Morgunblaðið - 16.04.1994, Blaðsíða 52

52
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. APRIL 1994
/, Cartos &r sóluumbdbsrncLöur okdcar
erherd/s--a.m.fc. heJdég CLbhantn. u
þa&.. 'eg S/c/L eJdeö orð af þiri sem hann segir.
Með
morgnnkaffinu
Þú átt ekki að fara útaf,
en þú lagðir bílnum þínum
ólöglega og þarft að færa
hann.
HÖGNI HREKKVÍSI
BREF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reylgavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Flugleiðir og Fort Lauderdal
Frá Þórdísi Árnadóttur:
Það var með ánægju og söknuði
sem ég las pistil Elínar Pálmadótt-
ur í Morgunblaðinu 8. apríl, þar
sem hún segir frá hraðferð sinni
til Fort Lauderdale í Flórída og
þá aðallega vistinni á hótelinu
Guest Quarters. Sjálf dvaldist ég
með ijölskyldu minni á Guest Qu-
arters vikuna fyrir páska og var
það afbragðsdvöl. Veður gott, að-
búnaður á hótelinu góður, ströndin
frábær og sjórinn mátulega heit-
ur. Og í glæsilegri 2.700 manna
menningarhöll sáum við eftir-
minnilega sýningu á söngleiknum
vinsæla Miss Saígon, um stríðs-
rekstur Bandaríkjanna á erlendri
grund.
Tilefni þessara skrifa minna er
að koma á framfæri tveimur at-
hugasemdum. í bæklingi Flugleiða
- og pistli Elínar - er sagt frá
því að bíll frá hótelinu aki farþeg-
um endurgjaldslaust milli flugvall-
ar og hótels og einnig að einu sinni
í viku bjóði hótelið gestum sínum
í siglingu um síki Fort Lauderd-
ale. Hvort tveggja ætluðum við
auðvitað að notfæra okkur. En á
því reyndust vandkvæði.
Hótelbíllinn:
Þegar komið var á flugvöllinn
í Fort Lauderdale að kvöldi 24.
mars fór ég beint í síma sem er
beintengdur hótelinu til að athuga
með akstur. Stúlkan sem svaraði
spurði hvort ég væri í áhöfninni
og þegar svo var ekki sagði hún
að bíllinn væri pantaður fyrir
áhöfnina og næsta ferð gæti ekki
orðið fyrr en eftir rúman klukku-
tíma. Ekki fýsti okkur að bíða svo
lengi og tókum því leigubíl fyrir
15 dollara - eins og aðrir Flug-
leiðafarþegar sem ætluðu á Guest
Quarters urðu að gera. Sagan
endurtók sig þegar við fórum að
athuga með akstur frá hóteli á
flugvöll laugardagsmorguninn 2.
apríl. Flugvélin átti að fara klukk-
an 6 síðdegis og við höfðum hug
á að fá akstur klukkan 4. Það var
ekki hægt því á þeim tíma var
þessi eini bíll sem hótelið hefur til
þjónustu pantaður fyrir áhöfn
Flugleiðavélarinnar. Við gátum
fengið bílinn klukkan 5 sem var
of seint eða klukkan 3 sem okkur
fannst of snemmt. Við vildum
njóta síðustu sólarmínútnanna
áður en haldið væri heim í snjó-
inn. Klukkan 4 þegar við biðum
ásamt annarri fjölskyldu eftir
leigubílum, horfðum við á einkenn-
isklætt Flugleiðafólkið tölta út í
hótelbílinn og renna úr hlaði.
Nú er mér spurn: Fyrir hveija
auglýsa Flugleiðir ókeypis þjón-
ustu hótelbílsins? Ef bfllinn er bók-
aður fyrir áhafnir Flugleiða og
hugsanlega boðsgesti, er þá ekki
eins gott að sleppa því að minnast
á þessa þjónustu í bæklingum fyr-
ir almenning?
Siglingin um síkin:
Þegar við spurðum í hótelaf-
greiðslunni hvaða dag báturinn
Frá Halldóri Kristjánssyni:
Magnús Skarphéðinsson átti í
Morgunblaðinu 29. mars bréfstúf
sem hann gerði í tilefni af því sem
blaðið birti frá mér 12. mars. Það
er jafnan gott þegar einhver tekur
undir.
í fyrsta lagi finnst mér nauðsyn
að hressa Magnús og reyna að
tala í hann kjark. Það er svo voða-
legur bölmóður í manninum að
liggur við örvæntingu. í sambandi
við vímuefni sér hann að hvert
vígið af öðru er fallið og virðist
enga von sjá fyrir okkur bindindis-
menn.
Það er satt að margt gengur
þar öfugt og aðrir ráða ferðinni.
Mér hefur lengi þótt furðu gegna
hversu skjótt skipast veður í lofti
í þeim efnum. Hef ég þar í huga
hversu mjög þjóðin snerist til bind-
indis kringum síðustu aldamót,
1880-1910. Og hve hroðalega
hefur skipt um síðan.
Lítum nú á stöðuna eins og hún
er.
Fjórði hver íslendingur neytir
ekki áfengis. Ég held að okkur sé
óhætt að þakka íslenskri bind-
indishreyfmgu þann árangur, þó
að þar sé ýmsar leiðir að þræða.
