Morgunblaðið - 16.04.1994, Síða 31

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. APRÍL 1994
31
BORGAR- OG SYEITARSTJORNARKOSNINGARNAR 28. MAI
Ingibjörg Sólrún
leiðrétt aftur
eftir Vilhjálm Þ.
Vilhjálmsson
Þegar ég sá svargrein Ingibjarg-
ar Sólrúnar við grein minni í Morg-
unblaðinu sl. laugardag, kom mér
fyrst til hugar að nú væri hún að
leiðrétta ummæli sin og biðjast vel-
virðingar á röngum fullyrðingum
sínum. Því fór víðs fjarri, enda eru
sumir stjómmálamenn þeirrar skoð-
unar, að það sé niðurlægjandi að
viðurkenna mistök eða að hafa haft
rangt fyrir sér. Ingibjörg hefur
greinilega skipað sér í þann hóp.
Nú eru kosningar í nánd og Ingi-
björg Sólrún virðist ákveðin í því
að hafa ávallt rétt fyrir sér hvað
sem tautar og raular.
Staðreyndin er sú, að í tilefni
þess, að frambjóðendur sjálfstæðis-
manna lýstu því yfir í stefnuyfirlýs-
ingu sinni, að þeir ætluðu að leggja
niður sérstakan skatt á skrifstofu-
og verslunarhúsnæði í Reykjavík,
sagði Ingibjörg eftirfarandi í viðtali
við fjölmiðla:
„Þetta er sjálfgeit, vegna þess
að í lögunum sem samþykkt voru
á Alþingi fyrir síðustu áramót var
gert ráð fyrir því, að þessi skattur
yrði bara lagður á 1994 og síðan
ætti að finna framtíðarfyrirkomu-
lag fyrir þetta.“
Ekki sjálfgert — ný lög þarf
Ég sagði í grein minni í Morgun-
blaðinu sl. laugardag, að þessi full-
yrðing hennar væri röng. Sem al-
þingismaður og nefndarmaður í fé-
lagsmálanefnd Alþingis, sem fjall-
„Ingibjörg Sólrún virðist
ákveðin í því að hafa
ávallt rétt fyrir sér hvað
sem tautar og raular. “
aði um málið, ætti hún að vita betur.
I upphaflegum frumvarpstexta
var einungis gert ráð fyrir að þessi
skattur yrði lagður á 1994. Félags-
málanefnd Alþingis gerði tillögu um
breytingu á þessu við lok afgreiðslu
máísins, þannig að nú er um algjör-
lega ótímabundið ákvæði að ræða.
Það þarf sem sé ný lög til að fella
þetta ákvæði úr gildi. Þetta veit
Ingibjörg einnig sem alþingismað-
ur. Hún breytir ekki þeirri stað-
reynd með því að vísa til þess að
síðar sé stefnt að því að breyta
þessu, en í 10. gr. laganna, sem
tóku gildi um síðustu áramót, segir:
„Bráðabirgðaákvæði þetta gildir
þar til félagsmálaráðuneytið og
Samband ísl. sveitarfélaga hafa
unnið að nánari útfærslu málsins
með það að markmiði að þessi sér-
staki viðbótarskattur á skrifstofu-
og verslunarhúsnæði falli að núver-
andi fyrirkomulagi við álagningu
fasteignaskatts sveitarfélaga.“
I grein minni í Morgunblaðinu
sl. laugardag, sem er tilefni að svar-
grein Ingibjargar sl. miðvikudag,
er einungis verið að skýra frá því
að Ingibjörg hafi haft rangt fyrir
sér varðandi gildistíma þessa sér-
staka skatts. Af hveiju? Hún svar-
aði því ekki í grein sinni.
Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson
Alþingi á leikinn
Ingibjörg segir að ég eigi leikinn
hvað varðar næstu skref í þessu
máli. Þetta er útúrsnúningur hjá
henni. Vegna niðurfellingar að-
stöðugjaldsins fengu sveitarfélögin
nýja tekjustofna á móti, þ. á m.
heimild til að leggja á sérstakan
skatt á verslunar- og skrifstofuhús-
næði, sem ríkið hafði gert mörg
undanfarin ár. Það þarf að hreyta
tekjustofnalögum sveitarfélaga til
að fella niður þessa heimild. Þetta
er ekki sjálfgert eins og Ingibjörg
segir.
Til þess að koma hreyfingu á
málið þarf Jóhanna Sigurðardóttir,
félagsmálaráðherra, að skipa nefnd
sem skili tillögu um hvaða tekjur
sveitarfélögin fái í staðinn fyrir
þennan skatt, þannig að þau verði
jafnsett eftir. Síðan þarf Ingibjörg,
sem alþingismaður, að ijalla um
málið og taka þátt í afgreiðslu þess
á Alþingi. Þetta er kjarni málsins.
