Morgunblaðið - 17.11.1992, Blaðsíða 43
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. NÓVEMBER 1992
43
Irís Brynjólfs-
dóttir - Kveðja
Fædd 26. desember 1951
Dáin 7. nóvember 1992
í dag, þriðjudaginn 17. nóvem-
ber, verður til moldar borin frá
kapellunni í Hafnarfirði tengda-
móðir mín, íris Brynjólfsdóttir. Hún
fæddist í Hafnarfirði, dóttir hjón-
anna Heiðveigar Guðjónsdóttur og
Brynjólfs Þórðarsonar bifreiðar-
stjóra. íris var í hópi sjö systkina.
Þau eru, auk hennar, Olafía, Kar-
en, Erna, Þórður, Elfa og Erla.
Eflaust voru það hinir mestu ham-
ingjudagar sem íris lifði, þar sem
þau systkinin ólust upp við glað-
værð og ástríki traustra foreldra
sinna í Hafnarfírði. Ung fór hún
út á vinnumarkaðinn og fljótlega
upp úr því í sambúð með Sigurði
Ólafi Stefánssyni frá Akranesi.
Með honum átti hún sitt fyrst barn,
Sigríði Ólöfu, f. 10 apríl 1969.
Hann var þó allur áður en hún ól
bam þeirra. Sigurður Ólafur fórst
með vélbátnum Fagranesi 7. mars
1969, rétt rúmum mánuði áður en
Sigríður Ólöf fæddist. Maður getur
gert sér í hugarlund hversu mikill
harmdauði Sigurður hefur verið
Irisi aðeins átján ára gamalli. Verða
af allri þeirri gleði og væntingum
sem kornung móðir hlýtur að bera
í bijósti sér við að ala sitt fyrsta
bam, bam sem hinum verðandi
föður entust ekki lífdagar að líta
augum. Eitt er víst að hún gat
aldrei sætt sig við fráfall hans og
minntist hans mjög oft. En hin
unga móðir hélt þó sínu striki stað-
ráðin að búa litlu stúlkunni sinni
öryggi þess heimilislífs sem hún
sjálf hafði verið aðnjótandi í upp-
vextinum. Hún hóf sambúð með
Ásmundi Einarssyni og þau giftu
sig árið 1970.
Saman áttu þau tvö börn. Kol-
brúnu, f. 7. apríl 1970, og Ágúst
Þór, f. 24. apríl 1972. Iris og Ás-
mundur slitu samvistir 1979. Ham-
ingjuleitin hafði beðið hnekki. Trú-
in á bjarta framtíð hafði rofnað og
við tók tilgangslaus flótti frá raun-
veruleikanum _sem við höfum svo
mörg kynnst. í upphafi skyldi end-
inn skoða, stendur einhvers staðar
skrifað, en við getum þó ekki lifað
eftir þeirri formúlu, þar sem síðast
af öllu gemm við ráð fyrir áföllum
og sorgaratburðum sem breyta allri
atburðarásinni. En íris átti þó börn-
in sín þrátt fyrir allt og börnin
hennar brugðust henni ekki.
Barnabörnin fímm voru henni mjög
hugleikin og af litlum efnum en
miklu ástríki fann hún þó hamingj-
una í að gleðja þau á allan þann
hátt sem í hennar valdi stóð. íris
var hin gefandi sál en æskti einsk-
is af öðrum. Þrátt fyrir ungan ald-
ur verður að segjast að líf hennar
var enginn dans á rósum og hefði
reynsla hennar nægt til að buga
hvern meðalmann þó heill væri
heilsu. Ekki létti hún sér róðurinn
með því að kasta þungum byrðum
vandamálanna yfír á aðra, þann
klafa vildi hún ein bera til að valda
ástvinum sínum ekki áhyggjum. í
ágúst 1991 ákvað hún að snúa við
blaðinu og fór í meðferð á Vífils-
staði með góðum árangri. Þar end-
urheimti hún góða heilsu og glæsi-
legt útlit. Hún var staðföst í ásetn-
ingi sínum og hún sýndi það best
með því að hressa upp á samskipti
sín við aldraðan umhyggjulausan
föður og hinn stóra systkinahóp.
Það var eins og týndur ástvinur
hefði snúið til baka. Fjölskyldan
’ gat vart á sér heilli tekið yfir frá-
bærum árangri írisar í baráttunni
við sjúkdóminn. Börnin hennar
kyimtust nýrri hlið á móður sinni
ög væntingarnar um bjartari fram-
tíð henni til handa urðu sterkari
Kveðjuorð
Arnór S. Gíslason
Ég hefi haldið það heit, og börnin
okkar hafa aldrei orðað það að
kaupa slík tæki.
