.189.000,- kr. 1.494.000,-
4 þrepa sjálfskipting kr. 79.000,- kr. 100.000,-
Rafstýrt val um sport og
sparnaöarstillingu á sjálfskiptingu Já Nei
Eyösla á 90 km hraöa á klst. 5,5 1/100 km 6,01/100 km
Hröðun 0-100 km hraöa á klst. 10.7 sek. 12,5 sek.
Samanburðursamkramtsölugögnumumboðsaðila.
heimsins, þeir fullorðnu voru þarna
í okkar þágu. Áhrif þessa heimilis
á okkur unglingana þá eru sem
betur fer fyrir löngu orðin hluti af
okkur. Og nú er auðvitað ljóst hver
voru í raun miðja þessa heims, þótt
þau færu vel með það: Sigurður
Thoroddsen og Ásdís; svo ólík en
óaðskiljanleg; tveir listamenn, hvort
með sínum hætti; hann rólyndur
og þessa heims, hún... — hún
engu lík.
Eg get ekki kvatt þau, því þau
eru hluti af mér, en ég get þakkað,
og það geri ég.
Guðrún Pétursdóttir.
-----♦
Minning
Kristín
Jónsdóttir
Fædd 9. nóvember 1911
Dáin 1. nóvember 1992
í dag verður Kristín Jónsdóttir
jarðsungin frá Landakirkju í Vest-
mannaeyjum. Amma Stína var fædd
að Hafnamesi, Fáskrúðsfírði, og ólst
þar upp.
Hún var dóttir hjónanna Jóns Ní-
elssonar útvegsbónda og Guðlaugar
Halldórsdóttur, en þau bjuggu að
Hafnamesi. Þau eignuðust tíu böm,
en tvö þeirra létust í æsku.
Amma giftist Óskari Ólafssyni og
eignuðust þau tiu böm: Adolf, maki
Ásta Vigfúsdóttir og eignuðust þau
fímm böm; Jóna Guðlaug, maður
hennar var Kristleifur Magnússon
sem er látinn, en þau eignuðust þrjú
börn; Aðalheiður, maki Þorleifur Sig-
urlásson og eiga þau fímm böm;
Guðmunda Eygló, maki Svavar
Steingrímsson, þau eiga þijú böm;
Kristín Ósk, maki Friðbjöm Krist-
jánsson og eignuðust þau fjögur
böm; Albína Elísa, maki Huginn
Sveinbjömsson, þau eiga þijú böm;
Ólafur látinn, en kona hans var
Harpa Njálsdóttir, þau eignuðust tvö
böm; Hrefna, maki Kristján Ingólfs-
son, þau eiga þijú böm; Öm, maki
Hulda Kjæmested, þau eiga tvö börn;
Guðrún, maki Almar Hjarðar, þau
eiga tvö böm.
Nú eru þau amma og afi bæði
dáin og hafa hist á ný. Æviskeið
þeirra hefur verið fjölbreytilegt og
ekki svo lítil vinna legið að baki, við
að koma bamahópnum á legg. Lífið
var ekki alltaf dans á rósum. Marga
munna þurfti að fæða og á erfiðum
tímum var ekki hægt að kaupa allt
sem til þurfti. Lifað var á tímum
skömmtunar og oft þurfti að horfa
í hvem mjólkurdropa sem úthlutað
var. En öll komust börnin til manns
og nú þegar við kveðjum ömmu er
hópurinn orðinn stór. Því er ekki að
neita að oft voru erfiðir tímar á heim-
ili ömmu og afa. Þeir erfíðleikar
tengdust ekki peningum, eða lífs-
gæðakapphlaupinu. Nei, það var ekki
þeirra háttur að vera að fjasa yfír
því sem mátti missa sín. Ef þau gátu
séð um hópinn sinn þá var það þeim
nóg. En áföllin voru mikil þegar
skörð voru höggvin í hópinn þeirra.
Það voru erfiðir tímar þegar Ólafur
sonur þeirra lést, Kristleifur tengda-
sonur og barnabörnin tvö, Vigfús og
Anna. Já það gerðist margt á
skömmum tíma. Amma var einstak-
lega dugleg kona. Það var mikið áfall
þegar hún á skömmum tíma missti
mann sinn, son og barnabam. Það
voru erfiðir tímar og mikið lagt á
eina konu. Nú er hún fallin frá og
minningin um hana mun lifa. Minn-
ingin um góða tima á Boðaslóðinni
þar sem amma var ævinlega til stað-
ar með brosið sitt og góða skapið.
Það er ekki hverri manneskju gefíð
það æðruleysi sem henni ömmu var
gefíð og víst að ekki hefðu allir fár-
ið samir í gegnum lífíð eins og hún.
Um leið og við kveðjum góða konu
sem gaf okkur mikið, þökkum við
henni samfylgdina og allt það sem
hún var. Hvíli hún í friði.
Þura Stína, Gummi .
og fjölskylda.
Vegna mistaka sem urðu við
vinnslu þessara kveðjuorða um
hina látnu í blaðinu á laugardag
birtist greinin aftur. Beðist er
velvirðingar á mistökunum.