Mér finnst það alls ekki lítill
árangur. Við megum standa upp-
réttir og boða bindindið upplits-
færi í skemmtisiglinguna með hót-
elgesti, þeim að kostnaðarlausu,
var okkur sagt að hótelið væri
löngu hætt að bjóða upp á slíkar
ferðir. Ef það stæði í einhveijuin
bæklingi hlyti hann að vera gam-
all eða byggður á gömlum upplýs-
ingum frá hótelinu. En stúlkan í
afgreiðslunni sagði alveg sjálfsagt
að aðstoða okkur við að panta ein-
hvers konar siglingu - á okkar
kostnað!
Með vinsemd og tilmælum til
Flugleiða um að endurskóða kafl-
ann um Fort Lauderdale í nýja,
fína bæklingnum, Út í sól 94/95.
ÞÓRDÍS ÁRNADÓTTIR,
Heiðargerði 1,
Reykjavík.
djarfir með þeim hluta þjóðarinnar
sem okkur fylgir þó það sé minni
hluti. Eigum við að lyppast niður
og þagna vegna þess stórlætis að
meirihlutinn tekur ekki rökum eins
og er?
Það liggja ekki fyrir neinar töl-
ur um það hversu miklu er bjargað
vegna þess að fjórði hver maður
neytir ekki áfengis. Hversu oft
afstýra ódrukknir menn voða og
vandræðum? Hversu oft koma þeir
til liðsinnis? Við því kann enginn
svör. En hér vinnur bindindið
marga sigra umfram það að
vernda fjórða hvern mann frá
beinum áhrifum áfengis.
Víst hafa mörg vígi fallið. Hið
opinbera vald hefur brugðist. Um
það skal ræða í næsta pistli. En
í dag minnum við á það að víða
standa vígi sem klettur í hafi. Það
starf sem þeim fylgir er þjóðinni
mjög til heilla og blessunar.
Ég trúi ekki öðru en Magnúsi
birti fyrir augum og honum þverri
bölmóðurin þegar hann hugsar um
þann flórða hluta þjóðarinnar sem
fylgir okkur. Það er ómaksins vert
að gera eitthvað fyrir það fólk og
með því fólki.
Hér sæmir síst að örvænta.
HALLDÓR KRISTJÁNSSON
frá Kirkjubóli.
Ekkí skulum við
örvænta

„ ENGAR XhvGG7«JR ... HANN H ERJf? ALDRSI
Kjöm ist ffamh 3A nsK.Bóe> fjólaiundar
Víkverii skrifar
Isíðustu viku var fjallað hér á
þessum vettvangi um upplýs-
ingar, sem berast ritstjórnum og
hvernig í sumum tilvikum er gerð
tilraun til að „túlka“ slíkar upplýs-
ingar þannig, þegar þær berast
ritstjórnum, að misskilningi geti
valdið og lesendur þar með blekkt-
ir, ef fjölmiðlar gá ekki að sér.
í þessari umfjöllun var nefnt
eitt tiltekið dæmi, þar sem Morg-
unblaðinu hefðu borizt slíkar upp-
lýsingar, þar sem „fijálslega"
hefði verið farið með staðreyndir
og hafðar uppi „vísvitandi ýkjur
og falsanir". Þegar upp komist um
„svikin" verði það til þess, að allt,
sem frá „sökudólgnum" komi verði
metið í ofangreindu ljósi. Morgun-
blaðið hafi hins vegar haft frum-
gögnin undir höndum og þess
vegna ekki látið blekkjast.
Hér var nánast allt ofsagt af
hálfu Víkveija. Hið rétta er, að
Morgunblaðinu barst fréttatil-
kynning með ákveðnum upplýs-
ingum. Fyrirsögn á þeirri fréttatil-
kynningu og annað orðalag var
að mati ritstjórnar blaðsins til þess
fallið að gefa ýkta mynd af efni
málsins. Staðreyndin er hins vegar
sú, að ásamt fréttatilkynningunni
sendi útgefandi hennar Morgun-
blaðinu sjálfur frumgögn málsins.
Hann gerði því enga tilraun til
þess að halda frumgögnum frá
blaðinu heldur gerði sjálfur ráð-
stafanir til að eigin frumkvæði að
tryggja blaðinu aðgang að frum-
gögnum.
XXX
á er allt, sem sagt var í Vík-
veija um þýðingu viðkom-
andi á útsendum texta ofsagt.
Morgunblaðið birti sjálft frum-
gögnin í heild skv. eigin þýðingu.
Samanburður á þessum þýðingum
leiðir í ljós, að þar er um blæ-
brigðamun að ræða og álitamál,
sem á engan hátt réttlæta þau
stóryrði, sem höfð voru af þessu
tilefni í dálkum Víkveija. í þessu
tilviki voru því aðilar hafðir fyrir
rangri sök og eru hér með beðnir
afsökunar á því.
xxx
Idaglegu starfi blaðamanna gæt-
ir þess í vaxandi mæli, að erfið-
ara er að treysta heimildum en
áður. Aftur og aftur standa blaða-
menn frammi fyrir því, að reynt
er að koma upplýsingum á fram-
færi, sem ekki standast gagnrýna
skoðun. Þess vegna eru blaðamenn
mjög á verði. í ofangreindu tilviki
snerist sú varðstaða upp í and-
stæðu sína.