Þótt stundimar yrðu færri sem
við Arnór hittumst, fylgdist ég með
frama hans er hann fetaði upp í
að verða skipstjóri á stærsta skipi
flotans. Um leið og ég þakka Am-
óri fyrir góð ráð og hlýtt viðmót,
óska ég þess að hinn hæsti höfuð-
smiður himins og jarðar lýsi Arnóri
er hann siglir sína hinstu för og
styrki og blessi ástvini hans.
Karl Ormsson raftælgavörður.
Fæddur 9. janúar 1911
Dáinn 24. október 1992
Hvað era nokkrir mánuðir í
minningu á langri æfí? Og þó. Er
ég ungur snáði kom um borð í ms.
Laxfoss í gamla daga, ókunnur öll-
um um borð, aldrei stigið fæti á
skip, tók á móti mér ungur lágvax-
inn maður, hann bauð mig velkom-
inn um borð, sagði ert þú strákur-
inn sem átt að leysa af núna? Ég
kvað já við þessum snaggaralega
stýrimanni, hafði víst ekki sýnst
piltur vera til stórræðanna. Komdu
vinur, ég skal sýna þér hvar strák-
arnir eru og svo fylgist þú bara
með, þú átt að vera hér aftur á
afturdekki með mér fyrstu dagana.
Þarna var ungur jrfírmaður sem
sýndi sitt rétta andlit, þannig var
Arnór Gíslason. Þessar móttökur
hafa oft komið upp í huga minn
er ég heyri góðs manns getið. Arn-
ór og hans fallega kona áttu þá
heima upp á Ránargötu, þangað
rölti ég nokkuð oft með Arnóri
fyrstu vikurnar. Amór kom mér
strax fyrir sem hlýlegur, ákveðinn
og góður drengur, sumir héldu hann
stóran upp á sig en það var hann
ekki, en hann var ákveðinn, enginn
veifískati. Arnór var einn af þeim
er mótaði mest mín unglingsár með
góðum ráðum, er ég hleypti heim-
draganum, hann var stýrimaður á
Laxfossi fyrstu mánuði mína til
sjós. Er við sigldum út Borgarfjörð
í dimmum vonsku vetrar veðram
Var sem Arnór hefði arnaraugu, er
brotsjóir nálguðust, siglingatæki
þess tíma vora kompás, handlóð og
léleg miðunarstöð. Árnór sagði mér
hvernig fyrir slembilukku hafi hann
sloppið þar sem hann var í fríi þann
örlagaríka túr er Goðafoss var skot-
inn niður. Arnór var þar stýrimað-
ur. Eitt lítið atvik líður mér seint
úr minni sem sýnir kannski hvem
mann Arnór hafði að geyma. Einu
sinni kallaði hann mig aftur í aftur-
lest á Laxfossi, sýndi mér þar for-
láta reiðhjól eitt sem févana sveita-
Pilt hafði aldrei órað fyrir að eign-
ast. Kalli minn, þetta reiðhjól mátt
þú eiga, en lofaðu mér einu í stað-
inn, að stíga aldrei á mótorhjól, það
eru tæki sem maður er alltaf drull-
ugur upp fyrir haus á, blautur,
kaldur og alltaf í bráðri lífshættu.
með hveijum mánuði.
Hún var á heimili okkar Sigríðar
Ólafar ásamt Ágústi Þór á að-
fangadagskvöld í fyrra. Það eitt
að sjá hversu hamingjusöm þau
systkinin vora að hafa tækifæri til
að eiga með henni jólin var mér
nægjanlegt til að fyllast þessari
dásamlegu hátíðartilfínningu sem
við leitum svo mjög eftir á þessari
heilögu hátíð ljóssins. En framtíð-
arvonir hennar bragðust sem fyrri
daginn. Eftir sex mánaða uppbygg-
ingu á líkama og sál tók aftur að
syrta í álinn fyrir elsku tengdamóð-
ur minni. Nú níu mánuðum síðar
er hún öll, aðeins á fertugasta og
fyrsta aldursári. Hún er okkur að-
standendum harmdauði, þó að við
huggum okkur við að nú sé vanlíð-
Hí
fimmtudaginn 19
Einleikari.
Hljómsveitarstjóri.
tyjjá EFNISSKRA. '.....■
Imp: msqn:.....
Hugleiðing um L
Igor Stravinskíj:
Petrushka
Sifitóniunijó.msvcit islands
an hennar á enda rannin og æðri
máttur taki hana í faðm sér og lini
allan þann sársauka sem markaði
líf hennar hér á jörð. Ég votta öllum
aðstandendum mína dýpstu samúð
og bið þess að Guð styrki okkur öll
á þessari sorgarstund. Fari íris mín
í friði á Guðs vegum. Blessuð sé
minning hennar.
Oddur Sigurðsson.