Höfundur er borgarfulltrúi
Sjálfstæðisflokksins.
Hver
lét
plata
sig?
eftir Guðrúnu Zoega
Oddviti R-listans og pólitískur
verkstjóri, Sigrún Magnúsdóttir,
fann lyklakippu á dögunum, sem
hún hafði ágirnd á. Hún segir frá
fundi sínum í gi’ein í Morgunblað-
inu nýlega.
Eitthvað mislíkar henni þó einn
lykillinn, því hún segir um hann,
að Markús Örn hafi látið „Hollend-
inga plata borgina til að setja tug-
milljónir í verkefni sem væri á
sviði Landsvirkjunar“. Þarna á
hún væntanlega við sæstrengs-
verkefnið, en unnið er að hag-
kvæmniathugun á því í samvinnu
Reykjavíkurborgar og Hollend-
inga.
Það er eins og Sigrún hafi
gleymt, hvernig hún sjálf greiddi
atkvæði, þegar tillaga um þetta
efni var flutt í borgarstjórn. Til
að hressa upp á minni hennar, er
mér ljúft að rifja það upp, að hún
var ein af þeim þrettán, sem
greiddu- atkvæði með tillögunni,
ásamt öllum öðrum fulltrúum
minnihlutans.
Guðrún Zoega
„Mér er ljúft að rifja
það upp að hún var ein
af þeim þrettán, sem
greiddu atkvæði með
tillögunni, ásamt öllum
öðrum fulltrúum minni-
hlutans.“
Engar nýjar upplýsingar hafa
komið fram síðan þetta var sam-
þykkt, sem skýrt geta sinnaskipti
Sigrúnar. Lét hún Hollendingana
plata sig?
Höfundur er borgarfulltrúi og
skipar 6. sæti á lista
Sjálfstæðisflokksins við
borgarstjórnarkosningarnar í vor.
Rauði listinn I
eftir Steingrím
St. Th. Sigurðsson
Ljósmynd/stgr
Hermannabraggi frá stríðsárununi í innbænum á Akureyri. Það
gefur augaleið, að byggingarlínur braggans eru allt öðru visi en i
ráðhúsinu í Reykjavík.
Ráðhúsið nýja við Tjörnina. Byggingin er lofsungin af smekklegu
fólki meðal erlendra og innlendra. Hún er listaverk eins og háttsett-
ur vinstri maður sagði. Þýzkt menntaður arkitekt á Akureyri sagði,
að arkitektúr ráðhússins flokkaðist undir „post-moderne“ byggingar-
list.
- Pólitík - hvað er nú það?
Svo spurði náungi.
- Ég get alveg sagt þér, hvað það
er. Pólitík er ekkert annað en dagur-
inn í dag.
Þetta sagði annar náungi.
Sá þriðji hafði hlustað og sagði:
„Pólitík er lífið“.
Manni varð hugsað til þess, sem
Louis Armstrong sagði í heimsókn
til íslands: „Jazz er músík. Lífið er
músík og músík er lífið.“
Og nú á deginum í dag er rætt
um pólitík eins og lífið sjálft - aldr-
ei meira en nú.
Það glittir í kosningar.
Af hálfu listans, sem kennir sig
við stafinn R (svipað og læknares-
ept) er öllum tiltækum ráðum og
leiðum beitt til að knésetja andstæð-
inginn, sem í þessu tilfelli er merkt-
ur D og reynt að koma á hann höggi.
Þessi listi ERR (einhver spurði, hvort
það sé ekki samstofna við err í err-
or, sem merlcir misheppnan, mistök)
- þessi listi er fyrst og fremst póli-
tískur munaðarleysingi - stefnulaus.
R-listinn er í sér umslagi, en án
ábyrgðar. Þessi listi - Rauði listinn
- er svolítið hlægilegur fyrir þá sök,
að hann er settur saman úr ótal
brotum og brotabrotum og varahlut-
um (það eru flokksbrotin - sjö tals-
ins) svipað og líkami, með ígrædd
líffæri. Því er hætta á, að sjálfur
líkaminn í þessu tilfelli hafni
ígræðslunni. Og það átakanlega er,
að sjálfur R-listinn er þegar farinn
að sýna ákveðin einkenni höfnunar
eins og skoðanakannanir leiða æ
betur og betur í ljós.
Rauði listinn er eins og fyrr segir
settur til höfuðs Sjálfstæðisflokkn-
um - D-listanurn. Undir stjórn sjálf-
stæðismanna hefur Reykjavík orðið
fegurri og sterkari með hveiju árinu
sem líður. Borgarstjórnaryfirvöld
hafa kappkostað allt frá valdatíð
Bjarna Benediktssonar, frá valdatíð
Gunnars Thoroddsens, frá valdatíð
Geirs Hallgrímssonar, frá valdatíð
Davíðs Oddssonar að lyfta grettis-
taki og gera Reykjavík að miklum
garði (talað er um „að kunna að
sitja mikinn garð“) Reykjavík er að
verða bezta landkynningin - ís-
lenzkri þjóð til sóma. Glæsilegar
byggingar hafa risið upp: Ráðhúsið;
Perlan; sköpunarverk eins og Höfn-
in, og Garðurinn inni í Laugardal
er gæddur prana (prönu) - þetta
er allt sjálfstæðis-borgarstjórn að
þakka, sem leggur sig í líma við að
búa svo i haginn, að fólk njóti þess
að búa í þessari borg, lifa þar og
hrærast og ekki síður gestir og að-
komufólk. Sjálfstæðisstjórn borgar-
innar hefur tekizt að gera Reykjavík
að fjölskylduvænum stað, smbr. þá
Lilhneigingu í dag á ýmsum sviðum
að gera sem flest umhverfisvænt.
Að þessu leyti hefur tekizt undir
farsælli stjórn að gera borgina að
lyftistöng landkynningar - ekki sízt
með tilkomu Perlunnar, táknmyndar
„Metropolitan Reykjavík". Útlenzkir
menn segja í ræðu og riti, að Perlan
sé glæsilegastur veitingastaða í Evr-
ópu. Það er hart, ef blessuð þjóðin
skynjar það kannski ekki fyrr en
eftir hálfa öld eins og annað, sem
hefur verið rekinn gegndarlaus áróð-
ur gegn með ranghermi og óhróðri
úr herbúðum rauðlistafólks. Og svo
er það ráðhúsið umdeilda við Tjörn-
ina, sem háttsettur embættismaður
- afar háttsettur hjá borginni, (sem
svarinn andstæðingur Sjálfstæðis-
flokksins og því smitaður af vinstri
slagsíðu-hugarfari sagði, þá hann
var nýfluttur til starfa í ráðhúss-slot-
inu: „Þetta hús er algert listaverk!"
Hann gat þéss og að það væri
sjarmerandi að vinna þar - þetta
sé ekki venjuleg skrifstofubygging,
steindauð og vönuð eins og gamli
staðurinn var.
Kverúlantar og beiskjufólk (en
margt slíkt fólk finnst á R-lista-lín-
unni) hefur líkt ráðhúsinu við
braggabyggingu frá hernámsárun-
um. Þetta er út í hött. Fylgja með
þessari-ritsmíð tvær myndir því til
sönnunar, að þetta eigi sér ekki stoð.
Arkitektinn hefur hugsað sér línur
hússins þannig, að þær falli inn í
umhverfið. Tjörnina og húsin allt í
kring. Og það hefur tekizt með
snilld. Eins og fyrr segir er innan-
dyra í ráðhúsinu enginn skrifstofu-
blær, heldur tært loft, birta og kraft-
ur -, eins og kraftur sem stafar af
lifandi listaverki.
Er nú ekki tími til kominn að
venjulegur kjósandi, sem gengur að
kjörborðinu nú seint í maí, skyggn-
ist alveg ofan í kjölinn á málflutn-
ingi „The Reds“ og sjái þá deginum
ljósara af hvaða rót þessi óhróður
þeirra er sprottinn. í vönduðum heið-
arlegum enskum tímaritum eins og
„Time and Tide“ og „The Spectator"
birtast stundum greinar um þá
manntegund, sem kallast „fellowtra-
vellers" eða nytsamir sakleysingjar,
- attaníossar sem hanga aftan í
skottinu á dulbúnum kommúnistum,
sem eru sko hreint ekki dauðir nema
síður sé og ferðast incognito eða í
dulargervi eins og myrkrahöfðinginn
og villa á sér heimildir. Það er hve-
nær sem er hægt að benda á þessa
nytsömu sakleysingja og skoða
hvernig þeir eru notaðir af harðsvír-
uðum marxistum í tíma og ótíma
kommunum til framdráttar, einkum
í listum og bókmenntum og pólitík
eins og nú. í pólitíkinni er hægt að
nefna framsóknarkvinnuna Madame
Sigrúnu, kaupkonu, eiginkonu óðals-
bóndans á Höllustöðum, A-Hún.,
frænda greinarhöfundar - og einnig
gamlan lærisvein úr MA kratahöfð-
ingjann Pétur Jónsson, spítala-stað-
arhaldara, ágætismann, sem hefur
látið blekkjast vegna einfeldni.
Glottið á guðföður rauðlistafólks,
Svavari Gestssyni, sést greinilega á
bak við njdsömu sakleysingjana eins
og hálfmáni, sem breyttist í fullt
tungl þegar loksins loksins tókst að
beija þennan rauða lista saman, sem
eins og áður segir minnir á líffæra-
ígræddan líkama á höfnunarstigi:
Það er ógæfuleg sjón.
P.t. Hótel Norðurland, Akureyri.
Höfundur cr listmálari og
rithöfundur.