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga’ og rauna frí
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú Iifðir góðum Guði,
í Guði sofnar þú,
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgrímur Pétursson)
Það var snemma að morgni laug-
ardagsins 7. nóvember að síminn
hringdi. í símanum var pabbi að
tilkynna mér andlát einnar yndis-
legustu og bestu manneskju sem
ég hef þekkt um ævina. íris Brynj-
ólfsdóttir var kona pabba míns,
Þórarins Björnssonar, og við frá-
fall hennar reikar hugurinn vítt og
breitt. Ég gleymi aldrei þeim tíma
er við kynntumst fyrst fyrir þrettán
árum, en eftir aðeins nokkurra
vikna kynni fannst mér að við hefð-
um verið vinkonur í mörg ár. Hún
var einlæg og ærleg fór ekki í
manngreinarálit, sá spaugilegar
hliðar á ýmsu, gat brosað að sjálfri
sér en var fljót til ef einhver átti
um sárt að binda og alvara var á
ferðum. Alla lét hún njóta sann-
mælis og kom ætíð til dyranna eins
og hún var klædd.
íris átti þijú börn sem nú eiga
um sárt að binda, þau eru Ólöf
Sigríður, Kolbrún og Ágúst; Ólöf
Sigríður á þijú böm, Sigurð, Sig-
þrúði og Jón; og Kolbrún á tvö
börn, Ævar Örn og Katrínu.
Við stjúpbörn írisar eram fjögur,
Sigurlaug, Jóhannes, Þórann og
Bjarki. Það var aðeins viku fyrir
andlát írisar að maðurinn minn
leit í heimsókn til pabba og írisar
með eldri son okkar sem er fjög-
urra ára og var sá stutti mjög
ánægður með þá heimsókn því Iris
sýndi honum sem og öðra smáfólki
sem til hennar kom ávallt sérstaka
athygli og alúð.
Ég er Guði þakklát fyrir þann
tíma sem ég þekkti hana írisi og
kynntist öllum hennar góðu eigin-
leikum. Betri konu gat hann pabbi
minn ekki fengið. Hún var einnig
góður vinur okkar systkinanna og
kom eins vel fram við okkur sem
væram við hennar eigin böm. Það
kemur svo margt upp í hugann
núna og gott er að rifja upp falleg-
ar minningar um góða manneskju
eins og íris var. Eg minnist mjög
skemmtilegs tíma fyrir einum átta
áram þegar við unnum um tíma á
sama vinnustað. Hún var einstak-
lega dugleg og ósérhlífin kona enda
mjög vel liðin þar sem annars stað-
ar. En því miður gekk hún ekki
heil til skógar og þurfti því að
hætta að vinna, en hún kvartaði
aldrei enda ekki þannig gerð að
hún vildi láta aðra hafa áhyggjur
af sér.
Ég bjó hjá þeim, föður mínum
og henni, um tíma fyrir mörgum
áram og minnist ótal kaffibolla og
samræðna inni í eldhúsi á Tangan-
um og gjallandi hláturs oft og tíð-
um. íris sá oft spaugilegu hliðarnar
á svo mörgu í lífinu og við gátum
rætt allt á milli himins og jarðar
og gleymt stað og stund, sérstak-
lega þegar tekið var í^pil með.
Ég bjó um tíma úti á landi og
urðu heimsóknirnar til þeirra írisar
og pabba færri en áður, en hlýlega
tók íris á móti okkur þegar við
komum í bæinn. íris var mjög dug-
leg og myndarleg húsmóðir. Eg
minnist þess t.d. hve fljót hún var
að pijóna lopapeysur og hversu
fallegar peysumar hennar vora og
vel gerðar. Ég kveð nú kæra vin-
konu mína með sáram söknuði og
sendi þér, elsku pabbi minn, mínar
innilegustu samúðarkveðjur. Einn-
ig votta ég börnunum hennar þrem-
ur, Ólöfu Sigríði, Kolbrúnu og
Ágúst, barnabörnum, föður hennar
og systkinum mínum dýpstu sam-
úð. Guð veri með ykkur öllum og
Guð blessi minningu yndislegrar
konu, írisar Brynjólfsdóttur.
Fyrir hönd okkar systkina,
Sigurlaug Guðrún
Þórarinsdóttir.
NY SENDING
Umbúbapappír
og jólapappír
Stórkostlega fallegt og fjölbreytt úrval
í mörgum breiddum og lengdum
á frábæru verði.
W *
x
X
k >
Íx >L ...
TEqill Guttormsson - Fjölval hf.
Mörkin 1 • Pósthólf 8895 • 128 Reykjavík • Sfmar: 81 27 88 og 68 86 50 • Fax: 3 58 21
ÖRKIN 2010-96